4 Ay Sonra:
4 aydır sürekli aynı rüyaları görüyordum.Sürekli Daniel'in adını sayıklayarak uyanıyordum.Daniel hep bana rüya olduğunu fısıldıyordu.Ama her seferinde gerçekmiş gibi hissediyorum.Ayrıca 4 aydır da midem bulanıyordu.Daniel'e söylemiyordum,kötü bir tepki vermesini istemiyordum.Her bu konuyu açtığımda bana saçmaladığımı ve fazla kafaya taktığımı söylüyordu.Ama midem bulanıyor,ve sürekli bayılıyordum.Bugün Daniel işe gittikten sonra hastaneye gitmeye karar verdim.Woojin beni götürebilirdi herhalde.Sabah güzel bir kahvaltı hazırladım ve Daniel'e yedirdim.Evet,ben yedirdim çünkü fazla yemek yemiyordu ve bundan huzursuz oluyordum.Kendi ellerimle ona yemek yedirdikten sonra üstünü giyindirdim,ona bebek gibi bakmayı seviyordum işte.
Daniel 4 aydır bana dokunmaya çalışıyordu ama izin vermiyordum.Sonuç olarak hamileysem bebeğe bir zarar gelirdi.Bu yüzden onu reddediyordum.Ama bu sabah reddedemedim.Daniel işe gitmeden önce amacına ulaşmıştı.Ama ben daha hastaneye gidecektim of.
-Hayırlı işler Daniel,bu iş ne kadar hayırlıysa artık..
Daniel söylediğime gülüp beni son kez öptü ve evden çıktı.Biraz daha dinlendikten sonra Woojin'e acilen yanıma gelmesini söyledim.Kötü bir şey oldu sanıp hemen yanıma gelmişti.Onu yatağa oturttum.Garipçe bana bakmaya başladığında sırıttım ve ona biraz daha yaklaştım.
-Woojin senden birşey rica edebilir miyim?
-Tabi yenge de,neden bu kadar yakınsın ki şimdi yani.
-Ya Woojin sus da beni dinle hadi.
-Söyle yenge.
-Beni hastaneye götür midem bulanıyor.
-Yenge Daniel'in haberi olmadan birşey yapamam.
-Hm emin misin?
Woojin'in kucağına oturdum ve sürtünmeye başladım.Daniel öğrenirse beni sikmekten öldürürdü kesinlikle.Yine de şuan bebeğimi düşünmeliydim,yani eğer varsa.Woojin derin nefesler alırken sırıtmaya devam ettim.
-Peki şimdi?
-Yenge in kucağımdan başıma iş çıkartma.
- Bak Woojin şimdi ben 4 aydır hamile olduğum rüyalar görüyorum ve midem bulanıyor.Ayrıca canım sürekli birşeyler çekiyor ve bayılıyorum.Beni hastaneye götür lütfen.Daniel'in haberi olmasın.
-Peki yenge ama Daniel öğrenirse hiç iyi olmaz ben söyliyeyim.Bir de,kucağımdan insen mi?
Woojin'in kucağından indim ve hazırlanmaya başladım.Sonrasında Woojin arabayı getirdi ve hastaneye doğru gitmeye başladık.Tanıdığım doktor arkadaşım Jihoon'un yanına gittik.Onun da bebeği olduğundan beni anlayacağını biliyordum.Hastanenin önüne gelince arabadan indim ve Woojin'e arabada kalmasını söyledim.Jihoon'un yanına geldiğimde gülümsedim,o da beni görünce koşup bana sarıldı.Hemen kahve söyledi ve oturduk.
-Nasılsın bebeğim?
-İyiyim Jihoon'um sen nasılsın?
-Ben de iyiyim tatlım,sana ne oldu?Her yerin yara.
-Daniel yaptı.Sonra anlatırım.Bir şey konuşmalıyız.
-Ne oldu bebeğim?
-Ben 4 aydır sürekli rüyamda hamile olduğumu görüyorum.Ve midem de bulanıyor.Sürekli bayılıyorum ve canım birşeyler çekiyor.Sende de bu belirtiler vardı,bana yardım eder misin?
-Ne demek bebeğim yardım ederim tabiki de.Karnını aç ve uzan şuraya.
Jihoon'un söylediğini yaptım.Karnıma bir jel sürdü.Gözlerim ultrason cihazındaydı.Jihoon cihazı hareket ettirdikçe içimdeki heyecan artıyordu.Jihoon cihazı hareket ettirmeyi durdurunca ona baktım.Gülümseyerek bana bakıyordu.
-Daehwi bebeğim..
-Ne oldu söylesene.
-Hamilesinn.
Biliyordum işte.Hamile olduğumu biliyordum.4 aydır sürekli aynı rüyayı görüyordum başka ne anlama gelebilirdi ki? Daniel'in bana inanması için de hamilelik testiyle bebeğimizin fotoğrafları yeter de artardı bile.Yataktan doğruldum ve karnımdaki kremi sildim.Jihoon'la ufak bir mutluluk krizi geçirdikten sonra Kuanlin'in yanına gittim, Daniel'i en iyi o anlıyordu sonuçta ne yapmam gerektiğini söylemesini istedim.Sonra arabaya geri döndüğümde Woojin kapıyı benim için açtı,gülümsedim ve bebeğimin resmini ona gösterdim.
-Bak Woojin.Amca oluyorsun.
-Yenge gerçek mi bu?Amca da olduk bu yaştan sonra..
-Kaç yaşındasın ki gayet genç duruyorsun aslında.
-Lafin gelişi dedim.Daniel görünce çok sevinecek hep bebek istemişti.Öldürdüğümüz veya esir tuttuğumuz adamların çocukları varsa bizzat kendisi ilgileniyordu çocuklarla.Bebekleri çok seviyor..
-Bana da bebeğim diyor,yani ben onun bebeğiyim.Ama o bana bebekler gibi değil sizin öldürdüğünüz adamlar gibi davranıyor haksız mıyım?
Woojin birşey diyemeden arabayı sürdü.Eczaneden test aldıktan sonra eve gittik,Daniel daha gelmemiştir diye düşündüm.Aklıma harika birşey geldi.Daniel'e güzel bir yemek yapardım,başbaşa yerdik sonra beraber bahçeye çıkardık.Havuz kenarında otururken söylerdim baba olacağını.Yine eskisi gibi gülerdi,sarılırdı bana.Kucaklardı beni.Ama eve geldiğimizde bütün planlarım alt üst oldu.Neden mi?Kang Daniel şuanda ateş saçan gözlerle Woojin ve bana bakıyordu da ondan tabii ki de.
'-Sen bittin Daehwi..'
Bu bölümde saçmalamış olabilirim galiba JZJAJQHWN
Yine de beğendiyseniz oy verip yorum yapmayı unutmayın tşk
