ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΓΙΑΣΕΜΙ

ΚΕΦ 4

Μία εβδομάδα μετά τη δημοπρασία ...

Ο Νιλς σήκωσε τον γιακά του παλτού του για να προστατέψει το πρόσωπο του από τον τσουχτερό άνεμο και διέσχισε βιαστικά το δρόμο που οδηγούσε προς τον σταθμό των αμαξών.

Ήταν ήδη αργά το απόγευμα και το ηλιακό φως έσβηνε ρίχνοντας κατακόρυφα τη θερμοκρασία. Το κρύο του φετινού Φλεβάρη ήταν ανυπόφορο. Κάθε ακάλυπτο σημείο του σώματος μπορούσε να καταψυχθεί εύκολα και σε ελάχιστο χρόνο, όμως εκείνος έκαιγε ολόκληρος. Τον τελευταίο καιρό είχε εντείνει την προπονητική γυμναστική του, για να εκτονώνει την αδικαιολόγητα αυξανόμενη νευρικότητα του με τον πιο σκληρό τρόπο, την πυγμαχία. Τα πλευρά του είχαν αρχίσει να τον πονούν όπως και οι αρθρώσεις του από τα κτυπήματα που είχε δεχθεί και ανταποδώσει.

Το μόνο που τον ενδιέφερε εκείνη την στιγμή, ήταν να μπει μέσα στην άμαξα, να χαλαρώσει και να κοιμηθεί.

Θα πραγματοποιούνταν μόνο μια στάση για αλλαγή αλόγων στη μέση της διαδρομής και μετά θα συνέχιζαν κατευθείαν για τη Νος. Θα ήταν ένα ταξίδι πέντε ωρών, αν δεν συνέβαινε κάτι απρόοπτο, όπως ληστεία, οι οποίες αποτελούσαν συχνό φαινόμενο τους χειμερινούς μήνες ή ζημιά στους τροχούς.

Το μόνο που ευχήθηκε ήταν να μην πάσχουν από λογοδιάρροια οι υπόλοιποι επιβάτες.

Καθώς πλησίαζε την κομψή μπερλίνα με τα τέσσερα καφετιά άλογα, πέταξε τον σάκο με τα αθλητικά του είδη στον αμαξά για να τον φορτώσει στο καλάθι της οροφής, ύστερα άνοιξε την πόρτα για να μπει στη ζεστή καμπίνα. Χαιρέτησε το ηλικιωμένο ζευγάρι που βρισκόταν μέσα και κάθισε στα μαλακά δερμάτινα καθίσματα.

Στην δική του πλευρά η γυναίκα συνεπιβάτισσα του είχε γείρει στο πλαϊνό της πόρτας και κοιμόταν.

Ένα χαμόγελο πέρασε από τα χείλη του μόλις αναγνώρισε τη μικρή κοκκινομάλλα.

Είχε αναρωτηθεί κάμποσες φορές, τις προηγούμενες μέρες, αν είχε παραλάβει τα βιβλία και αν την κολάκευσε η χειρονομία.

Το επόμενο πρωί από τη δημοπρασία είχε αναζητήσει τα στοιχεία της στη Λέσχη του αλλά όπως όλες οι κύριες είχε κρύψει επιμελώς την ταυτότητά της.

Η διεύθυνση και τα στοιχεία που είχε δηλώσει ανταποκρίνονταν σε μια ταχυδρομική θυρίδα η οποία είχε ενοικιαστεί ανώνυμα, για μια μέρα και είχε προπληρωθεί η χρήση της.