មហិច្ឆតាអ្នកប្រុសគីមភូមិគ្រឹះចន👑

EP6:អូនជឿបងហើយ😪

ភាគទី6: អូនជឿបងហើយ😪

បន្ទាប់ពីប្រឡែងគ្នាអស់ចិត្តអស់ចង់ហើយពីនាក់ប្ដីប្រពន្ធនោះក៏នាំគ្នាទៅងូតទឹកសម្អាតខ្លួននឹងចុះទៅរកអីញាំបំបាត់ភាពស្រែកឃ្លានព្រោះតែមួយយប់មួយថ្ងៃទៅហើយរវល់តែចាប់ផ្កាយជាមួយគ្នាអត់បានបាយបានទឹកអីឡើង ជុងគុក ក៏បានឱ្យអ្នកបម្រើទៅផ្លាស់ប្ដូរកម្រាលពូកនឹងសម្អាតបន្ទប់ដែលមានក្លិនទឹកស្នេហ៏របស់ពួកគេនោះចេញផងដែល ខណ្ឌៈពេលនេះក្រោយពីញាំឆ្អែតហើយ ជុងគុក ក៏លើកបីភរិយាដែលដើរមិនរួចដោយសារស្នាដៃនាយនោះចូលទៅគេងអោបគ្នានៅបន្ទប់ផ្សេងមួយទៀត ។ រាងតូចចង្កេះមួយក្ដាប់ត្រូវស្វារមីឱបរឹតស្ទើររលាយកាយចូលគ្នានោះកំពុងគេងបើកភ្នែកសម្លឹងមើលពិដានទាំងអារម្មណ៏រសាប់រសល់រកថាមិនត្រូវសោះ ។
« ជុង ! » ថេយ៉ុង
« ហ្ហឹម » នាយមិនឆ្លើយគ្រាន់តែក្រហឹមដើមករចាំស្ដាប់សំណួរពី ថេយ៉ុង តើគេប្រុងនិយាយអ្វី?
« អូនសួរបងមួយបានទេ? » ថេយ៉ុង
« បាទសួរមកចុះ » ជុងគុក
« ល្ងាចមិញក្រោយមកពីក្រុមហ៊ុនវិញបងមានទៅណាបន្ដឬអត់? » ថេយ៉ុង ក្រឡាប់ខ្លួនហើយបែរមុខមករកនាយទាមទារចម្លើយចេញពីមាត់នាយចង់ដឹងណាថានាយនឹងហ៊ានឆ្លើយការពិតប្រាប់ខ្លួនឬអត់? តែអ្វីដែលគេទទួលបាននោះគឺ....
« គ្មានទេ!អូនយ៉ាងមិចនឹង?មានអីឬ » ឃើញទេថានាយបែបណានាយមិនដែលស្មោះត្រង់ជាមួយ ថេយ៉ុង ទេនាយពូកែកុហសគ្រប់រឿងហើយក៏ធ្វើជាមិនបានដឹងអ្វីទាំងអស់យ៉ាងចឹងទាំងដែលកាលពិតគឺនាយកំពុងតែធ្វើឱ្យដុំសាច់មួយដុំតូចរបស់ ថេយ៉ុង ឈឺខ្ទោកៗស្ទើរតែស្រក់ទឹកភ្នែកនៅនឹងមុខនាយទៅហើយ ។
« គ្មានទេបងច្បាស់ហើយឬ? » ថេយ៉ុង ប្រឹងក្ដាប់ដៃកុំឱ្យស្រកទឹកភ្នែកនៅមុខនាយខឹងណាស់ខឹងដែលនាយចាត់ទុកគេដូចជាតុក្កតាទុកដូចជារូបចម្លាក់សម្រាប់នៅយាមផ្ទះឱ្យនាយយ៉ាងចឹង ។
« ច្បាស់ណាស់ព្រោះមួយរយះនេះការងាររញ៉េរញ៉ៃពេកទើបបងត្រូវដោះស្រាយវាសិនអូនកុំបារម្ភអីបងស្រលាញ់តែអូនមួយទេណាមួយការងារបងក៏មានច្រើរាប់មិនអស់តើឱ្យបងមានពេលណាទៅរកស្រីខាងក្រៅទៀតនោះអូនក៏ចេះតែគិតផ្ដេសផ្ដាសម្នាក់ឯងអី » ស្ដាប់នាយរៀបរាប់ចុះនេះបើសិនជា ថេយ៏ មិនសង្ស័យលើនាយគេប្រាដកស្ដាប់នាយហើយព្រមឱ្យនាយពាក់ស្នែងឱ្យទៀតមិនខានបើនាយពូកែនិយាយយ៉ាងនឹងនោះហើយវាក៏បានផលពិតមែនព្រោះ ថេយ៉ុង ក៏ព្រមជឿនាយម្ដងទៀតជឿទាំងមានអារម្មណ៏ថាធ្ងន់ក្បាលវាក៏ព្រៀបដូចជាព្រមឱ្យនាយពាក់ស្នែងឱ្យគេម្ដងទៀតដូចគ្នា ។
« អូនជឿបងហើយ » ថេយ៉ុង និយាយទាំងស្នាមញញឹមមិនរលុបពីមុខរបស់គេស្នាមញញឹមដែលក្រៀមក្រំទោះជាមិនទាន់ទុកចិត្តលើនាយ១០០%ក៏គេនៅតែគិតថានាយប្រហែលជាមិនកុហសនឹងនោះទេហើយក៏ទុកថាលើកទោសឱ្យនាយម្ដងចុះទុកឱ្យនាយបានកែខ្លួនតែប្រហែលជាគេនឹកស្មានមិនដល់ទេថាមនុស្សដែលគេគិតថានាយល្អគ្រប់យ៉ាងនេះលួចធ្វើអ្វីខ្លះនៅក្រោយខ្នងរបស់គេនោះ ។
« ល្អណាស់អូនសម្លាញ់ខ្សឺតៗ » ជុងគុក ឱនទៅថើបថ្ពាល់ ថេយ៉ុង ខ្សឺតៗដោយក្ដីក្រឺតខ្នាញ់នាយចូលចិត្តចរិករបស់រាងតូចគឺបែបនេះទោះជាខឹងនឹងនាយយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ខឹងមិនបានយូរដែល ។
« រោទី៍ រោទី៍ » កំពុងតែគេងអោបគ្នាមានក្ដីសុខ សុខៗស្រាប់តែទូរស័ព្ទរបស់ ជុងគុក ក៏រោទី៍នាយក៏ងើបចេញពី ថេយ៉ុង មកទទួលទូរស័ព្ទសិនទាំងខឹងផងម៉ួម៉ៅផងដែលមានអ្នកមករំខានដំណេករបស់ខ្លួនបែបនេះតែក៏ត្រូវមុខរីកដូចគ្រាប់ជីវិញបន្ទាប់ពីឃើញលេខថាជាលេខរបស់អ្នកដែលធ្វើឱ្យគេមានក្ដីសុខកាលពីយប់មុននោះ ។
« ថេយ៏ បងសុំទៅទទួលទូរស័ព្ទមួយភ្លែត » ជុងគុក ក៏ងាកមកបងសុំការអនុញ្ញាតពីរាងតូចដែលគេងនៅលើគ្រែដោយសារតែចុករោយចង្កេះនឹងរាងឈឺផ្នែកខាងក្រោយផងនោះទើបមិនចង់ដើរទៅណា ។ ថេយ៉ុង ក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រមឱ្យនាយទៅធ្វើឱ្យនាយធំងើបចេញទៅនិយាយទូរស័ព្ទជាមួយនឹង....
