Célèbre ↠ a.i & m.c ✔️

Part 14

Alice POV

Die avond pak ik mijn stijltang erbij en ga voor de spiegel staan. "Waarom ga je je haren stylen als we toch gaan slapen?" Vraagt Nora verbaast. "Dat is voor morgen, dan heb ik er morgen minder werk aan." Zeg ik. Ik probeer zo geloofwaardig over te laten komen en niet te laten merken dat ik wel naar dat feest ga. Als ik klaar ben loop ik de badkamer in en leg snel al mijn spulletjes even klaar. Dan haal ik al mijn make-up van mijn gezicht af en doe mijn pyjama aan. Ik doe mijn haar in een snel knotje en kom dan de slaapkamer weer binnengewandeld. "Hoe laat moeten we morgen bij het management zijn?" Vraag ik als ik in bed ga liggen. Ik sla de dekens over me heen en draai even tot ik lekker lig. "Eh, om tien uur" zegt Nora die nu ook in bed ligt. "Ik heb er zo geen zin in" zucht ik. "Weer die bekakte mensen" Nora lacht even. "Nou laten we maar gaan slapen, dan zijn we morgen fit" zegt Nora en doet het licht uit.

Een paar uur later kijk ik op mijn telefoon. Het is bijna twaalf uur. Zo zacht als ik kan stap ik uit bed en loop ik naar de badkamer. Daar kleed ik me vliegens vlug om in een zwart jurkje wat ik klaar had gelegd, en doe mijn make-up. Ik haal mijn haar uit het knotje en borstel het een paar keer door. Dan pak ik mijn kleine avond tasje, mobiel, geld en mijn hakken. Ik doe de deur open en loop dan naar de lift.

Als ik in de lift sta doe ik de hakken aan en trek mijn jurkje even recht. Als de deuren van de lift weer open gaan loop ik door de gang heen en zie dan de andere drie jongens staan. "Hey!" Zeg ik vrolijk en loop naar ze toe. "Zo hallo, jij ziet er goed uit" ze Calum. Ik grinnik even. "Zullen we gaan?" Vraag ik. De jongens knikken instemmend. We lopen het hotel uit en gaan rechtstreeks naar de discotheek.

"Wil je wat drinken?!" Roept Michael als ze in de zaal staan. De muziek staat kei hard en het is super druk. Michael en Calum lopen naar de bar, waardoor ik alleen met Ashton blijf. "Ik denk niet dat dit een heel goed idee is hoor Al" zegt Ashton en hij bijt even op zijn lip. "Hoezo niet! Dit is hartstikke leuk!" Roep ik. Niet veel later komen Calum en Michael terug met een Bacardi cola. Ik pak het glas aan en hef het op. "Op een leuke avond" zeg ik en neem een slok.

Ik heb geen idee hoe laat het is en ik heb ook geen idee hoelang we hier al zijn. Wat ik wel weet is dat ik al veel drank op heb, en dat ik steeds meer wil. Ik hang schaterend om Michael zijn schouders heen, omdat hij net een grap heeft verteld. Ashton staat naast ons en houdt me af en toe overeind als ik mijn evenwicht verlies. Wat vrij snel gebeurd steeds, maar dat even terzijde. Hij wou de hele avond niks anders dan cola. En waar Calum is? Ik heb geen idee. Nadat hij drinken voor ons ging halen is hij niet meer terug gekomen. En eerlijk gezegd, maak ik me op dit moment ook niet echt veel zorgen. "Zullen we gaan? Je hebt morgen die afspraak weet je nog?" Probeert Ashton me voor de zoveelste keer duidelijk te maken. "Ach Ash, kom op, het is niet altijd een feestje!" Roep ik. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en giechel een beetje. "Maar als jij het graag wilt, dan gaan we. Maar alleen omdat ik je leuk vind!" Zeg ik lachend. Ashton grinnikt even zachtjes. "Dat mocht tijd worden, het is bijna 4 uur 's nachts." "Waar is Calum eigenlijk?" Vraagt Michael. "Die komt wel, die staat vast ergens een of ander meisje te zoenen." Zeg ik. Ik pak even Ashton zijn hand vast en giechel weer een beetje. Daarna lopen we met z'n drieën terug naar het hotel

