"Anne lütfen"
"Sen sus pok yiyenin uşağı"
"Zaten gelicez ne bu sinir be hayatımın anlamı"
"Hayatının anlamıymış ula kız hamilemi?"
"Hayır annem değil"
"Ee ne bu acele ?"
"Anlatırım gelince bak çok seviceksin İnan bana"
"Güzel gız maşallah"
"Sen nerde gördün"
"Sıla ile şeyleşiyorlarmış"
"Takipleliyorlar?"
"He ondan bak tamam nikah gıydınız ama düğünde olacak baban hop galkıp hop oturuyor benim bir oğlum var düğünsüz olmaz diyo"
"Bende öyle düşünüyorum anne Mina'nın eksik hissetmesini istemiyorum"
"Eyi çabuk gelun"
"Anne daha İstanbul'a geçiyorum yarın yola çıkarız"
"Tamam hadi öptüm o yanaglarundan gelinimi de öptüm"
Kıkırdayıp telefonu kapatırken bitmek bilmeyen yola devam ettim.
Sonunda Mina'nın bana attığı konumun önünde durup aldığım çiçeklerle aşağı inip boğaza yakın olan rezidansa yürüdüm.
Çok sürmeden 23. Kata çıkıp 138 yazan kapı numarasının önünde bekledim bir süre cesaretimi toplayıp kapıyı çaldığımda içerden adım sesleri geldi.Kapı açılıp mina bana sıkıca sarılırken arkadaki orta yaşlarda olan ve tahminen Mina'nın bahsettiği Seçil teyzenin öksürme sesiyle geri çekildi.
Mina'ya ve Seçil teyzeye çiçeği ve tatlıyı uzatıp çantamla içeri girerken Mina kıkırdayarak
"Beni istemeye geldin de benim mi haberim yok üsteğmenim mertim"
Seçil teyze içeri gittiğinden dolayı onu kendime çekip sıkıca sarıldım
"O da olur güzelim sen hiç merak etme"
"Hmm"
"Hı hı"
İçeri adımlayıp kurulu olan sofraya baktım İçli köfteler,dolmalar,lahmacunlar,ve yoğurtlu bir çorba.
"Kusura bakma oğlum ancak bu kadar hazırlaya bildim"
"Yok efendim her şey çok güzel gözüküyor"
"Hadi geç bakalım"
"İzninizle ben ilk önce bir elimi yıkıyım"
"Tabi Mina sana yolu göstersin"
Mina kafasını sallayıp önümden yürürken onu takip ettim en son köşedeki kapıyı açıp beni beklediğinde içeri geçtim.
İşimi halledip içeriye geçip oturduğumda servise başlanmıştı.Mina yoğurtlu çorbayı gösterirken
"Bu yuvalama biz bunu elimizle yuvarlıyoruz"
Şaşkınca çorbaya bakarken
"Güzelim bu çorbanın içinde küçük küçük şeyler var ömür dayanmaz"
Mina kıkırdarken
"Zor bir yemek ama güzel ve bir daha ona çorba dersen Seçil teyze kafana geçirebilir onu"
Anlamaz gözlerle ona bakarken
"Antep'te bu yemek olarak geçer çorba İnan bunun yanında hafif kalır"
Başımı sallayıp yuvalamayı yerken ağzımda bıraktığı mayhoşlukla gayet sevmiştim.
Mina tabağını alıp her yemekten koyarken Seçil teyzede hala sessizce yemeğini yiyordu bu birazdan ağır bir sorgu var manasına geliyordu sanırım.
