Célèbre ↠ a.i & m.c ✔️

Part 29

Alice POV

Ik schrik als ik een schel geluid door de kamer hoor galmen. Ik kijk even rond en merk dat het de wekker is van Luke. We hadden gisteravond een wekker gezet zodat we niet zouden verslapen. Ik kijk even naar de jongens, alle twee nog in diepe slaap. Ze zijn ook echt ongelofelijk, gewoon door de wekker heen slapen. Ik zucht even en stap het bed uit. Ik loop naar mijn koffer toe en pak er even een comfortabele jeans en een sweater uit. Dan loop ik de badkamer in en kleed me om. Ik doe mijn haar in een paardenstaart en doe wat make-up op. Mijn make-up bestaat uit wat poeder op mijn gezicht, een winged eyeliner en wat mascara. Ik loop de badkamer uit en zie dat de jongens nog steeds liggen te slapen. "Jongens?" vraag ik. Geen reactie. "Ash? Lucas?" vraag ik. Weer geen reactie. "WAKKER WORDEN!" roep ik. Ik zie dat Ashton en Luke meteen overeind schrikken. Ze kijken me alle twee slaperig aan. "Serieus Alice, waar was dat voor nodig" zucht Luke. "Nou, als jullie liever de hele dag in dit motel willen slapen vind ik het goed. Maar ik ga wel verder met Calum zoeken." Zeg ik en sla mijn armen even over elkaar heen. "Goed, we gaan al uit bed." Zucht Ashton. "Dat mocht tijd worden" mompel ik. De jongens staan op en verdwijnen ieder om de buurt in de badkamer. Er wordt op de deur geklopt als Luke met zijn haar bezig is. Wat trouwens heel lang duurt, dat is echt niet te geloven. Ik loop naar de deur en maak hem open. In de deuropening tref ik Michael en Nora aan. "Dag zonnestraaltjes! Lekker geslapen?" vraagt Michael en loopt langs me heen de kamer in. "Nee" zeg ik. "Hoezo niet?" vraagt Nora terwijl ze ook de kamer in loopt. "Vraag dat maar aan meneer Hemmings" zucht ik. "Ik wou alleen even met mijn vriendin praten. Dat jullie gelijk zo bang worden is niet mijn probleem." Zegt Luke. Ik rol even met mijn ogen.

"Zijn jullie klaar?" vraagt Ashton. Iedereen knikt. Ik pak nog even mijn handtas en loop dan de groep achterna. We komen weer in de lobby, die er nu veel minder eng uitziet omdat het overdag is. Nadat we uitgecheckt zijn staan we voor het motel. "Goed, laten we wat gaan eten. Ik heb honger" zegt Michael. "Waar wil je wat gaan eten? We staan midden in een bos" zucht ik. "Laten we anders eerst even bij de auto gaan kijken. Misschien ligt er extra benzine in de achterbak" stelt Ashton voor. Ik knik.

Nadat we weer 10 minuten hebben gelopen komen we bij de auto aan die nog steeds op dezelfde plek staat. Ashton opent de achterbak en begint er doorheen te zoeken. Na een tijdje sluit hij de bak weer. "Geen extra benzine" zucht Ashton. "En nu?" vraagt Nora. Ik haal mijn schouders op. Dit leek serieus wel een nachtmerrie. "We kunnen liften?" stelt Luke voor. "Ben je serieus gek?" vraagt Nora. "Ja inderdaad, wie wil er nou gaan liften midden in een bos? En als tweede; er komt maar ongeveer 1 auto per uur hier voorbij." Zeg ik. "Wat moeten we anders?" vraagt Luke. Het blijft stil in onze groep.

"Laten we maar gaan liften" zucht Michael.