Nora POV

"Noor, nora." Ik voel dat iemand me zachtjes heen en weer schud. Ik kreun even en draai me om. "Ga weg." Mompel ik. "Nora, het is belangrijk." Ik draai me langzaam terug en open m'n ogen langzaam. Voor me zie ik Luke zijn hoofd hangen. Zijn ogen staan bezorgd, heel bezorgd. "Luke, wat is er?" Fluister ik schor. "De jongens en je zus zijn weg." Zucht Luke. Mijn ogen worden langzaam groot. "W-wat?" Ik ga recht op zitten en wrijf even in m'n ogen. "Dat meen je niet.." Luke knikt even lichtjes met zijn hoofd. "Maar hoe kom je hier.. Ik bedoel.." "Dat doet er nu even niet toe Nora." Zegt Luke hoofdschuddend. Ik haal een hand door m'n haar heen en knik even. "Wil je met mij wachten totdat ze terug zijn, pleas." "Luke, het is 2 uur s'nachts ben je gek? Kom anders hier slapen." Ik haal een stukje van het denken naast me weg. Ik zie Luke even kleintjes glimlachen en dan klimt ie naast me in het bed. Ik zoek even naar de afstandsbediening van de tv voor m'n bed. Waneer ik die gevonden heb zet ik de tv aan en al snel verschijnt SpongeBob in het beeld. Ik hoor naast me Luke zachtjes lachen. "Niet lachen, ik heb die tv alleen aan staan zodat ik niet weer in slaap val." Ik wrijf even in m'n ogen en laat mijn hoofd op mijn kussen vallen. "Ik denk dat ze toch naar dat feestje zijn." Hoor ik Luke dan zeggen. Ik kijk de blonde jongen naast me aan. "Ik denk het ook," mompel ik. "En ik had nog zo gezegd dat Alice niet moest gaan." Ik hoor weer een korte zucht Luke zijn mond verlaten. Dan zie ik hem ook naar het tv scherm kijken. "Ik heb het warm." Hoor ik Luke ineens zeggen. "Hoezo dat nou weer?" Grinnik ik. Luke haalt zijn schouders op. "Ik weet het niet." Hij speelt even met zijn vingers. "We kunnen ook even op het balkon zitten? Dan neem ik wel de dekens mee." "De dekens, serieus?" Lacht Luke. "Yup, ik heb het wel eens gedaan toen we in Japan zaten, ik had zo'n lange drukke dag achter de rug en ik was zo moe maar nog steeds druk in m'n hoofd en toen ben ik op het balkon van onze hotelkamer gaan zitten, in pyjama plus deken. En geloof het of niet, toen ben ik dus daar ook in slaap gesukkeld." Luke begint nog harder te lachen. "Weer typisch iets voor jou."

Even later zitten we op het balkon. Op het balkon staat een klein houten bankje voor minimaal twee personen. Luke en ik gaan er op zitten en we slaan de dekens om ons heen. "Ik vind de stad zo mooi in het donker." Rolt er over mijn lippen. "Ik ook." Nu pas voel ik hoe dicht Luke tegen me aan zit. Er zit geen ene millimeter tussen ons, zo dicht zitten we tegen elkaar. Zijn lichaam is warm, terwijl ik het totaal niet warm heb. Ik voel dat ik langzaam sneller begin te ademen, waarschijnlijk door alle zenuwen die nu allemaal naar boven komen. "Heb je het koud?" Vraagt Luke zachtjes. Hij legt een van zijn warme handen op mijn arm. Ik voel dat er kippenvel op m'n arm ontstaat. In hemelsnaam, waar komt dit nu ineens vandaan? "Ja dus." Mompelt Luke. Even zie ik dat Luke niet goed weet wat ie moet doen. Op dit moment ben ik echt benieuwd wat er in hem om gaat. Op sommige momenten vind ik het best jammer dat ik geen gedachten kan lezen. Ik zie Luke wat stuntelen met het deken en dan voel ik uiteindelijk een van zijn armen om me heen die me zachtjes tegen zijn borstkas aan drukt. "Dit is gewoon vriendschappelijk hé, dat snap je wel toch?" Vraagt Luke wat schor. Ik knik even en voel dat mijn hartslag langzaam versnelt. Zo iets heeft een jongen nog nooit bij me gedaan, een arm om me heen geslagen. "Gaat het wel?" Vraagt Luke dan ineens. Omdat hij zijn hoofd iets naar beneden heeft gebogen kijk ik recht in zijn fel blauwe ogen. "Je trilt helemaal." "Dat.. Dat komt door de kou, denk ik." Ik zie Luke langzaam knikken. "En nu de waarheid?" Ik kauw even kort op m'n lip. "Hey, niet doen, zo gaan je lippen alleen maar stuk." Luke veegt wat haar uit m'n gezicht. Ik voel dat zijn arm me nog dichter tegen zich aan trekt terwijl zijn vingers langzaam over mijn rug strelen. "Het is gewoon..," ik stop even met praten. "Ik heb nog nooit zo met een jongen gezeten.. En ook niet vriendschappelijk.. En.." "Ik snap het." Luke zijn andere hand raakt even kort mijn neus aan. Een kleine giechel ontsnapt er uit mijn mond. "Je hoeft je niet zo te schamen Noor, de eerste keer dat ik een meisje zoende toen was het ook super gênant." "Echt?" Vraag ik zachtjes. Luke knikt even. "We hadden een paar weken verkering, we gingen na school afspreken, bij mij thuis, maar net toen het gebeurde dacht mijn irritante broer Jack 'oh, Luke is vast zijn huiswerk aan het maken', ehh.. Nee.." "Kwam hij echt binnen?" Mijn ogen worden langzaam groot. Luke knikt even. "Hoeveel vriendinnetjes heb jij gehad?" Vraag ik dan langzaam. Luke steekt 3 vingers op. "Eva is mijn derde, en ook hopelijk de geen voor altijd." Hij glimlacht weer even. Ik verberg m'n hoofd even in Luke zijn hemd en sluit even kort mijn ogen. Ik voel langzaam dat Luke een hand door mijn haar heen haalt. "Ik hoop het." Hoor ik hem zachtjes in zichzelf mompelen. Langzaam kijk ik omhoog en kijk weer voor de tweede keer deze avond in zijn ogen. Ik voel dat Luke zijn warme hand op mijn wang legt. En voordat ik het weet liggen zijn warme zachte lippen tegen de mijne. In eerste instantie schrik ik maar langzaam zoen ik hem terug. Ik weet niet hoe het komt, maar het gaat vanzelf. Ik hoef er niks voor te doen. Na een paar minuten die voor mij wel veel langer hadden mogen duren laat Luke langzaam los. Hij verstopt zijn gezicht in mijn haar. "Sorry, het spijt me echt heel erg. Laten we het vergeten." Mompelt hij zachtjes.