Dream Glow×Taekook ✓

-0.6-

Bol bol yorum istiyorum bakın, haberiniz olsun. 💬😗

°°°

"Taehyung, merhaba."

Gizli yerimde, kitaplarıma gömülmüş haldeyken duyduğum sesle hemen kafamı kaldırdım ve oldukça düz bir ifadeyle bana bakan hyungu gördüm.

Bu çocuğun hiç duygusu yok muydu ya?

"Merhaba hyung."

"Nasılsın?"

"İyiyim, sen?"

"Ben de iyiyim, teşekkür ederim. Akşam benim evimde buluşma var, bizimkiler gelecek. Oyun falan oynayacağız, sen de gelmek ister misin? Arkadaşlarını çağırdım, onlar da gelecekler, gece kalacaklar da."

Elleri cebinde, mimik kıpırdatmadan konuşuyordu resmen ama gözlerindeki duyguları saklamakta pek başarılı değil gibiydi. Koca gözleri parıl parıl merakla ve beklentiyle parlarken hafifçe gülümsemeden edemedim.

Bazı şeyleri doğru anlıyor gibiydim.

" Aileme sorayım, ona göre cevap veririm hyung, olur mu?"

"Tamam, geleceğin zaman beni ara, seni almaya gelirim."

"Gerek yok hyung, konum atarsan gelirim ben."

"Taehyung, ev dağın başında. Herkesi aldıracağım evlerinden, akşamın bir vakti onca yolu tek başınıza gelmenize izin veremem."

Dudaklarımı birbirine bastırıp kafamı salladım ve kalemimi parmaklarımın arasında çevirip aklıma gelen şeyle bakışlarımı yine ona çevirdim.

" Telefon numaran bende yok hyung. "

Gözlerini kapayıp açmış, tek elini cebinden çıkarıp bana uzatmıştı, masada duran telefonumu açıp ona verdim. Numarasını yazıp geri verdiğinde bakışlarım nasıl kaydettiğine kaydı.

"Furusato? O ne demek hyung, Japonca sanırım?"

Hafifçe gülümsedi, bir şey demeden yanıma yaklaşmış, saçlarımın arasına minicik bir öpücük bırakıp gitmişti. Bense arkasından bakarken saç derimden itibaren tüm bedenimi yakıp kavuran öpücüğü düşünmüştüm.

°°°

"Portakal reçelim, hazırlandın mı, Toshiro hyung ikimizi birden alsın, size geleyim ben?"

"Gel hyung, annemlerle oturuyoruz, tamam, görüşürüz."

Hoseok hyung telefonu kapadığında bakışlarım bana hoşnutsuzca bakan anneme kaydı.

"Anneciğim, gerçekten kötü biri değil Jeongguk hyung. Bana yardımcı oluyor okulda, yapma ama böyle, hadi bak bir bakayım bana."

Yanına gidip yüzünü ellerimin arasına alıp şişkin yanaklarına bir sürü öpücük bıraktım, parmaklarını sırtıma sarmıştı.

"Tamam bebeğim, ama bak, rahatsız olduğun an babanı arıyorsun, tamam mı? Saat kaç olursa olsun, çekinme sakın anneciğim, biz gelip alırız seni hemen. Konumunu da at bana o evin, Hoaeok ve Yoongi de geliyor, değil mi?"

Kafamı salladığımda gözlerindeki şüphe dağılmıştı, Jeongguk hyungu tanımadığından kalma işine pek sıcak bakmıyordu ama hyunglarımın da geleceğini öğrenince rahatlamıştı.