İki çok yakın ailenin en büyük iki çocuğu onlar,Ayaz ve İlay Duru.İlay babasının gözbebeği,Ayaz babasının aslanı.Çok küçük yaşlardan itibaren birlikte büyüyen iki gencin tüm olmazlara,çıkmazlara ve zorluklara rağmen birbirlerine tutulma hikayesi...V...
Güzel,hareketli bir bölüm oldu.Parlatın yıldızları bir de görüşlerinizi az da olsa yorumlara alırsam benden mutlusu yok.
İyi okumalar ballarım🍯💕
Herkesin bolca yorulduğu 3 ayı geride bırakmıştık.Özellikte de annem ve teyzelerim fazlasıyla yorulmuşlardı.Annem evi tamamen kendi zevkiyle dekore etmiş ve mobilyalarımızı bile o seçmişti.Biz yeni haliyle evi ilk kez bugün görecektik.Babam anneme yardım etmesi için şirketten bir iç mimar ile konuşmuş ve 3 ay boyunca tüm detaylarla ikisi ilgilenmişlerdi.Çok büyük kırma dökme işleri olmadığı için çocukların okullarından tatil için döndükleri gün taşınma günü olarak belirlenmişti.
Yani bugün.Dün gece direkt uçağa binip gelen üçüzler gecenin bir yarısı da olsa büyük bir kargaşanın içine düşmüşlerdi.Annem ev işleriyle ilgilendiği için ben ve yardımcımız Ezgi abla 3 ay boyunca ev toplamıştık ama yine de son geceye bir şeyler kalmıştı.Yeni evin bir çok mobilyası yenilense de annem bu evimizdeki bir çok şeyi de yine oraya götürüyordu.Amacını pek anlayamamıştım ama her şeyin güzel olduğuna emindim.
Aşağıdan gelen kırılma sesi ardından annemin koridordan sesi geldi.
"Ne kırdınız yine acaba?" bu defa Yağız'ın sesini duydum
"Anne kırılan senin değil ablamın"hemen kapıya koşarak
"Ciddi olmazsın ya Yağızzz"annem araya girdi
"Oyalanmayın gelecek insanlar birazdan"onay seslerimizle onun da odasına gittiğini duydum.
Herkes hazır olduğunda içeri nakliyeciler girerken özel kutuları arabaya koyup arabalara bindik.Ben ve Alaz Alaz'ın arabası ile geçecektik çünkü babam sabahtan diğer arabaları şirketin kapalı garajına göndermişti.Mahalle de öyle bir imkanımız yoktu.Benim arabam ise sabah mahalleye gitmişti bile.Üçüzler de babam ve annemle geleceklerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz annenemlerin evinde yaşayacaktık.Teyzemler Canan babannelerin yani Kadir eniştemin ailesinin evinde yaşayacaklardı.Amcamların ve teyzemlerin ailelerini yıllar önce kaybettiğimiz için hepsi ailelerinden kalan evlerde yaşayacaklardı.Aradan geçen 3 ayda evler yenilenmiş,temizlenmiş ve dekore edilmişti. Sarıhan aileleri ise mahallede evini satan insanlardan evlerini almışlardı ve yenilemişlerdi.Mahalleye 10 araba ve 8 nakliye kamyonuyla girince tabi ki dikkat çektik.Arabalardan inerken annemler tanıdıklarına selam veriyorlardı.Babam Asmalı yazan kafenin kapısında dikilen bir adamla tokalaşırken annem de eşi olduğu belli olan kadına sarılmıştı.Selamlaşma faslını kısa tutup arabalara geri bindik.
Evin önünde durduğumuzda hepimiz indik.Annemler dış cephesini küçüklükten hatırladığım ama şuan bambaşka görünen eve yöneldiklerinde peşlerine düştük.
