Célèbre ↠ a.i & m.c ✔️

Part 27

{A/N: De pic hierboven is ong wat je je moet voorstellen bij de motel kamers (:}

Alice POV

Luke steekt de sleutel van de kamer in het slot en draait de deur open. Een kleine kamer met een tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed wordt zichtbaar. "Ga jij maar eerst" zeg ik en laat Luke voor. Hij rolt even met zijn ogen. "Zegt het meisje wat niet bang is voor horror films." Zegt hij. "Dit is anders dan een horror film. Het is alsof ik er zelf in zit." Zeg ik zacht. Ik loop Luke achterna de kamer in. "Nou dat zal wel meevallen" zegt Ashton die weer achter mij aan de kamer in komt lopen. "Wat een leuke kamer. Lekker knus" zegt Ashton en gooit zijn tas neer. Hij zet een paar lampjes"Ze hebben geen tv" zucht Luke. "Nee goh, het is een motel..." zucht ik. Ik plof neer op het tweepersoons bed. Ik schop mijn schoenen uit en zucht even. Het is allemaal zo vermoeiend om zo ver te reizen. "Ik ga even douchen, zie jullie zo weer" zegt Luke. Hij staat op en loopt het kleine badkamertje in. Ashton ploft naast me neer."Nu dat hij weg ik claim ik de plek naast je, want serieus ik vind het zo irritant om in een eenpersoonsbed te slapen." Zegt hij. Ik grinnik even.

Na dat Luke terug is uit de badkamer en er na een hele lange discussie ermee heeft ingestemd om in het eenpersoons bed te slapen, loop ik naar de badkamer en ga de douche in. Het is een donkere kleine douche en het water is niet zo warm als een normale douche. Snel was ik mijn haren en mijn lichaam en ga dan weer uit de douche. Ik wikkel een handdoek om me heen. Ik doe mijn pyjama aan wat bestaat uit een kortbroekje en een oversized shirt. Ik borstel mijn haar even door en doe er anti-klit spray in. Want ik kan je vertellen, mijn haar is serieus een hel met klitten. Leg ik de handdoek over mijn schouders heen zodat niet heel mijn shirt nat zou worden. Dan pak ik een make-up doekje en begin mijn make-up er zorgvuldig eraf te halen. Als ik klaar ben loop ik met mijn spullen weer de kamer binnen. Ik zie Luke en Ashton alle twee op het tweepersoonsbed zitten. Ze kijken me aan wanneer ik binnen kom. "Heb ik iets gemist?" vraag ik verbaast. "Nee tuurlijk niet" zegt Luke. Ik knik en leg mijn spulletjes even weg."Je gaat me niet vertellen dat je mijn plek hebt ingenomen." Zeg ik lachend tegen Luke. "Nee joh! Ik kan niet wachten tot ik in mijn eenpersoons bed kan liggen." Zegt Luke sarcastisch en begint dan te lachen. Ik lach even mee. Hij staat op en loopt naar zijn bed. "Moet je morgen weer rijden?" vraag ik aan Ashton. "Ik heb geen idee, moet ik morgen maar even met Nora overleggen." Zegt Ashton. Ik knik. "Zullen we dan maar gaan slapen?" stelt Luke voor. Ik knik. We kruipen allemaal onder de dekens en Ashton zet de lichten weer uit. "Slaaplekker"

Ik schrik op als een luid geluid hoor. Het is midden in de nacht en ik kan niet slapen omdat ik het nog steeds een doodeng idee vindt om in zo'n eng motel te liggen. "Ash?" vraag ik zachtjes. Geen antwoord. "Ashton? Hoorde je dat ook?" probeer ik weer. "W-Wat?" vraagt hij slaperig. Jep, ik heb hem wakker gemaakt. "Hoorde je dat geluid?" zeg ik en kijk hem bang aan. "Er zijn zo veel geluiden Al, ga lekker slapen. " zegt hij. Ik knik en ga weer liggen. Ik kijk naar het plafond totdat ik een arm om me heen voel. "Je hoeft niet bang te zijn" hoor ik Ashton nog steeds slaperig mompelen.

Luke POV

Waneer Alice in de badkamer in is verdwenen draait Ashton zich naar me toe. "Luke." Begint hij. "Wat is er?" Vraag ik. "Ik..." Begint Ashton maar hij stopt met praten. "Ja?" Vraag ik langzaam. Een zucht verlaat Ashton zijn mond en hij haalt z'n hand door z'n haar heen. "Je moet er echt op zweren Luke, dat Alice, Nora en Michael het niet te weten komen." Ashton kijkt even naar zijn handen. "Wat niet te weten komen?" Vraag ik vragend. "Ik denk.. Dat ik.. Gevoelens voor Alice heb." Ashton heft zijn hoofd op en kijkt me aan. Mijn mond zakt langzaam open. "Toch wel?" Vraag ik verbaasd. Ashton knikt even zuchtend. "Maar die zoen betekende toch helemaal niks voor haar, voor mij in tegendeel wel." Ashton speelt even met zijn vingers. Er valt even een korte stilte. Ineens spookt die zoen van Nora en mij door m'n hoofd. Die zoen betekende ook niks. Ik denk dat het voor Nora ook niks betekende, want moet je kijken, die heeft Michael al gelijk aan de haak geslagen. Ik vraag me eigenlijk wel echt af of ze wel echt echt echt verliefd is op Mike. Ik bedoel, ze heeft nog nooit een vriendje gehad. Ik word uit m'n gedachten gehaald door Ashton. "Luke? Hallo?" "Huh?" Mompel ik. "Waar was je over aan het denken?" Grijnst Ashton. "Oh, niks." Mompel ik. "Maar.." Begint Ashton dan. "Ik weet echt niet wat ik nu moet doen Luke, ik weet me gewoon geen houding te geven waar Alice bij is." "Tja," begin ik. "Je moet gewoon doen alsof je die 'zoen' bent vergeten." "Jezus Luke, alsof ik dat al niet probeer." Ashton haalt gefrustreerd zijn hand door zijn haar heen. "Wat? Wist ik veel." Zucht ik iets verontwaardigd. Het valt even stil. "En.. Hoe is het met Eva?" Vraagt Ashton na een tijdje. "Ik heb haar al een tijdje niet meer gesproken.. Ik bel haar nog wel." Zeg ik en glimlach even klein. Eigenlijk ben ik Eva vergeten. Het is echt heel stom van me, maar ik was gewoon met andere dingen bezig. Eva zat gewoon niet in m'n gedachten. Ze weet niet eens dat ik nu naar LA reis en dat Calum verdwenen is. "En je weet zeker dat je haar niet vergeten bent?" Ashton draait zijn hoofd schuin. "Ben je gek, natuurlijk zal ik haar nooit vergeten." Mompel ik. Ineens gaat de deur van de badkamer open en komt Alice er in haar pyjama uit gelopen. "Heb ik iets gemist?" Vraagt ze verbaasd. Ashton schud even zijn hoofd. "Nee tuurlijk niet." Zeg ik glimlachend. Alice legt even haar spulletjes weg. "Je gaat me niet vertellen dat je mijn plek hebt ingenomen." Vraagt ze dan lachend aan mij. "Nee joh! Ik kan niet wachten tot ik in mijn eenpersoons bed kan liggen." Lach ik sarcastisch. Ik hoor dat Alice en Ashton beginnen te lachen. Niet veel later kruipen we allemaal onder de dekens. Ik trek de deken dicht tegen me aan en sluit m'n ogen al snel val ik in slaap.

Ik schiet overeind en haal even diep adem. Ik sluit m'n ogen even kort en open die dan voorzichtig weer. Godzijndank, ik lig nog gewoon in m'n bed. Rustig Luke, er is niks aan de hand. Ik laat me langzaam weer in m'n kussen vallen en staar naar het plafond. Ik ga langzaam met m'n hand over m'n voorhoofd. Al snel voel ik dat ik erg zweet. Ieuw. Eigelijk moet ik nu Eva spreken. Ik bel haar altijd waneer ik net een nachtmerrie heb gehad en ik doodsbang ben. En nu zeker in dit geestige motel. Zachtjes klim ik uit het bed en pak de sleutel van het nachtkastje. Met kleine stapjes loop ik naar de deur en steek de sleutel erin. Waneer de deur open gaat klinkt er een klein krakend geluid. Hopelijk worden Ash en Alice niet wakker, want dan word ik waarschijnlijk letterlijk vermoord. Waneer ik in de hal sta sluit ik de deur zachtjes en draai de deur ook weer op slot. Als ik door de lange hal kijk zie ergens achterin een klein lichtje branden. Het ziet er nu enger uit als der straks. Langzaam sluip ik over de gang heen. Waneer ik iets hoor kraken - wat ik zelf waarschijnlijk ben - loopt er een rilling over m'n rug. Ik ben niet vaak bang, maar nu ben ik echt bang. Ik snap nu wel dat Alice niet van motels houd. Waneer ik de hal helemaal ben uitgelopen sluit ik even kort m'n ogen en laat m'n hoofd tegen de muur rusten. Kom op Luke, je hoeft alleen nog maar naar beneden. Ik haal even diep adem en duw de deur open die naar de trap begeleid open. Langzaam sluip ik de smalle krakende trap af. Na voor mijn gevoel 100 traptreden sta ik eindelijk beneden. Nog altijd staat de oude man achter de balie. Ik zeg geen woord tegen hem en loop snel langs hem heen. Wat maakt mij dat nu weer uit dat hij mij in m'n pyjama ziet? Ik moet Eva spreken. Waneer ik buiten sta voel ik bijna de kou niet, waarschijnlijk om het feit dat ik het bloedheet heb. Ik ontgrendel m'n telefoon en zoek gelijk het nummer van Eva op. Waneer de telefoon een aantal keer is overgegaan klinkt Eva haar stem door m'n telefoon. "Luke?" Vraagt ze. "Eef.." Ik sluit even m'n ogen. "Luke what the fack, moet je niet bij die Nora zijn?!" Mijn ogen worden groot. "Eva waar heb je het over?" Vraag ik langzaam. "Hoe durf je dat te vragen." Sist Eva. "Eva, ik weet echt niet waarover je het hebt.." "Wat denk je zelf? Kan die Nora Finley een beetje goed zoenen? Beter als mij zeker!" Eva klinkt boos, echt heel boos. Ik voel een naar gevoel zich in mijn onderbuik verspreiden. Dit kan niet, dit kan echt niet. Hoe kunnen er ooit foto's zijn gemaakt van mij en Nora op dat balkon? Het was 3 uur s'nachts! "Eva, hoe weet je nou dat ik het ben?" Vraag ik langzaam. "Heel internet staat vol Luke." Zucht Eva. "Dus? Ik ben dat echt niet. Ik zal nooit zoiets doen Eva. En Nora heeft met Michael. Zie je echt helder dat ik het ben dan?" Ik hoor Eva even na adem happen. "Het is erg slecht beeld-" ik kap haar direct af. "Dus? Er zijn zoveel mensen die lijken op mij en ook op Nora. Ik ben het echt niet." Ik knijp even m'n ogen dicht. Ik hoop zo erg dat ze me gaat geloven. Dan hoor ik gezucht vanaf de andere kant van de lijn. "Sorry Luke dat ik zo reageerde.. Gaat alles wel goed met je?" "Nee," mompel ik. "We zijn in een motel. We gingen wat rijden en de auto stopte er mee en nu zitten we in een doodeng motel midden in het bos en ik heb zojuist een nachtmerrie gehad." "Oh god Luke.. Gaat alles goed?" Eva haar stem klinkt bezorgd. "Waarom ga je niet naar de jongens?" "Die slapen allemaal, die zitten echt niet te wachten op mij.." Ik leg een hand in m'n nek. "De eerste aan wie ik dacht was jij Eef." Ik hoor Eva even zachtjes giechelen. Een kleine glimlach ontstaat rond m'n lippen. "Waar ben je nu?" Vraagt Eva. "Buiten, ik ben vanaf de bovenste verdieping van het motel helemaal naar beneden gelopen en door de stinkende lobby naar buiten." Ik hoor Eva zachtjes lachen waneer ik 'stinkende lobby.' Zeg.
----
vote?

comment?

follow?

💘