'La tristesse durera toujours' der Vincent Van Gogh, hüzün sonsuza dek sürecek.
;
2022
Anne...
Mesajı gördüğüm yedi saatten beri dilimdeki tek kelime. Yedi senedir görmediğim kişinin yedi saat beynimi istila eden düşüncesi.
Gözyaşlarım ona değildi yemin ederim. Onu özlediğimi anlayan kendimeydi. Annemi özlemek acı vericiydi. Söylemesi bile rahatsız ediciydi, özlemin mide bulantısı.
Sesini sadece bağıran. Gülüşünü sadece para için olan. Ellerini ama sadece sert darbelerle hissedilen.
Kokusunu pahalı parfümler olmadan solumaya çalışan küçük bir çocuğun başarısız çabası.
Ona kızmak istiyordum. Ona çok kızmıştım, hep içimden. Ona sarılmak istiyordum. Ona çok sarılmıştım, hep ateşliyken gördüğüm rüyalarda.
Onun yüzüne tükürmek sonra da beni öpsün diye yalvarmak.
Niye yazmıştı ki şimdi? O beni özlememişti değil mi? Hiç mi peki? Hiç Taehyung. "Sen bir hiçsin Taehyung."
Dilini tutamamışsın demişti ama tutmuştum, çok kez. Küçük oğlum demişti kusmuştum, yedi kere.
Nefes almayı unutmayayım diye susmuş sonra tekrar ağlamıştım. Mideme koyulan o bomba bip seslerini çıkarırken klozetin başında kusarak ağlamıştım. Beni sevsin diye her şeyi yapabileceğim kadının bir cümlelik mesajıyla yeniden yıkılmıştım.
Ellerim titriyorken yanlış yazdığım için bana kızmasın diye sürekli silip düzelttiğim kelimeleri yan yana getirmeye çalışmıştım. Saatlerimi almıştı bir mesaj.
taehyung:
sen misin
anne?
Sonra tekrar ağlamıştım. Bunun acısı başka biri tarafından dokunulmanın acısından daha mı acıydı? Öyle olduğunu söylesem kimler alınırdı?
O bana hiç dokunmamış elimi hiç tutmamıştı. Beynimi bulandıran o iğneleri yapmak için kollarımı durdurmaya çalışması haricinde. Öpmemişti dizlerimden. Sevmemişti saçlarımı. O beni öpmek isteseydi midem bulanmazdı.
Ben Kim Taehyung eğer annem yanımda olsaydı yemin ederim çok güzel yaşardım.
Olmadığı aklıma geldi, titredim. Sonra olduğu zamanlar aklıma geldi daha çok titredim. O yanımdayken hiç iyi şeyler olmazdı ki. Niye yanımda olmasını istedim öyleyse? Kurduğum cümlenin ne anlama geldiğini bir tek aynı cümleyi hayatında bir kere olsun düşünmüş olanlar anlamıştı.
Neden bu kadar acizdim ki? Jungkook... Ona nasıl açıklayacaktım. Ben senin nefret ettiğin, benimse arkama bakmadan kaçtığım siyah saçları ensesinden topuzlu bir kadın için tekrar dağıldım nasıl diyecektim?
Ya da hani filmlerde dördüncü duvar yıkılır ya biraz öyle olacak ve bu kitabın dördüncü duvarını bir paragraflığına yıkacağım belki ama size nasıl söylecektim? Bana kızmayacak mıydınız? Taehyung o ev cehennem, o kadın ayakkabının içindeki taş her yürüdüğünde canına batan derdiniz. Haklıs...
Bildirim sesi geldi.
+821079024178:
evet maalesef
yazıyor
Çıktım hemen sohbetten. Maalesef yazmıştı. Benim annem olduğu için miydi maalesefleri? Oysa ben bir kerecik iyi ki desin diye tüm çocukluğumu harcamışken.
