{-} 𝑻𝒉𝒆 𝑺𝒖𝒄𝒄𝒆𝒔𝒔𝒐𝒓 𝒐𝒇 𝑨𝒔𝒈𝒂𝒓𝒅 | Kokonui

VI ~

O olayın sonrasında Kokonoi sanki hiçbir şey olmamış gibi uykusuna devam etmişti. Inui tekrar yanında kalabileceğini teklif etse de yine reddedildi. Korumasının yanında durmasına gerek olmadığını düşünüyordu. Başının çaresine annesinden miras kalan yeteneği kara büyü sayesinde bakabiliyordu.

Aesir halkı kara büyünün bir 'lanet' olduğunu düşünüyordu. Çünkü 'kara elf'lerde kara büyü kullanabiliyordu. Kara elfler, ışık elflerinin aksine vanirle ve hiçbir krallıkla yakın değildi. Svartalfheim'de yaşıyor, insanları kendilerine tamamen düşman görüyorlardı.

Aesir halkının bu nefreti sebebiyle, Asgard'da kim kara büyü öğrenir ve kullanırsa idam edilirdi.

Kokonoi kara büyü kullanabildiğini annesi daha Kakucho'ya hamileyken, kulağına "Sakın kara büyü kullanabildiğini kimseye, özellikle babana belli etme." diye fısıldaması ile öğrenmişti. O zamanlar büyü kullanmanın iyi ve işe yarar bir şey olduğunu düşünüyordu. Ama kara büyü ilk defa duyduğu bir şeydi. Kullanabildiğinden bile haberi yoktu. Niye gizlemesi gerektiğini anlamamıştı. Kara büyünün de, normal büyü gibi bir şey olduğunu düşünüyordu. Ta ki yaptığı için aylarca acısını çektiği şeyler yapana kadar...
_________________________________

Kakucho hâlâ revirde, Izana'nın uyanmasını bekliyordu. O uyandığında cevabını almak istediği bir sürü soru vardı, ama alamazdı. Sadece bir kere duyduğu o güzel sesi ona hipnoz etkisi yaratabilirdi. Üstelik elf dili bilmiyordu.

Dünden beri Izana'nın yanındaydı, uyanmasını bekliyordu. O güzel gözlerini görmek istiyordu. Neden bu kadar kapılmıştı ona? Bu ilk görüşte aşk gibi bir şey miydi, yoksa onun sesini ilk kez duyduğu sırada kısa süreli girdiği hipnoz anı yüzünden mi? Hangisine inanmak istediğini kendisi de bilmiyordu.

Dünden beri uyumadığı için gözleri ağırlaşmış, bir süreliğine gözlerini kapatmıştı. 5 dakika kestiririm diye düşünmüştü ama istemeden de olsa kendini kaptırıp dalmıştı. Gözlerini yavaş yavaş açtığında odaya giren güneş ışığını görüp doğruldu.

"ANANI SKM SABAH OLMUŞ"

Bakışlarını Izana'ya yönlendirdi. Hâlâ uyuyordu. Susamıştı. Hazır Izana uyuyorken kimseye bir şey çaktırmadan su içip gelebileceğini düşündü. Arkasına dönüp kapıya yöneldi.

"Dur"

Duyduğu ses ile birlikte elinde olmadan donakaldı. Ürperdi. Bu his, onun sesini ilk duyduğu zamankiyle aynı histi. Bu kısa süreli hipnozdan kurtulduğu an hemen arkasını döndü. Izana beyaz örtülerin serili olduğu yatakta doğrulmuş, ona bakıyordu.

"Izana..."

Bir süre öylece birbirlerine baktılar sadece. Kakucho, uzaktanda olsa Izana'nın o mor gözlerinin her detayını inceliyordu.

"Beni hipnoz altına alabilirsin, neden yapmıyorsun?"

Izana cevap vermedi. Başını öne eğdi. Kakucho Izana'nın yanına oturdu, ona baktı. İkisi de bir şey söylemiyordu.

Anlamıyordu. Karşısında Aesir'e düşman bir ışık elfi vardı işte. Hiç vakit kaybetmeden onu öldürebilirdi. Ama bir şeyler... bir his bunu yapmasını engelliyordu. Aynı şekilde Izana'da onu tek bir kelime hipnoz etkisine alabilir, ve ölümüne sabep olabilirdi. Ama o neden yapmıyordu? İşte anlamadığı nokta buydu. Izana'nın da mı içinde bunu yapmasını engelleyen bir his vardı?
_________________________________

Kokonoi kapalı perdelerinin arkadından yüzüne vuran güneş ışığı ile birlikte gözlerini araladı. Uzun ve olaylı bir gecenin sonrasında rahat bir uyku çekebilmesi kimilerine garip gelebilirdi, ama o böyle gecelere alışmıştı artık.