Chapter 27

802 31 0
                                    

VERONICA JANE RAMOS/WILSON

"Come on Nathan we have to go now" I said at the crying Nathan it's been a week since we are here at Samantha's house at ngayon nahihirapan ako kay Nathan dahil ayaw niya pangumuwi.

"No, let's stay!" Iyak na saad nito at gustong bumaba sa pagbuhat ko sakanya "We can still visit here so don't cry and wag makulit Nathan" Saad ko rito pero parang wala man ang sinabi ko sakanya.

"Nathan, makinig ka sa mama mo pwede pa natin dalawin sila Lola at Lolo rito at makikita mo rin ulit mga kaibigan mo rito tahan na okay?" Malambing na saad ni Samantha tumigil naman sa pagiyak si Nathan at sinandal ang ulo nito sa balikat ko.

"Thank you" I mouthed at her and she just nodded "Mauna na ho kami" Saad ko sa mga magulang ni Samantha "Mag-ingat kayo sa byahe ah?" Tumango kami "Mauna na muna kayo sa sakyan kakausapin ko muna si Inay" Saad ni Samantha "Sige" Lumakad na ako papunta sa sasakyan pinagbuksan naman ako ng pintuan ni Manong.

Bigla naman naging ang phone ko "Manong pakibatay muna si Nathan sasagutin ko lang ho toh" Lumabas ako ng sasakyan at lumayo ng konti tinignan ko muna kung sino ang tumatawag.

"Hello? Ava napatawag ka?", "Ate, please be careful", "Huh? Ano ibig mong sabihin?", "Nanganganib ang buhay niyo ni Ate Louise", "Hindi kita maintindihan Ava", "Ate makinig ka si Kuya-", "Hello? Hello? Ava nandyan ka pa ba?".

Bigla nalang itong hindi sumagot kaya pinatay ko nalang ang tawag pero hindi ko maintindihan ang sinasabi niya na nanganganib ang buhay namin ni Samantha kanino, wala akong natatandaan na may atraso kami sa isang tao.

"Veronica, okay ka lang?" Napalingon naman ako "Ah oo may tumawag lang tara na?" Tumango naman ito at pumasok na kami sa sasakyan.

Habang nagbyabyahe kami ay bigla nalamang napahinto ang sasakyan namin ng may humintong sasakyan sa harapan naman may mga armadong lalaki na nakamask ang lumabas at pinalibutan ang sasakyan namin "Anong nangyayari?!" Nagpapanic na saad ko "AHHHH!" Sigaw namin ng paputukan ng baril ang pintuan ng sasakyan.

Niyakap ko si Nathan "Mommy!" Iyak na tawag nito sa akin, binuksan ng isang lalaki ang pintuan at kinuha si Samantha "Anong ginagawa niyo?!" Napakalas ako sa yakap kay Nathan at kinuhuha si Samantha sakanila.

Suddenly I felt someone hit my head ko dahilan para mawalan ako ng malay tanging naririnig ko lang ay ang pagtawag sa akin ni Samantha at iyak ni Nathan.

"Nica!" Nagdilim na ang paningin ko.

Fast Forward

Napagising ako sa ingay sa paligid ko dahan dahan kong minulat ang aking mga mata and adjust my vision, bumungad sa akin ang maputing ceiling "Veronica..." Lumingon ako "Mom, na saan ako?" Tanong ko sa aking Ina.

"You're in a hospital Love tumawag sa akin ang ospital kanina and nagmadali akong pumunta rito" Nagaalalang saad niya bigla ko naman na alala ang nangyari kanina sa sakyan at napabangon agad dahilan para mahilo ako.

"Mom, na saan si Nathan at si Samantha?" Tanong ko rito na nagpapanic na "Si Nathan ay nasa bahay na kasama ang mga kasambahay... si Louise... sabi ng driver niyo ay tinangay siya ng mga armadong lalaki" Saad nito.

"Mom, I need to find Samantha baka anong mangyaring masama sakanya hindi ko hahayaan yon" Naiiyak na saad ko naman "I know that's why we are search for her at nalaman rin ng mga Montreclaros and kwenento nila sa akin na siya pala ang tunay nilang anak" Paliwanag nito.

Natahimik ako at naalala ang sinabi ni Ava noong nasa probinsya pa kami nila Samantha bago umuwi ng Manila.

Dali dali akong tumayo at lumabas not minding my mother who's calling me, mahalaga sa akin na mahanap ko si Samantha and know that she is safe "Ma'am Veronica? Ano po ginagawa niyo?" Rinig kong saad ng isang bodyguard ni Mommy "Dalhin mo ako sa bahay ni Ava I need to talk to her" Saad ko rito.

"Ma'am hindi po naman pwedeng gawin yan utos po ni ma'am Alvira na bawal muna po kayong umalis ng hospital"

"Fuck my Mom! I need to leave and talk to Ava and it's important okay?! Or do you want to get fired?!" Galit na sigaw ko sakanya tumingin ito sa kasamahan niya at may hesitation sa mukha nito "Sige ho" Agad na akong pumasok sa sakyan at agad rin niya itong pinaandar.





















°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

From YAYA to BABE (G×G)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon