It's the village harvest festival. Everyone is busy organizing fun festivals and competitions that everyone can participate in, and I intend to invite him. Dalawang araw na ang nakalilipas noong nangyaring nakagat ako ng ahas at dalawang araw na rin akong hindi pinapansin ni sir Grey. I'm mean, pinapansin niya naman ako pero hindi siya masyadong nagsasalita? Hindi naman siya kasi siya palasalita. This is the best opportunity na maka-unwind siya at makapunta siya sa bayan. Maybe I could give him a peace offering? Kahit wala naman akong kasalanan? Kahit hindi naman siya nagtatapo? Like, kelan pa ako naging concern sa kanya? Napailing ako. Ahh, kung ano-ano na ang naiisip ko. I'll ask him later.
...
I was hanging the cloths when someone called me and when I look back it was Alfred. Si Alfred yun ah? Nanlaki ang mata ko. Anong ginagawa niya dito? Wrong timing na naman siya. Nagpanic ako. Shoot! Hindi niya pwedeng makita si sir Grey. Not now. I look around, I saw sir Grey inside the house. I felt relieved. Habang malayo pa si Alfred ay ako na mismo ang lumapit sa kanya.
"A-anong ginagawa mo dito. Alfred?" Tanong ko sa kanya.
"Nandito ako para yayain ka sanang pumunta sa piyesta bukas." Anunsyo nito. May ibinigay siyang palumpon ng common daisy. Tiningnan ko lamang ito.
"Ah, ano kasi. Alfred. Diba sabi ko sayo, may nobyo na ako. Siya ang magiging kasama ko bukas. Pasensya na. Hindi ko matatanggap ang bulaklak mo." Sabi ko. It is customary to interpret accepting an invitation and gift of flowers from a man as saying "yes".
"Eh, wala naman siya dito. Nagdadahilan ka lang eh."
"I'm sorry. Hanap ka na lang ng iba. Umuwi kana."
"Adel, Please."
"Alfred, tama na. I love my lover more than you at kung papipiliin man ako, siya ang pipiliin kong makasama kesa sayo. Kaya tama na, tigilan mo na ako."
"Bakit? Sino ba yang pinagmamalaki mong nobyo?"
"Adel." Someone butt in. When I turned around, it was sir Grey. Bakit siya nandito? Naku naman. How could I explain this to Alfred? Mahina pa naman utak nito.
"Siya. Siya ang nobyo ko." At tinuro ko si sir Grey. Before I realized, I made a grave mistake again.
"Siya?" Hindi siya makapaniwala na siya ang nobyo ko. Well, hindi nga rin ako makapaniwala sa nasabi ko. Sir Grey is looking at me confusedly. Hope, he'll go with the flow. I grab his right arm. Pahiram muna ng braso mo. I need to put an act.
"Ah, yes. Your right. He's my boyfriend. Honey, this is Alfred McNeill, my close friend in the village and Alfred this is Grey...?" Tiningnan ko si sir Grey. I paused for a while. Ano ba last name niya?
"Laurier." He said.
"I'm Alfred." He extends his hand to shake hands with Sir Grey, but Sir Grey declines.
"I don't need to know names like that. Go away." Sir Grey proclaimed. I can sense that the devil is now angry.
"Ang yabang mo, ah. Akala mo kung sino kang mapagma-" hindi natapos ni Alfred ang sasabihin niya ng bigla siya sinuntok ni sir Grey sa tiyan. Napahiga ito sa lupa sa sobrang sakit ng pagkakasuntok sa kanya.
"I don't like someone who talks back and defy my orders. You're just a scumbag who looks like nothing but garbage." Sir Grey stated.
"U-umalis kana." Sabi ko kay Alfred. Naawa ako sa sinapit ni Alfred. Tutulungan ko sana siyang makatayo pero inipit ni sir Grey ang kamay kong nakahawak sa braso niya at ayaw niya itong pakawalan. What now? Ako ang isusunod nito.
Agad namang tumayo at tumakbo papalayo si Alfred habang nakahawak ito sa tyan niya. I'm really sorry.
Nang makalayo na si Alfred ay siyang bitaw ni sir Grey sa kamay ko. Tumalikod ito at bumalik sa bahay. Wala ba siyang sasabihin or tatanungin? Hinabol ko siya.
"Sir Grey, wait. About that, I'm sorry. Biglaan ang nangyari. Sorry kung I make up stories at nadamay kita kasi yun lang ang paraan para tigilan na niya ako and thank you kase you cooperate well." Sabi ko.
Hindi man lang siya tumingin sakin at deretso lang ang lakad nito. Binilisan ko ang lakad ko para maabutan ko siya. Tinambangan ko siya. Agad naman itong huminto sa paglakad. His face looks irritated.
"Ahm, do you want to go to the festival tomorrow with me?' I asked him.
Lumakad ito ulit at nilagpasan ako. Ano bang problema niya?
Hindi pa man siya nakakalayo mula sakin ay nagsalita ito.
"Sure, HONEY" He said it with an exaggerated tone. Kahit hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatalikod ito, alam kong he's sarcastically teasing me. Napasimangot ako. Yeah, right. I know it's my fault.
The day of festival. I'm with sir Grey walking in the streets of Edessa while watching different stalls, hanging lanterns and it was livelier than ever. As I expected, sir Grey caught the attention of everyone especially the ladies. Sino ba kasi ang hindi mapapalingon sa ganyang itsura? Sira nga lang ugali niya. Nahiya tuloy ako. We're look like a master and a slave. He's too shinny to look at. Sana pinasuotan ko na lang siya ng kapote para matakpan mukha niya bago kami umalis kanina.
"Wait here, I'll go somewhere." He suddenly said.
Bago pa man ako nakapagsalita ay wala na siya sa tabi ko. San naman kaya yun pumunta?
BINABASA MO ANG
INCENSE
Historical FictionHabang kumukuha ng tubig sa ilog ay may napansin si Adel na ungol sa likod ng isang malaking bato. Natatakot man ay hindi siya nagdalawang-isip na lapitan at tignan kung ano ito. Nang makalapit ay bumulagta sa kanya ang isang duguang lalaking may ma...