« ហាឡូ!អូនសម្លាញ់តើអូននឹកបងមែនទេ? » សំឡេងប្រុសព្រានផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំរបស់ ជុងគុក ក៏បានបន្លឺឡើងនាំឱ្យ ក្លារ៉ា ឯណោះអៀនស្ទើរតែបោកក្បាលនឹងជញ្ចំឱ្យស្លាប់ទៅហើយ មែនហើយតាំងពីយប់នោះមកនាយបានរៀបចំជីវិតរបស់នាងសារជាថ្មីគឺនាយបានជួយសងបំណុលឱ្យនាងនឹងទិញផ្ទះធំល្មមមួយឱ្យនាងនឹងមានរបស់របបគ្រប់យ៉ាងផ្សេងទៀតដែលនាងចង់បានមិនថាឡាន លុយទេនាយឱ្យនាងទាំងអស់ហើយក៏ឱ្យនាងធ្វើជាស្រីកំណាច់របស់នាយថែមទៀតផង ។
« ជុង អូនអៀនណាស់មកផ្អែមស្អី! » ក្លារ៉ា
« ពិមែនហេស៎!តើអូនមានការអីឬ? » ជុងគុក
« គឺ..គឺអូននឹកបង..បងមករកអូនបន្ដិចបានទេ » នាងនិយាយទាំងរដាក់រដុបទាំងដែលការពិតនាងមិនបានភ័យអីទេគ្រាន់តែចង់ទាមទារចំណាប់អារម្មណ៏ពីអ្នកខាងនោះប៉ុណ្ណោះកាលស្គាល់ដំបូងមើលទៅនាងជាមនុស្សស្រីធម្មតាគ្មានពុតត្បុតអ្វីទេតែអ្នកណាទៅដែលមិនចងបាននប្ដីអ្នកមាននោះបើនាយទាំងមានទាំងសង្ហារលុយរាប់មិនអស់នេះហើយជាភាពលោភលន់របស់មនុស្សគ្រាន់តែធ្វើមាយារបន្ដិចមនុស្សប្រុសនឹងចាប់អារម្មណ៏ភ្លាមហើយវាក៏បានផងពិតមែនព្រោះនាយក្រាស់ពិតជាមករកនាងពិត មែន ។
« បានណាសំពណ្វចិត្តបន្ដិចទៀតមកទៅដល់ ទឺតៗ...!!! » បន្ទាប់ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទបានកាត់ផ្ដាច់ ជុងគុក ក៏ងាកមកមើលអ្នកដែលមានឈ្មោះជាភរិយារបស់នាយហើយដើរហួសទៅទាញអាវក្រៅមកពាក់នឹងឱនទៅថើបសក់ទន់រលោងរបស់គេមួយខ្សឺតព្រោះថា ថេយ៉ុង បានគេងលក់ទៅហើយទើបបើកទ្វារចេញទៅថ្នមៗហើយបើកឡានចេញទៅយ៉ាងលឿនតាមអារម្មណ៏ដែលនឹកដល់ស្រីស្នេហ៏ដែលមិនខ្វល់ពីប្រពន្ធដែលកំពុងតែឈឺគេងនៅលើគ្រែសោះឡើយ ។ តើនាយមិនចេះឆ្អែតឆ្អត់ទេឬ?បើកាលពីយប់មិញនាយទើបតែនឹងធ្វើវាហើយជាមួយ ថេយ៉ុង សោះនឹង ...
