Güne sıcak bir kahve olmadan başlayamazdım. Başlamış olsaydım eğer adımı sorduklarında bile düşünürdüm adım ne diye.
Kahve alıp dışarıda otururken yanıma biri geçip oturdu. Bu kişi Sasuke idi. Tek bir kelime etmeden bana bakıyordu kafamı ona çevirdiğimde gözlerinden neredeyse akacak olan göz yaşlarını gördüm.
Ama gülümsüyordu. Hemde içten.
Bazen kelimelerle değil gözlerle anlaşırdı iki insan. O zaman sözcükler değil bakışlar belirlerdi hisleri. Konuşmak istediğimde ağzımı bile açamadığım sadece ona bakmak isteyeceğim bir andı sanki.
Aramızda olan bu sesizliğin bozulmasını isterdim fakat ne ben yapabilirdim ne de o.
Sasuke'nin sağ gözünden bir göz yaşı aktı , yağmur yağdığında camdan süzülen su damlacığı misali.
"İstemiyorum" demişti en sesiz hâliyle.
"Sasuke ne oldu ,neyi istemiyorsun "dedim gözlerimi onun gözlerinden ayırmadan.
"İstemiyorum Sakura ... Annemi ,babamı kaybettiğim gibi..." dedi ve kendini sesizliğinde boğulmaya bıraktı.
Neyi kaybedecekti ,hayatında en önemsediği şey neydi de onu kaybetmek istemiyordu.
Sarılmak bazen insanlara huzur verir bazen ise acı ,ona huzur vermek isterken acıyı yaşatmak ,eski anılarını canlandırmak istezdim.
Sadece sarıldım.
Sanki en huzur bulmuş hâlindeymiş gibi sarıldı bana ,sadece bu şekilde durmak istermiş gibi. Annesini mi özlemişti yoksa ,bir kadının ona sarılması onu mu hattırlatmıştı ona.
"Seni kim üzdüyse ya da incittiyse onun adına özür dilerim ,belki bir faydası dokunmaz ama belki rahatlatır içindeki hüzünü" dedim.
"Ben kaybetmek istemiyorum Sakura,lütfen seni..." dedi ve aynı sesizliğine geri döndü.
...
Sasuke o olaydan sonra Konoha'da ruh gibi geziyordu.Neyi vardı çözememiştim .
Yanımda Sasuke'yi görmeyen Sasori hemen yanıma gelmişti ,eğer Sasuke varken gelecek olsaydı Sasuke'nin olay çıkaracağını biliyordu. Sasuke'nin olay çıkarmasını ne ben isterdim ne de o.
Sasuke 'nin yanında olup sadece sarılmak istiyordum ama ben ona çok uzaktım. Belki bulunduğumuz yer uzak değildi fakat kalplerimiz uzaktı birbirine.
Sasori'yi sevmiyorum diyemem fakat sadece arkadaşca seviyordum .Evett eğlenceli ,gayet yakışıklı ama benim kalbimde Sasuke vardı. Sasori'yi bırakıp gidemezdim ama Sasuke'yi de yalnız bırakamazdım.
Olayları zamanın akışına bırakmaya karar verdim. Sasori ile vakit geçirmek belki benim için daha iyi olacaktı.
Ben düşüncelere dalmışken Sasori bunu anlamış ve ismimi neredeyse bağıran bir ses tonuyla söylüyordu.
"SAKURAA" diye yüksek sesle konuştu.
"Ah, evet Sasori neden bağırdın" dedim
"4 dakikadır ismini söylüyorum ve cevap vermedin ,iyi misin?" diye sordu Sasori.
"Evet iyiyim sadece düşüncelerimde boğuluyordum" dedim.
"Bazen çok düşünememek gerekir ,fazla düşünürken yanlış düşünebilirsin" dedi.
"Yanlış ne düşünebilirim Sasori,kendimi öldürmeyeceğim merak etme onu düşünmüyorum" dedim dalga geçercesine.
"Zaten düşünme sensiz buraların ne zevki kalır ne başka bir şeyi,hayatımda boşuk olurdu ve doldurulamaz bir boşluk olurdu" dedi Sasori.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sorry
FanfictionHayatımın çoğu döneminde seni sevdim Sasuke. Belki tek kelimen bizi birleştirecekti. Sana seni sevdiğimi ben söylemediğim için özür dilerim. ... Önemli! Hikayenin içinde cinayetler ve katiller yer alır rahatsız olanların okuması tavsiye edilmez. İl...
