Rena arabadan inip kapıdaki polisleri eliyle çağırdığında iki poliste koşarak gelmişti. Arabadaki kızların kemere bağlı kelepçelerini açıp arabadan indirerek içeri götürmeye başlamışlardı. Rena ise açık kapısından eğilip bana baktı.
"Burada bekle, bilgi aktarıp geliyorum."
Başımı olumlu şekilde salladığımda kapıyı kapatıp merkeze girmişti. Yaklaşık yarım saat sonrasında ise çıkmıştı. Arabaya bindiğinde ikimizde sessizliğimizi koruyorduk ki ben olayın şokundan hala çıkamamıştım.
Arabayı çalıştırmadan önce kemerini takarken sol dirseğinin kanadığını gördüm. Kaşlarım çatılırken elim benden bağımsız koluna gitmişti.
"Çok acıyor mu? Eczane bulalım, in sen ben süreyim."
Bana alaylı bir bakış atmış kolunu çekmişti.
"Daha kötü yaralarım oldu Jeon, bu ufak kanamayı sorun edecek değilim."
Arabayı çalıştırdığında sessiz kalıp kaçamak bakışlarla ona bakmaya başladım. Yol boyunca sessizliğimiz hüküm sürerken evin önünde durmuştu.
"Git bakalım."
Bana döndüğünde kemerimi çıkarıp ona baktım. Bunca şeyi sadece bir günde yapmıştı, kim bilir ileride neler yapardı..
"Ben teşekkür ederim. Bugün için."
Başını olumlu şekilde salladığında arabanın kapısını açmıştım. İnmek için bir bacağımı dışarı atmışken duraksamış ona bakmıştım.
"Konuşmamız gerek. Bir saatliğine yukarı gelsene."
Anlamasada bir şey demeden kemerini çözüp inmişti. Peşi sıra bende indiğimde arabayı kitlemiş beni takip etmişti. Sessizce binaya girmiş asansöre binip daireye çıkmıştık. İçeri girdiğimizde onu salona yönlendirmiş, laptopu alıp yanına gitmiştim. Salonu inceleyen hâline karşı tebessüm edip laptopu açtım.
" Yunesa'nın gps'ine ulaştım. Son 26 saattir sabit."
Bakışları anında bana döndüğünde gözlerinde gördüğüm şaşkınlığa karşı kendimi gururlu hissetmiştim.
"Nasıl? Ben, çok denedim? Hiçbir zaman ulaşamadım."
"Rena, benim için çantada keklik. Sadece bulduklarımı sana anlatmak ve fevri davranmanı engellemek için seni buraya çağırdım."
Derince verdiği nefesine karşı arkama yaslanmıştım. Ani kararla oraya gidip kendini tehlikeye atmamalıydı.
"Tahminime göre, Yunesa bu çetenin başındaki kişinin yanında zorla isteklerini yapıyor."
Bakışlarında gitgide belli olan endişeye karşı kalkıp yanına gittim. Elimi omuzuna koyup yüzünü görebilmek adına eğildim.
"Merak etme telefonundaki herhangi bir mesajda absürt bir şeye rastlamadım. Hizmetçilik gibi düşün."
Biraz olsun rahatlamasını umarak dediğim cümleye karşı başını salladığında ayaklandım.
"Yunesa arkadaşına sana ulaşmasını istediği bir mesaj bırakmış. Tahminimce yakalandı ve o arkadaşı da şu an susturulmak adına öldürüldü."
Bana katılırcasına mırıldandığında gözleri ister istemez dikkatimi dağıtıyordu. Sanki, sanki çok yakından bildiğim bir görüntü...
"Kafamda kuruyorum. Yunesa yakalandıktan sonra şiddete maruz kaldı ve telefonu alındı. Ancak temizlik yaparken bulduğu telefonu açıp gps'ini açtı, çünkü ona ulaşmaya çalışacağını biliyordu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ɪ̇ɴsɪᴅᴇ ᴛʜᴇ ɢᴀᴍᴇ | JJK
Fanfiction"Oyun mu? Sen oyunun başladığını mı sandın? Oyun daha yeni başlıyor?"