« ក្រាក! ក្លារ៉ា ផឹប » ចំណាចពេល១៥នាទីនាយក្រាស់បើកឡានលឿនដូចហោះប្រញាប់មករកស្រីស្នេហ៏ដែលកំពុងតែស្លៀកកន្សែងចាំនាយរួចជាស្រេចនៅលើគ្រែនាយក៏ស្ទុះចូលទៅឱបនាងមួយទំហឹងហើយចាកសោរបិទទ្វារបន្ទប់ព្រោះថាបន្ដិចទៀតនេះនឹងមានសង្គ្រាមស្នេហ៏កើតឡើងជាមិនខាន ។
« យើងនឹងនាងណាស់ » ជុងគុក
« នឹកអូនក៏មិនមករកអូនទាល់តែអូនតេហៅលោកម្ចាស់ឬ?អរឬមួយលោកម្ចាស់មានអ្នកផ្សេងហើយ » នាងនិយាយទាំងធ្វើដូចជាងក់ងរនឹងនាយតាមដែលការពិតនាងគឺសប្បាយចិត្តបំផុតហើយដែលដឹងថានាយក៏នឹកនាងនោះ ។
« យើងគ្មានអ្នកណាទេ » ជុងគុក និយាយយងុលៗព្រោះរវល់តែឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹងក.របស់នាង ។
« ប្រាដកហើយឬ? »
« ហ្ហឹម...អឹម » នាយនិយាយមិនទាន់ចប់ផងនាងក្រមុំក៏ចាប់ទាញកញ្ចឹងកររបស់នាយមកបឺតជញ្ចក់មាត់គ្នាយ៉ាងរោលរាលដៃទំនេររបស់នាយក៏ទាញកន្សែងដែលនាងស្លៀកហើយចាប់ច្រចាប់ផ្លែឱឡឹកធំៗចង់ប៉ុនក្បាលអ្នកសរសេរនោះយ៉ាងចាស់ដៃឯម្ខាងទៀតលូកចូលទៅក្នុងស្រទាប់ផ្ការបស់នាងដកដាក់ៗយ៉ាងញាប់ស្អេករហូតនាងបញ្ចេញសំណើមស្នេហ៏យ៉ាងហូរហែលបន្ទាប់មកសង្គ្រាមស្នេហ៏ដ៏ក្ដៅរោលរាលរបស់អ្នកទាំងពីក៏ចាប់ផ្ដើមឡើងរហូតដល់ម៉ោង២ថ្ងៃទើបបញ្ចប់ហើយនាយក្រាស់ក៏គេងលង់លក់នៅទៅនោះព្រោះតែអស់កម្លាំងពេក ។
ក្រឡេកមកមើលនាយតូច ថេយ៉ុង ឯណោះវិញបន្ទាប់ពីគេងលង់លក់អស់ពេលជាយូរហើយពេលនេះក៏ភ្ញាស់ដឹងខ្លួនវិញហើយ ។
« អួយ! » ថេយ៉ុង ក្រោកអង្គុយហើយយកដៃទប់ក្បាលតិចៗព្រោះថាវាស្រាប់តែឈឺខ្ទោកៗភ្នែកក៏រំពៃមើលអ្នកដែលធ្វើឱ្យខ្លួនឈឺទៅជាបែបនេះកាលពីម្សិលមិញនោះតែពេលនេះស្រាប់តែបាត់ខ្លួនទៅណាក៏មិនដឹង ។ ថេយ៉ុង មិនមាត់តែគេក៏ប្រឹងក្រោកខ្លួនយោងអាត្មាទាំងឈឺសព្វប្រាណនោះដើរទៅបន្ទប់ទឹកទាំងគ្មានកម្លាំងកម្ហែងអ្វីសោះ ។ មកដល់បន្ទប់ទឹក ថេយ៏ សម្លឹងមើលរាងកាយខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ទាំងមានអារម្មណ៏ថាសង្វេកនឹងខ្លួនឯងណាស់មើលចុះសុទ្ធតែជាស្នាមខាំបឺតជញ្ចក់ពាសពេញខ្លួនតែអ្នកដែលធ្វើឱ្យគេទៅជាបែបនេះបែរជាបាត់ស្រមោលឈឹងហេតុអីគេមានអារម្មណ៏ថាហត់យ៉ាងនេះ?អារម្មណ៏ទាំងអស់នេះមិនមែនជាអារម្មណ៏របស់ គីម ថេយ៉ុង ទេគេជាមនុស្សដែលរឹងមាំណាស់តែហេតុអីបានជាគេទៅជាបែបនេះ?មិនអាចទេគេមិនត្រូវទន់ជ្រាយទេ មិនត្រូវទន់ជ្រាយដាច់ខាត ។ ថេយ៉ុង ក្រវីក្បាលបណ្ដេចការគិតអវិជ្ចាមានចេញមុននឹងងូតទឹកសម្អាតកាយលាបលេថែសម្រស់ឱ្យក្រអូបឆ្ងុយឆ្ងប់ទោះជាគេមិនស្រលាញ់យើងក៏យើងត្រូវតែថែរក្សាសម្រស់នឹងស្រលាញ់ខ្លួនឯងឱ្យច្រើនៗដែលមិនអាចបណ្ដែតបណ្ដោយបានទេ ។
« ម្ចាស់តូច » បីន នឹង វីត ឱនក្បាលគោរពអ្នកដែលទើបនឹងចុះមកពីខាងលើព្រោះមើលទៅគេដូចជាចង់ចេញទៅណាផងក៏មិនដឹង
« បីន មិនទៅតាមចៅហ្វាយលោកទេឬ? » ថេយ៉ុង និយាយហើយដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះលើកៅអីទល់មុខពួកគេ ។
« ចៅហ្វាយទៅណាទាន? បើខ្ញុំទើបនឹងមកពីក្រុមហ៊ុនមិញនេះទេទាន » បីន និយាយទាំហឆ្ងល់ឱ្យគេទៅតាមអ្នកណាបើការងារគ្នាទើបនឹងចប់មិញនេះបានត្រឡប់ផ្ទះមិញនឹងសោះ ។
« អរ យើងយល់ហើយគេមិនបានយកឯងទៅតាមទេ » ថេយ៉ុង និយាយទាំងងក់ក្បាលតិចៗធ្វើឱ្យពីរនាក់នោះមើលមុខគ្នាឡេងឡង់របៀបមិនយល់ពីអ្វីដែលគេនិយាយសោះ ។
« ម្ចាស់តូចចង់បានន័យថាមិច » បីន
« ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាលោកយល់ពីអ្វីដែលខ្ញុំចង់សួរហើយត្រូវទេស្រីម្នាក់នោះជាអ្នក ជុងគុក ទាក់ទងនាងយូរហើយឬនៅ » ថេយ៉ុង និយាយទាំងមុខមាំសម្លឹងមុខរបស់ បីន ធ្វើឱ្យនាយកំលោះព្រឺឆ្អឹងខ្នងខ្ញាក់ ថេយ៉ុង មិនដែលបែបនេះពីមុនមកទេតើគេដឹងដោយរបៀបណាថាចៅហ្វាយធំរបស់នាយលួចមានស្រីខាងក្រៅនោះ?ចាំប្រាប់នៅភាគក្រោយណា
« អឺ...គឺ.... » បីន ឆ្លើយទាំងស្ទាក់ស្ទើរមិនហ៊ានប្រាប់ ថេយ៉ុងតាមត្រង់ទេបើគេហ៊ាន ជុងគុក នឹងសម្លាប់គេ ។
« យើងធានាថាមិនប៉ះពាល់ដល់ឯងទេប្រាប់មក » ថេយ៉ុង និយាយកាត់ផ្ដាច់ភាគស្ទាក់ស្ទើររបស់បីនឱ្យនិយាយកាលពិតប្រាប់ខ្លួនគេមិនព្រមឱ្យនាយពាក់ស្នែងឱ្យតទៀតទេវាគួរតែដល់ពេលហើយ គេនឹងធ្វើឱ្យនាយដឹងថា គីម ថេយ៉ុង គឺជាមនុស្សយ៉ាងមិចសាហាវឃោឃៅជាងអ្វីដែលនាយគិតទៅទៀត ។
« គឺ អ្នកនាង ក្លារ៉ា .......!!! ?

សូមរងចាំភាគបន្ដ 🤧🙏

គីម ជុងកា🐼🌸💜❄️