Mr. Kim? Taegi

engel tanımaz

Taehyung:
Nerdesin Yoongi?

Yoongi 💜:
Dışardayım

Taehyung:
Napıyorsun dışarıda?

Yoongi 💜:
Bir işim var. Neden sordun?

Taehyung:
İşin bir şeyler çalmak mı Yoongi?

Yoongi 💜:
Beni mi izliyorsun?

Taehyung:
Dışarı çık. Bir şey çalmadan!

Yoongi 💜:
Bekle

Taehyung:
Umarım bir şey çalmamışsındır

Elimdekileri çantama sıkıştırmak için kaydırsam da Taehyung'un beni izlediğini bildiğimden reyona geri bıraktım. Dışarı da Taehyung'u göremeyince sağı solu göz ettim.

Yoongi 💜:
Neredesin?

Taehyung:
Arkana bak

Omuzumdaki elin beni ters yönde çekmesiyle, Taehyung'la göz göze geldim.

"Ne yapıyorsun Yoongi?"

Sıkılarak yüzüne ofladım.

"Ne yapıyormuşum? İşimi yapıyorum Taehyung."

"Bunun yanlış olduğunu biliyorsun."

"Hatırlarsan daha öncesinde yapmam için beni sen zorlamıştın. Şimdi ne değişti?"

"O zaman farklıydı Yoongi."

"Aynıydı."

"Hayır. Bu işe bir çözüm bulacağız ve sen benim yanımdan bir dakika bile ayrılmayacaksın bu süreçte."

"Deneyeceğim."

"Doktor için gün aldım bile."

"Aferin sana"

Taehyung'un yanaklarımı sıktığında yürümemi söylüyordu.

"Bırak beni Taehyung!"

"Bir şey çalmadın değil mi?"

"Merak etme, çalmadım."

"Okula gitmek yerine burada oyalanıyorsun."

"Bilerek yapmadığımı biliyorsun Taehyung. Eğer yapmazsam okulda sorun çıkartacağım."

"Buna engel olabilirim."

"Nasıl olacaksın?"

"Sadece bana güven."

Kafamı sallayarak, onayladığımı bu şekilde belirttim. Bileğimden sürüklüyor, okula gitmeyi planlıyor olmalıydı kendince.

"Nereye gidiyoruz?"

"Okula tabiki de. Nereye olabilir?"

"Off gitmek istemiyorum"

"Gitmek zorundasın kapa çeneni."

Taehyung'un telefonunun zil sesiyle ikimizde irkilerek, ekrana baktık. Ekrandaki isim Jimindi. Taehyung bekletmeden yanıt verdiğinde bileğimi de bırakmıyordu.

"Ne?! Hemen geliyoruz."

Telaşlı haliyle hızlanmış adımlarına ayak uydurmakta zorlanıyordum gitgide. Görüşmeyi kısa kesmesi sonucu merakım beni çatlatacaktı.