ELLERİN ELLERİME

6. bölüm Evleneceksiniz!

"Bilemezsiniz, kimin ne yaşadığını bilmezsiniz. Öylesine söylenmiş bir sözün insanı saatlerce nasıl boşluğa bıraktığını, saatlerce nasıl ağlattığını bilemezsiniz."

Defne efsun korkmaz.

Bana Bir gün magazin haberlerine çıkıcaksın deseler inanmazdım. Ve evet şu an ekranda net bir şekilde yüzüm vardı. Ne kadar da yakından çekmişlerdi insan Uzak tutar kamerayı dimi canım. Sen böyle düşün baban başak şekil düşünsün. Evet ne dicektim babama hadi bul bakalım Efsun hanım o ekranlarda senin ne işin var. Allahım neden ben. İsyan etmekte istemiyorum. Babam kaşları yukarda, ekranda olan bana ve karana bakıyordu. Ne geçiyordu aklından çok merak ediyorum. Umarım mantıklı bir açıklama yaparım.

Tırnaklarımı kemirdim, şu an en lezzetli olan onlardı. Kahvaltı iştahımı kesti. Off yaseminin yaptığı şeylerde boşa gidecek. Acaba bunları sonramı düşünsem.
Hadi bakalım hazırla şimdi kendini babanın merak ettiği sorulara. Nefesimi tuttum, bekledim. Babam başını ağır bir şekilde bana çevirdi.

"Ne demek oluyor bu haber, efsun. Senin ne işin var ekranlarda." Yutkundum. Hadi kızım konuşsana dilini mi yuttun. " Nasıl anlatılır bilmiyorum ki" dedim. Ne nasıl anlatılır sanki yanlış bir şey yapmışım da onun açıklamasını anlatamıyorum. Aklıma gelen kişi ile gülümsedim." Yasemin anlatsın" diye heyecanla konuştum. Yasemin içtiği suyu öksürerek atınca ağzından, kekeleyerek, cevap verdi." Ne-neyi anlatayım, benim olanlardan haberim bile yok" dedi. Evet olanlardan haberi yoktu ama oda benimle gelmişti o düğüne. Babam bakışlarını yaseminden bana çevirdi. " Anlaşıldı, ben şimdi bu adamı arıyorum ve yüz yüze konuşuyoruz." Dedi ve gitti. Benim bir şey söylememe izin bile vermeden.

İyide karan Ankara da Adana'ya sırf bunun için mi gelicek. Yasemine baktım. Bana trip atar gibi baktı. " Bana ne zaman söylemeyi düşünüyorsun" dedi. Masadaki tabakları eline alarak,  bende elime aldıklarımla mutfağa  ilerledim o da peşimden geliyordu. " İşlerin böyle olucağını bilseydim o gün söylerdim. Şimdi de bilmiyorum, ne yapacağım ben yasemin bir yol göster." Dedim tabakları dezgaha bıraktım ona üzgün olan gözlerle baktım. " Dur bi karan bolat gelsin gerisini o an düşünürüz." Dedi. Gelmez ki niye gelsin. Önemsiz bir şey için. Sustum ne söyleyeyim ki.

                                &

Evet gelmez dediğim insan tek bir cümle ile yola koyulup geldi. Hâlâ şaşkınlığım üzerimden atamamıştım. Karan Demir Bolat annesi ile evime geliyordular. Yasemin pencerden gelmelerini bekliyordu. Babama kısadan anlatım herşeyi ama yok illa o adam da gelicek öyle konuşucaz. İnadı tutumu vazgeçmez. Bazen bu huyumu kimden aldım diye düşünmüyorum değil. Meğersem babamdan almışım.

" Geldiler valla geldiler" dedi yasemin perdenin arkasından bakarak. Allahım sanki istemeye geldiler. Şalımı düzeltim, aynadan son kez üstüme baktım tam hanım hanımcık olmuştum. Siyah elbiseme uyum sağlayan sarı kemerim. kol saatim ve ayaklarımda siyah ev terliğim. Elbiseme uygun şal bulamadığım için onu da siyah tercih etmiştim. Neden bu kadar heyecanlıyım, derin nefesler alıp verdim. Sakinim.

" Yeter anladık çok güzel olmuşsun. Şimdi aynayı çatlatıp başımıza iş çıkarma. Hadi çıkalım." Dedi, kıkırdadım son yarım saattir böyleydim. Başımı tamam anlamında salladım ve babamın yanına salona geçtik. Yanına oturdum yüzümü yüzüne çevirdim" Baba, lütfen kısa keselim olur mu her şey yanlış anlaşılmadan ibaret. Anlatım sana her şeyi zaten" Diye, kaçıncı kez tekrarlayışım. Babam sesini çıkarmadı. Haklıydı aslında muhabirlerin söyledikleri beni bile şaşırtmıştı o an balayı falan tövbe tövbe.

Babam bana baktı, kıyafetimi baştan ayağa göz gezdirdi. Başını tamam anlamında salladı. Şimdi içim rahattı. Kapı tokmağının sesi gelince kalp ritmimde aynı hareketlilikte çarptı. Neden heyecan yaptığımı bile bilmiyordum. Gidip kapıyı açtım. Derin nefesler alıp açtım kapıyı. Bensu hanım önde, içeri girdi arkasında ise ona eşlik eden savaş ve gelini ela girdi. Tabi en sonda ise o vardı tüm heybeti ile karşımda bana baktı. Ben utancımdan bakmazken o hiç çekinmeden beni süzdü. Onunla önce ben konuşmalıyım yoksa babamla konuşurken aynı şeyleri düşünüyor olmamız gerekiyor.