İki çok yakın ailenin en büyük iki çocuğu onlar,Ayaz ve İlay Duru.İlay babasının gözbebeği,Ayaz babasının aslanı.Çok küçük yaşlardan itibaren birlikte büyüyen iki gencin tüm olmazlara,çıkmazlara ve zorluklara rağmen birbirlerine tutulma hikayesi...V...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İloşumuzu Ayaz beye bakarken yakalamışlarr 😏❤️
Oy ve bolll yorum bekliyorumm.İyi okumalar,görüşlerinizi eksik etmeyin 😗💜
Herkesin bakışları üstümüzdeyken sakince Alaz'a dönerek
"Ya Biricik yine yanlış anladı sorun yok"Alaz bir süre daha yüzüme baksa da üstelemeden kafasıyla onayladı ama konun evde açılacağından da emindim.Tuğra
"Neyi yanlış anladı ?"diye imayla sorduğunda Alpay'ın da dikkatle bana baktığını fark etmiştim.
"Okuldan eski bir arkadaşımla dün aramızda olan bir muhabbeti anlattım yanlış anladı "dişlerimin arasından söylediklerimle kaşlarını yukarı kaldırıp sırıtırken
"Öyle diyorsan"dedi.Ona uyarıcı bakışlarımı yollayıp bakışlarımı herkeste gezdirdim.Göz göze geldiğim Ayazla duraksadım.Bir süre ben onu anlamak ister gibi o da doğru söyleyip söylemediğimi tartmak ister gibi bakıştık.Gözlerini ilk çeken ben oldum.Seslenen Biricik'e döndüğümde yüzünde mahcup bir yüz ile ellerini önünde birleştirmiş kedi ifadesiyle bana baktığını gördüm.
"Sorun yok tamam ama dikkat et Biricik zaten Alaz bir şeyler olduğunun farkında beni onunla uğraştırma hem de ortada olmayan bir şey yüzünden"Ecem'in alaylı konuşmasıyla bakışlarımız ona döndü
"Olmayan bir şey mi İlay artık reddetme sen de zaten akışına bırakmışsın sadece dile getirdiğinde bir şeylerin zarar göreceğinden eskisi gibi olacağından korkuyorsun"duraksasam da haklılığıyla daha fazla susmadım
"Haklısın sanırım"mırıltımla Kübra atladı
"Haklı tabi hepimiz farkındayız Ayaz'da farkında bak geldiğinizden beri gözlerini senden ayıramıyor sık sık dönüp bakıyor güldüğünde yüzünde tebessüm oluşuyor normal mi?"kafamı iki yana salladığımda Biricik elimi tuttu
"Bebeğim bak biz sana hemen kendini bırak demiyoruz, temkinli yaklaş ,seni üzmesine izin verme, duvarlar yavaş yavaş yıkılır zaten ama sen de çok fazla kaçıyorsun kaçma bırak ne olacak bakalım"
"Öyle yapayım o zaman"benim kabullenişimle Kübra
"Ay başımıza taş yağacak ya valla kabullendi kız"dedi.Biricik
"Of of of aşk neden bu kadar kırocasın"diyerek ortamı yine en ciddiyetsiz hale getirdiğinde hepimiz gülmeye başlamıştık.İçeri elinde pizza tabakları ve kolalar olan tepsiyle Efe ve garsonlardan biri girdiğinde erkeklerin sohbet ettiği yere yaklaştık.Yerde büyük kilimler vardı ve üstünde de küçük puflar vardı.Büyük bir orta sehpanın etrafına dizilmişlerdi.Kızlar yerleştiğinde tek boş yer kalmıştı.Tabi ki Ayaz'ın yanıydı.Kızlara baktığımda sırayla sırıtıp pufu gösterdiler.
