Krew która oczyści Świat [GRINDELDORE (Grindelwald x Dumbledore) - FZ/HP]

* 10 *

Pierwsze zajęcia tego dnia przebiegły dla mnie bez większych fajerwerków. Czekałam na kolejne. Obrona Przed Czarną Magią prowadzone przez Ojca. Z tego co wyłapałam, zajęcia z naszą grupą były jego pierwszymi... Jego wielki debiut jako nauczyciela!

Nie zaglądałam w żaden sposób w przyszłość, chciałam mieć niespodziankę z tego jak mu pójdzie. Zresztą byłam też ciekawa czy doszedł do porozumienia z Tatą. Nie czułam w powietrzu żadnych złych emocji. To dobrze wróżyło. Niczego bardziej nie chciałam jak tego by rodzice byli przy sobie w końcu szczęśliwi, jakkolwiek. Albo chociaż spokojni. 

Siedząc już w sali przyglądałam się moim nowym znajomym i koleżanką z pokoju. Były miłymi dziewczynkami, pełnymi marzeń aspiracji, nadziei i chęci rozwoju w tej szkole. Co prawda byłam stanowczo dojrzalsza od nich ale i tak miałam nadzieję że lepiej się z nimi porozumiem. Na razie najbardziej polubiłam Prefekta naszego Domu, być może dlatego że był starszy i bardzo starał się zatroszczyć o najmłodszych uczniów. Wiedzieliśmy już ze nazywa się Adam Lewis i jest aktualnie na szóstym roku i jego wielkim marzeniem jest zostanie Uzdrowicielem i robi wszystko by tego dokonać. Był bardzo miły... 

Podskoczyłam kiedy do sali wszedł uśmiechnięty szeroko Ojciec, a raczej Pan Artur. 

- Dzień dobry. - powiedział spokojnie obracając w dłoniach swoją różdżkę z młodości, szczęśliwie jak widać odzyskaną, uśmiechnęłam się pod nosem, jak Ojciec czegoś chciał to zawsze to dostawał. Miałam nadzieję że obyło się bez kolejnych awantur, nie czułam tego w każdym razie. 

- Dzień dobry! - odpowiedziała chórkiem grupa.

Ojciec wsparł się na katedrze i zaraz podciągnął siadając na niej nonszalancko. Po sali rozległ się cichy szmer ekscytacji. 

- Bardzo się cieszę ze możemy się poznać. Jestem Artur Linder, jest to mój pierwszy dzień pracy i jak również pierwsze zajęcia. Te mimo ze nie kojarzą się najlepiej, to będą dla nas wszystkich wspaniałą przygodą, a co najważniejsze pouczającą. Nie będę kłamał, nie jestem w stanie obiecać Wam że ta wiedza się nigdy nie przyda... Mam nadzieję że tak właśnie będzie. - odetchnął zaczesując włosy palcami by zaraz przywołać jeden z podręczników który wylądował w jego dłoniach - Zobaczmy co my tu mamy na początek...? - przejrzał podręcznik spojrzeniem które dobrze znałam, byłam pewna że wcześniej go nawet nie widział na oczy. Rozbawiło mnie to odrobinę a w głowie usłyszałam "Nie śmiej się ze starego Ojca Saro, nie miałem czasu na porządne przygotowanie".  - Hmm. - mruknął na głos by zaraz rzucić podręcznik za siebie a ten odbił się od ściany za nim. Cała sala parsknęła śmiechem, ja sama nie byłam gorsza. - Zapomnijcie o tym podręczniku, w każdym razie na czas zajęć, może się przydać do ewentualnych powtórek chociaż wątpię. Moje zajęcia będą wyglądały nieco inaczej. Na razie chciałbym Was wszystkich poznać. Mamy tutaj Slytherin i Hufflepuff tak? Może zacznę żeby było Wam raźniej. Jak już wspominałem nazywam się Artur, tak możecie się do mnie zwracać. Nie musicie mówić mi Profesorze czy na Pan. Chyba że bardzo chcecie, nie ma jednak przymusu. Pochodzę z Niemiec. Mam trzydzieści lat i uwielbiam długie romantyczne spacery w świetle księżyca, tylko nie w pełnię bo wtedy dzieją się dziwne rzeczy. Spokojnie nie jestem wilkołakiem. - zebrani znów się zaśmiali a On razem z nami. Poprawił okulary na swoim nosie by zaraz wskazać różdżką na jedną ze Ślizgonek w pierwszej ławie. - Zaczniemy od Ciebie. - powiedział przyjaźnie. - Powiedz jak się nazywasz, co lubisz i co byś chciała wyciągnąć z tego przedmiotu. Potem po kolei każdy inny. - klasnął w dłonie i pozwolił mówić dziewczynce która dumnie uniosła głowę zaczynając mówić.

Tak jak Ojciec chciał mówił każdy, niektórzy bardzo się wstydzili ale Ojciec niemal wychodził z siebie by zachęcić ich, musiałam przyznać że miał do tego jakiś dziwny dar. Tak. Potrafił mówić, potrafił przekonywać, może to była po prostu doskonała manipulacja którą nie w sposób było wyczuć.