Namütehani Aşk(Mahalle Aşkları 2)

1.Bölüm

Multi:İlay Duru Sancak♥

Başladığınız tarihi bu satıra bırakabilirsiniz♥

İlk bölümümüz hayırlı olsunn,düşüncelerinizi benimle paylaşın lütfen.

İyi okumalar.☺♥

Annemin aşağıdan bağıran sesine eklenen alarm sesiyle yerimden kalkarken evin içindeki sesler de çoğlamıştı.Muhtemelen diğer herkes benim gibi annemin bağırmalarına kayıtsız kalamamıştı.Yataktan kendimi yere bırakırken pat sesiyle önce halıyla buluştum sonra yuvarlanarak banyoma ulaşmak için pozisyon aldım ama annemin odama girmesi ile tüm plan bozuldu.

Beni yatakta bulamayan annemin bakışları yerdeki bana kaydığında önce sinirli bir iç çekip sonra sabah methiyesini dizmeye başladı.

"Ay koskoca kız oldun İlay yerde yuvarlanmak nedir kızım ya.Kardeşlerin senden daha aklı başında diyeceğim de senden on fazlalar bir eksik değiller.Ah bir Alaz'ım yaşının farkında.Ben ne yaptım da sizin gibi deli çocuklarım oldu benim ya?"sonunda sitem cümleleri bitmişti.Şimdi  ikaz cümlelerine geçmiştik.

"Kalk yerden yatağını toparla pencereni iki dakika aç havalansın.Perdeleri kaldır ışık yok odada sonra in yemek yiyelim haydi "dedi sadece kafamı sallayarak onayladım.

Hoş geldiniz hayatıma!Ben İlay Duru,İlay Duru Sancak,22 yaşındayım. İTÜ Mİmarlık okuyorum ve 4 .yılımdayım.Hazırlık okuduğumuz için okul tamamen seneye bitecek.Güneş Aydın ve Demir Sancak çiftinin ilk çocuklarından kız olanım bir de ikizim Alaz var.Bunun yanında bizden hemen 4 yıl sonra aileye dahil olan üçüzler var.

Evet annem Güneş Aydın Sancak tam bir deli bunun yanında mükemmel bir anne,iyi bir dert ortağı.Kendisinin bir çok özelliğini bire bir alan ben ise özgüvenini ve deliliğini alamamışım.Ailedeki herkesin aksine naif kırılgan ve çekinik bir karakterim var.Böyle olmamı sağlayacak hiç bir şart yok üstelik.Her neyse devamı sonra,şimdi Güneş Aydın'ın emirlerini yerine getireyim.

Hızlıca perdelerimi açtım ve pencereyi de açıp Eskişehir'in keskin soğuğunun içeri dolmasına izin verdim.Aslında uzun süredir Eskişehir'de değilim.Arkadaşlarımız Ayaz,Kübra,Karan,Biricik,kardeşim Alaz ve ben hepimiz İstanbul'da mimarlık okuyoruz.Alaz,Ayaz ve ben İTÜ mimarlık diğerleri ise Yıldız Teknik mimarlık okuyorlar. Ara tatil nedeniyle ailelerimizin yanına geldik.Küçüklükten beri beraber büyüdüğümüz ve yaşadığımız büyük aile sitemize.Siteyi Utku amcam ve babam tasarlamış küçük villalardan oluşuyor hepimiz bu villalarda yaşıyoruz.

Utku amcam ve ailesi,babam,annem ve aileleri,amcalarım,teyzelerim ve aileleri.Biz 2 yaşımıza girdiğmizden beri bu sitelerde hep birlikte yaşıyoruz.Birlikte büyümek bizi birbirimize bağlı hale getirdi.Hepimiz kardeş gibiyiz ve öz olmasa bile hepsi amcalarımız,teyzelerimiz gibi.Tabi öz olanlar da var.Gökdeniz dayım ve Beril teyzem gibi.

Annemin tekrar bağırması ile yatağımı toparlayıp yerdeki tüylü terliğimi ayağıma geçirip koşarak aşağı indim.Herkes masadaydı ama Yağız asla uyanık değildi.

"Günaydınn"diyerek yerime yerleştim.Babam ve Alaz iş konuşuyorlardı annem ise Yağız'ı azarlıyordu.

"Günaydın güzel kızım rahat uyudun mu?"

"Evet babacım özlemişim yatağımı"dedim.Annem 

"Ay hadi yiyin artık işim gücüm var ya koskoca insanlarsınız ben daha işe gideceğim"dedi.Bu bağırtının üzerine herkes kahvaltısına başlamıştı.Beliz yanımda sürekli okulla alakalı şeyler soruyordu.Kendisi 18 yaşında meraklı bir kardeşti ve üniversiteyi mükemmel zevkli bir yer sanıyordu.Çok zeki bir kız olsa da aşırı hayalperestti.