ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΓΙΑΣΕΜΙ

ΚΕΦ 12

Το επόμενο απόγευμα ο φρουρός Φιλ Κόνορ διέσχιζε γοργά το διάδρομο του Αλεξάνδρειου Σπουδαστηρίου, αναζητώντας την Ισαβέλλα Κέλεαρ. Ο Ρέγεν σχεδόν έτρεχε ξοπίσω του, προκειμένου να προλάβει τις μεγάλες δρασκελιές του, ώστε να τον συνοδεύσει μέχρι το γραφείο των Δασκάλων. Η Ισαβέλλα βρισκόταν ανάμεσα σε δυο στοίβες χαρτιά και διόρθωνε τις εργασίες των μικρών μαθητών.

- Μισό λεπτό κύριε, να δω αν μπορεί να σάς δεχθεί.

- Πείτε της πως με στέλνει ο κύριος Κοχέιν, είπε στον λαχανιασμένο Ρέγεν.

- Θα της το πω κύριε αλλά εσείς θα περιμένετε εδώ, απάντησε ενοχλημένος.

Ο Φιλ αν και είχε τις εντολές του - οι οποίες του είχαν φανεί κάπως απρεπείς και υπερβολικές, αφού ο Νιλς του είπε κατά λέξη, θα μου τη φέρεις εδώ έστω και σηκωτή- άφησε τον ηλικιωμένο άντρα να πράξει όπως του έχουν ορίσει γι' αυτές τις περιπτώσεις.

Ο Ρέγεν κτύπησε ευγενικά την πόρτα της αίθουσας, ρίχνοντας του θανατηφόρα βλέμματα. Ακούστηκε μια γυναικεία φωνή να τον καλεί, την άνοιξε και μπήκε μέσα.

Παρόλο που η πόρτα δεν έκλεισε ερμητικά, ο Φιλ δεν κατάφερε να ακούσει τον διάλογο που εξελισσόταν χαμηλόφωνα.

Και να μπορούσε όμως, να ξεκλέψει δυο ή τρεις ατάκες στοιχειωδώς, η προσοχή του αποσπάστηκε από τη νεαρή γυναίκα που βγήκε από την αίθουσα στα δεξιά του.

Τον κοίταξε ερωτηματικά με δυο πελώρια γκριζοπράσινα μάτια που τον καθήλωσαν. Τον πλησίασε δειλά και τον ρώτησε ευγενικά.

- Έχετε έρθει για να κάνετε εγγραφή;

- Παρακαλώ;

- Έχετε έρθει για να εγγράψετε κάποιο παιδί;

- Όχι τη δεσποινίδα Κέλεαρ περιμένω.

Ο άντρας ξερόβηξε για να κρύψει την ταραχή του.

- Να την ειδοποιήσω...

- Την ειδοποιεί ο κύριος Ρέγεν.

Του χαμογέλασε.

- Πολύ καλά. Καλό σας βράδυ, ευχήθηκε σφίγγοντας τα βιβλία στην αγκαλιά της και απομακρύνθηκε λικνίζοντας απαλά το σώμα της.

Κύριε ... Κύριε... με ακούτε; Ένιωσε ένα χέρι να πέφτει κάπως άτσαλα στο μπράτσο του και τινάχτηκε ξαφνιασμένος.