Destan - Final Bölümü / Part 2

367 15 16
                                    

Umarım beğenirsiniz :)

-----------------------------------------------------------------

Mei Jin gözlerini kapatınca, Temur beklediği iznin geldiğini anladı ve aralarındaki mesafeyi tamamen kapatarak dudaklarını kavuşturdu. İkili uzun süre birbirinden ayrılamadı, bir süre sonra ise ilk ayrılan Mei Jin oldu. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki, elini hızla kalbinin üzerine götürdü. Gözlerini açmaya korkuyordu, gördüğü bu rüyanın bitmesini istemiyordu. Temur, Mei Jin kendini geri çekince yanlış bir şey yaptığını düşündü "ben özür dilerim Mei Jin, sen gözlerini kapatınca...yani sende istiyorsun diye düşündüm" kalkmak üzereyken Mei Jin onu kolundan tutup durdurdu. Elini yavaşça Temur'un yüzüne yerleştirdi "acundaki en imkansız şey ne diye sorsalar bana, senin beni sevme ihtimalin derdim. Ben bir yere kadar sevmeyi bilmezsin diye düşünürdüm ama..." elini yavaşça geri çekti Mei Jin, yüzünü başka yöne döndü. "Onu sevdiğini gördükten sonra dedim ki ben sevilmeyi hak etmiyorum herhalde, o yüzden hiç sevmedi beni" gözlerinin dolduğunu fark edince, hızla kalktı olduğu yerden ve dışarı attı kendini.

Temur bir süre hareket edemedi, bu zamana kadar olanları düşündü. İlk defa Mei Jin'i ne kadar üzdüğüyle yüzleşti, kaç kere yok saymıştı onu, sevmese de evdeşi olarak ona saygı duymuş muydu hiç. Hızla kalktı yerinden ve dışarı çıktı, han otağına çıkan merdivenlerde oturan Mei Jin'in yanına yürüdü. Yanına oturup ellerinden tutarak kendine çevirdi onu "geçmişte yaptıklarım için özür dilemekten başka bir şey gelmez elimden Mei Jin. Ben özür dilerim her şey için" dedi samimi bir sesle. "Bende özür dilerim Temur, yaptığım tüm kötü şeyler için özür dilerim" dedi Mei Jin ve sıkıca sarıldı evdeşine.

Bu iki evdeşin aklını kurcalayan şeyler vardı, bundan sonra ne olacaktı, birinin devleti diğerinin babası tarafından istila edilmişti. "Mei Jin ben bir şekilde topraklarımı Çin'in elinden kurtaracağım, sonra biz ne olacağız?" Temur içini kemiren o soruyu sormuştu. "İleride ne olur bilmiyorum Temur ama en azından diğerleri dönene kadar kapasak bu konuyu. Birkaç gün doğumu için unutsak kim olduğumuzu, olur da ayrılmak zorunda kalırsa yollarımız, hatırlayıp mutlu olacağımız anılar bıraksak birbirimize" Mei Jin birkaç gün de olsa mutlu olmak istiyordu evdeşiyle.

Temur Mei Jin'in ellerini bıraktı ve oturduğu yerden kalkıp ilerlemeye başladı. Sonra aniden durup Mei Jin'e döndü yüzünü "evdeşim biraz daha orada oturmaya devam edersen açlıktan öleceğiz, gel beraber yiyecek bir şeyler bulalım" dedi Temur yüzünde kocaman bir gülümsemeyle. Söylenenlerden sonra aynı gülümseme Mei Jin'in yüzünde de yer etmişti, oturduğu yerden kalktı ve hızlı adımlarla evdeşine yetişti.

-----------

6 gün doğumu zaman geçmişti. Temur ve Mei Jin için hepsi birbirinden güzel 6 gün. Baharlarca beraber yapamadıkları ne varsa yaptılar. Beraber at bindiler, Temur Mei'ye ok atma dersleri verdi, beraber kılıç talimleri yaptılar, geceleri otağın yırtılmış tavanından görünen yıldızları izlediler. 6 gün boyunca her şeyden bağımsız bir Temur ve Mei Jin oldular.

6 gün doğumu yolculuktan sonra Çolpan, Batuga ve Akkız gitmeleri gereken devletlere varmışlardı. Çolpan han kendisiyle görüşmeyi kabul eden Kıpçak hanı Aybek'in huzurundaydı. "Toygar Han kızı Çolpan Han, seni topraklarımda görmek beni oldukça şaşırttı, hangi rüzgar attı seni buraya?" dedi Kıpçak Hanı Aybek. "Babalarımız her zaman iyi dost oldu Aybek Han bilirsin, aramızdaki samimiyete güvenerek geldim buraya. Çin belası için yeğenim Batuga'nın yardımına ihtiyacı var, babanın babama olan can borcunu ödersin belki diye düşündüm" Çolpan Han lafı dolandırmadan anlattı her şeyi. "Babam kurganda, baban kurganda Çolpan Han, sen ne borcundan bahsedersin?" Gök devletini bu halde görmek Aybek Hanı mutlu etmişti, yardım fikrine yanaşmaya niyeti pek yoktu.

Destan - Alternatif EvrenlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin