From YAYA to BABE (G×G)

Chapter 04

VERONICA JANE RAMOS/WILSON

"I still don't know your name" Saad ko habang inaayos ang pagkain ni Inigo "Louise po ang pangalan ko" Tumango tango ako.

"I'm Veronica.... and wag mo na akong tawagin ma'am nakakatanda"

Tumawa naman ito at tumango.

"Kilala ko na ho kayo... sobrang hinahangaan ko kayo sa mga damit na ginagawa niyo..."

Habang sinasabi niya yon ay may konti akong nakitang pamumula sa kanyang mga pisnge "Sabi ng iba masungit daw po kayo pero sa pagkilala ko sainyo ngayon ay hindi naman pala totoo ang chismis mabait kayo" I chuckled.

"Well may tama rin naman ang chismis na masungit ako pero lucky ka dahil good mood ako" I heard her giggled making me smiled bigla naman akong napatingin sa folder na nasa side niya.

"What's that folder for?" Tanong ko habang ininom ang red tea na inumin na inorder ko "Ah resume po ito... naghahanap kase ako ng mapapasukan kahit anong trabaho" Pagpaliwanag niya tumango tango naman ako.

"Marunong ka bang magalaga ng bata?" Tanong ko rito and she nodded really fast "Well good because I need someone to take care of Nathan while i'm at work" Paliwanag ko sakanya "You can work as Nathan's Yaya if you want" I offered lumawak ang ngiti niya.

"Masaya po akong alaga si Nathan" Sambit nito.

"You are hired then... your salary for a week is 10,000" Nanlaki naman ang mga mata niya "10,000?!" Gulat na tanong nito di ko mapigilang ngumiti tumango ako.

"Oo, 10,000 ang magiging salary mo for a week"

"Salamat Ma'am - I mean Veronica"

Masayang saad nito nakita ko naman na parang maluluha siya sa saya.

"Your Wel-"

Naputol ang pagsasalita ko ng marinig kong nagriring ang phone ko "Excuse me" Tumayo ako at lumabas ng resto.

"Hello, Amanda what is it?", "Ma'am kailangan niyo po magattend ngayon ng meeting-", "Diba sabi ko sayo di ako pwede ngayon", "Ma'am gusto po kasi ng client na kayo oh daw ang makakausap nila".

Napabuntong hininga ako at tinignan sila Nathan they are talking and laughing para bang matagal na silang magkakilalang dalawa I can say na maging si Louise sa bata.

"Fine, i'll be there in 20"

Pagkatapos kong sabihin yon ay binaba ko na agad ang tawag at pumunta na ng table namin "Nathan, Mommy has to go to work is it okay if your ate ganda stay with you?" Saad ko at sumulyap kay Louise nakita ko siyang namula pero di ko na tinanong kung bakit.

"Mommy, I thought you'll spend more time with me" Malungkot na sambit ni Nathan I gave him a sad smile "I'm sorry baby but Mommy has to attend an important meeting and you still have ate ganda" Tumango tango naman ito pero may lungkot pa rin sa mukha niya.

"Louise okay lang ba if sumama muna si Nathan sayo? Ihahatid ko kayo sa bahay mo"

"Okay lang Veronica malapit lang rin po dito yung inuupahan kong apartment"

Tumango ako at tinawag ang waiter para bayaran na ang mga kinain namin at umalis na kaagad.

Tama nga ang sinabi ni Louise hindi ka layuan ang inuupahang apartment nito dahil mga sampung minuto lang ay nandito na kami sa tapat ng apartment niya.

"Later susunduin ko na kayong dalawa... and by that time nakaimpake ka ng gamit mo dahil don ka na sa bahay titira"

Tumango naman ito, I kneeled down.

"Nathan behave okay? Don't be too makulit"

"Yes, Mommy" Hinalikan ko ito sa pisnge at tumayo na "I have to go please take care of Nathan" Tumango siya at ngumiti "Ako na ho ang bahala sakanya" Saad nito I just give her a small smile.

"Bye, baby"

"Bye Mommy!"

Pumasok na ako sa sasakyan at kunaway sakanila at pinaandar na rin ang sasakyan, I know na hindi ko pa lubusang kilala si Louise at dapat hindi ko iniwan si Nathan sakanya pero parang may part sa akin na matagal ko na siyang kilala pero hindi ko lang maipaliwanag kung ano.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°