Niet veel later staan we met z'n vijven langs de weg. Elke keer als er een auto voorbij komt, wat best vaak gebeurd tot mijn verbazing, proberen we de aandacht te trekken. Maar tot nu toe is er niemand voor ons gestopt. Ik laat me zuchtend op de grond zakken. "Dit gaat nooit lukken, we kunnen serieus maar beter gaan lopen, dan zijn we er misschien nog wel eerder." Net nadat ik dat heb gezegd komt er een grote zwarte auto langs rijden. Als hij ons ziet begint hij langzamer te rijden en uiteindelijk komt hij voor onze neus tot stilstand. Het raampje gaat open en er komt een lange man met een spits gezicht tevoorschijn. "Hebben jullie een lift nodig?"

Nora POV

"Graag." Zucht Michael naast mij. De man begint te glimlachen. "Stap dan maar in." Grijnst hij. Snel zetten we onze koffers in de achterbak en stappen we de auto in. We gaan met z'n allen achterin, wat een uitdaging gaat worden. Michael stapt als eerst de auto in en schuift helemaal door naar het raam. Ik klim ook de auto in en ga vervolgens op Michael zijn schoot zitten. Zo is er misschien wat meer plek. Ik hoor Michael zachtjes lachen. Vervolgens stappen Ashton, Alice en Luke ook de auto in. "Jezus, dit zit krap," Kreunt Luke. "Allison? Kan jij niet op Ash zijn schoot zitten?" "Eh.. Is goed." Ik zie Alice Ashton zijn kant op kijken. Ashton knikt even met zijn hoofd. "En trouwens Lucas, noem me geen Allison." Sist Alice erachter. "En trouwens Allison, noem me geen Lucas." Praat Luke haar na met een zeurstemmetje. "Jij moet echt uitkijken." Alice knijpt haar ogen tot spleetjes en kijkt Luke boos aan. Er verschijnt een pretlachje rond Luke zijn lippen, maar hij zegt niks terug. "Waar moeten jullie heen?" Vraagt de man achter het stuur en tikt even kort op zijn stuur. "Ver weg hier vandaan, LA om precies te zijn." Verteld Michael de man. "Dan heb ik goed nieuws, ik moet daar ook heen." De man start de auto en begint te rijden. 

Na een paar uur, die echt een eeuwigheid leken te duren stopt de auto eindelijk. Ik kijk uit het raam. We zijn achter een muur gestopt. We moeten nu wel in LA zijn. "Als jullie 10 minuutjes vanaf hier lopen, dan komen jullie bij een park, lopen jullie die uit dan zijn jullie in de stad, ofwel het centrum." De man grijnst zijn tanden bloot. Iets in mij, zegt dat ik hem niet moet vertrouwen. Maar deze man heeft ons wel in Los Angeles afgezet en nu zitten we op het goeie spoor richting Calum. Wat ga ik blij zijn als alles weer voorbei is en we weer terug kunnen. Michael doet de deur open en ik stap de auto uit. Vervolgens stapt Michael ook uit en Ashton, Luke en Alice. Luke bedankt de man nog even die dan weg rijd. "We zijn in LA!" Gilt Alice vrolijk waneer de man uit het zicht verdwenen is. "We gaan Calum vinden!" We beginnen te lopen. 10 minuten lopen had de man gezegd. Michael pakt mijn hand vast. Ik kijk hem even aan. Zijn ogen glinsteren helemaal. Hij is natuurlijk ook weer heel blij om zijn vriend te gaan zien. Ik bedoel, we zijn er nu allemaal wel zeker van dat we Calum hier gaan vinden. Wat zei dat aderes anders? "Jongens." Ashton die voor ons is gaan lopen stopt ineens met lopen. "W-we.." Hij stopt even met praten. Ashton zijn lip begint te trillen. "Ash wat is er?" Vraagt Luke. "K- kom eens.. Hier staan." Luke gaat naast Ashton staan. "WAT?!" Roept Luke. Ik hoor zijn stem galmen. Nee, dit kan niet waar zijn. Zeg alsjeblieft niet dat we niet in LA zijn. De moed zakt me een beetje in de schoenen. 

—-

waar zouden ze zijn?? 😮

vote?

comment?

Follow?