Η Μεγάλη Βίλα καθαριζόταν από νωρίς. Οι υπηρέτες είχαν ξεκινήσει να την τακτοποιούν αμέσως μετά το τέλος του πάρτι. Ο Νιλς πήρε το πρωινό του στα μαγειρεία μαζί με τον Κρις, που έδειχνε ότι ο πονοκέφαλος τον πολιορκούσε βάναυσα.
- Ωραία ήταν όσο κράτησε, δήλωσε καθώς πίεζε τους κροτάφους του με τις άκρες των δαχτύλων του.
- Χαίρομαι που διασκέδασες Κρις.
- Και η Βίλα επιβίωσε έτσι; Αυτό μετρά επίσης.
- Την έχουμε δει και χειρότερα, απάντησε γελώντας ο Νιλς.
- Λοιπόν πως και άλλαξες παρέα χθες; Η Νατάσα βρήκε την πόρτα σου κλειδωμένη και γκρίνιαξε.
- Δεν πειράζει θα το ξεπεράσει, αποκρίθηκε κάπως τραχιά, άρπαξε μια φέτα ψωμί από το καλαθάκι και άρχισε να την βουτυρώνει.
- Να την προσέχεις, γίνεται πολύ παράξενη όταν την αμελείς.
- Λέω να το τελειώσω μαζί της. Σπρώχνει αλλού τις καταστάσεις και δεν ενδιαφέρομαι, συνέχισε στον ίδιο τόνο.
- Αυτός είναι ο λόγος ή μήπως η μικρή σου; Ξημερώματα το έσκασε από την κάμαρα σου και κατέβηκε σαν κλέφτης, την σκάλα. Μα την πίστη μου, στην κατάσταση που ήμουν, αν δεν είχε μείνει η μπαλκονόπορτα ανοιχτή να μπαίνει το πρωινό φως, μπορεί και να την θεωρούσα πραγματικό κλέφτη με ότι συνεπάγεται αυτό.
- Πως έφυγε;
- Κάλεσε άμαξα αν και προσφέρθηκα να της δώσω την δική μας.
- Κρίμα, έπρεπε να την πιέσεις, να δούμε που μένει.
Ο καπετάνιος σιώπησε για λίγο. Το ατάραχο ύφος του κάλυπτε σαν κουρτίνα τις σκέψεις του.
- Δεν ξέρεις ποια είναι;
- Θα έπρεπε;
- Ίσως. Ίσως και όχι γιατί είναι εκτός των ηλικιακών επιλογών σου και μένεις κυρίως βόρεια.
- Λοιπόν;
- Δεν νομίζω πως θα σου αρέσει όταν μάθεις, σχολίασε με απόλυτη σοβαρότητα.
- Πες μου εσύ και βλέπουμε.
- Η δεσποινίδα ονομάζεται Ισαβέλλα Κέλεαρ, τέκνο του δύστροπου Οίκου αγαπητέ. Του Οίκου που υποτεύεσαι για τον φόνο του πατέρα σου. Οπότε μείνε μακριά και μην μπλέκεις με δαύτους.
Ο Νιλς στραβοκατάπιε το βουτυρωμένο ψωμί που είχε στριμώξει στο στόμα του και ξερόβηξε.
CZYTASZ
ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΓΙΑΣΕΜΙ
HistoryczneΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ. ...Αισθάνθηκε σαν να έφυγε όλος ο αέρας από το δωμάτιο. Επέμενε να ελέγξει την πιθανότητα εγκυμοσύνης της και επιπλέον η κίνηση του δήλωνε ξεκάθαρα κτητικότητα, δήλωνε πως του άνηκε. Οι εφιάλτες ξύπνησαν. Κάποτε άνηκε στον...