အခန်း(၁၇၅) ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်သော အစာအိမ်နာခြင်းကြောင့် နျဲ့နျန် မေ့လဲသွားတယ်။
ကားသံကြောင့် ထျန်ရှုံးလှည့်ကြည့်လိုက်ချိန် မြင်လိုက်ရသည့် ကားထဲရှိကုယျန်ရှန်းကြောင့် အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားပြီး လှုပ်ရှားခြင်းမရှိ ထိုနေရာတွင်သာ မတ်တပ်ရပ်နေမိခဲ့သည်။
ကားက ထျန်းရှုံးကို တိုက်မိတော့မည့်ဆဲဆဲ၌ ထျန်ရှုံး၏အရှေ့၌ပိတ်ကာဖို့ လျင်လျင်မြန်မြန်ပြေးထွက်လာသည့် အရိပ်တစ်ခု ရှိခဲ့သည်။ ဒါကို ရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရသည့် ကုယျန်ရှန်း၏မျက်ဝန်းတို့လည်း ပြူးကျယ်သွားပြီး အလျင်အမြန်ပင် ကားဘရိတ်ကို နင်းလိုက်သည်။ ....
ကျယ်လောင်စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာသည့် ဘရိတ်အုပ်သံနှင့် ကားက ထိုသူအရှေ့၌ ရပ်သွားခဲ့သည်။ ဝမ်နျဲ့နျန်မှာ ကားနှင့် မီတာအနည်းငယ်အကွာတွင်သာ ရှိလေသည်။
ကားစတီယာတိုင်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ကုယျန်ရှန်း၏လက်တို့က ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကို တုန်ရီနေပြီး မျက်ဝန်းများ၌လည်း ကြောက်ရွံစိတ်တို့ ပြည့်ဝနေခဲ့သည်။
'သူ အခု ဝမ်နျဲ့နျန်ကို တိုက်မိတော့မလို့၊ ..... သူ ဝမ်နျဲ့နျန်ကို တိုက်လိုက်မိတော့မလို့ '
တုန်တုန်ရီရီနှင့် ကုယျန်ရှန်း ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး ဝမ်နျဲ့နျန်ကိုကြည့်ဖို့ ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ သူ့နှုတ်က တစ်စုံတစ်ရာကို ပြောဖို့ပြင်ဆင်နေခဲ့ပေမယ့် သူပထမဦးဆုံး မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် တစ်ဖက်လူမျက်ဝန်းထဲမှ ခက်ထန်စိမ်းကားမှုများကြောင့် သူ စကားတစ်ခွန်းပင် မပြောနိုင်ပဲ ဖြစ်ခဲ့သည်။
"ကုယျန်ရှန်း ..... မင်း ရူးနေပြီလား။ မင်း အခု ဘာလုပ်လိုက်လဲ ဆိုတာ မင်း သိလား။ !" ဝမ်နျဲ့နျန်က ကုယျန်ရှန်းကို မျက်လုံးပင့်ကြည့်ပြီး အေးစက်စွာပင် မေးလိုက်သည်။
"မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ "
"ငါ ဘာလုပ်နေလဲ မဟုတ်ဘဲ သူ ဘာလုပ်ခဲ့လဲ ' ဆိုတာကို မင်း မေးရမှာ။ " ကုယျန်ရှန်းက ထျန်ရှုံးဘက်သို့လှည့်ပြီး ခက်ထန်သောအကြည့်များဖြင့် အော်ဟစ်ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ဥက္ကဌရဲ့အရင်ယောက်ျားကပြောတယ် " သူက အနက်ရောင်ကြာပွင့်လေးပါတဲ့"
Romanceသုံးဆယ့်ခြောက်ပွင့်သော နေကြာက ' ငါ့အချစ်ကို မင်းပိုင်ပြီး ငါ့ကိုလည်း မင်းသာ ပိုင်သည်။' တဲ့
