NU SERIES: The Day I Met Her

CHAPTER 10

TW: FOUL LANGUAGES AND ABUSE...

AFTER  the live session ay nakatanggap ako ng 10 missed call and unregistered number kaya naman hindi ko pinansin kung sino sya. Nagco-compose ako nang kanta ng biglang may nag-doorbell sa condo ko. Walang buhay akong tumayo at pinagbuksan ang istorbong nilalang na 'to. Laking gulat ko na lamang na si Phoebe ang bumungad sakin. 

She looked mad. 

Wait what? 

Bakit naman galit 'tong panget na 'to? Ano na naman ginawa ko? Wala naman akong ginawa ha bakit nandito 'to?

"Why?" 

"Why did you do that ha?" asik nya. 

"What? Enlighten me." 

"Kanina sa live session mo! Bakit mo ba sinabi yung mga yun ha? Dahil sayo pinagp-pyestahan ako sa social media! Nagugulo na naman ang buhay ko nang dahil sayo. Fuck." napaupo naman sya sa bean bag. At bakas talaga sa mukha nya ang stress. 

"At dahil dun gusto mo hayaan ko na lang? Yes, we separated ways Phoebe pero it doesn't mean na hahayaan kita ng ganun na lang! That bitch calling you slut during my live session anong gusto mong gawin ko just seat there and do nothing? Fuck." napahilamos ako sa sobrang frustration. 

"But still hindi mo na sana sinabi yung mga yun. Ano na lang iisipin ng mga tao ha? May career kang iniingatan at meron akong team na iniingatan tangina, Amara hindi ka ba nag-iisip?" 

"Wala kong pake sa sasabihin ng mga tao. Fuck them. Nagiging totoo lang ako at sana ganun ka din. Lagi mo na lang iniisip ang sasabihin ng iba pero ni minsan ba inisip mo yung sarili mo? Kaya mo ko iniwan dahil sa mga sinasabi ng mga tao about sa atin. Tangina Phoebe walang kadiri sa relasyon natin noon. Tapos ngayon sinasaktan ka pa ng gagong Maxrill na yun. Physical and emotional abuse pa." natigilan sya sa mga sinabi ko. 

"I don't know what you are talking about." pag-deny nya pa. 

"Patawa ka. Psychology student ako at baka nakakalimutan mo kung gaano ako ka-observant. Nakikita ko yang mga pasa mo at wag mong i-deny pa na dahil nakuha mo yan sa volleyball dahil hindi naman talaga." hindi sya maka-sagot dahil alam nyang tama ako. 

"Bakit mong hinahayaang saktan ka nya ng ganyan Phoebe? Bakit ha? Gusto kong sabihin na ang tanga mo dahil hindi ikaw yan. Hindi ikaw si Phoebe Santiago na kilala ko." 

"Because she is long gone," she whispered enough for me to hear it.

"She is really long f*cking gone because I don't know you anymore. Hindi na ikaw ang taong minahal ko." I said with cold voice. 

Truth hurts... 

I saw her crying about what I said. I wanted to hug her pero pinipigilan ko lang dahil kapag niyakap ko sya magugulo na naman ang buhay ko. Back to zero na naman ako. Napaupo naman ako sa harap nya. 

Hinawakan ko ang kamay nya inangat naman nya ang mukha nya pinunasan ko naman ang mukha nya dahil basang-basa na ang mukha nya dahil sa luha. Ang ayoko talaga sa lahat ay umiiyak ang mga taong mahal ko. 

Lalo na si Phoebe...

Nagulat ako ng bigla nya akong yakapin kaya naman niyakap ko din sya. Ramdam ko sa bawat hagulgol nya ang sakit kaya naman wala akong ginawa kung hindi yakapin lang sya. To feel her na safe sya sakin. 

"I'm t-tired of e-everything." she said between her sobs. 

"I know, I know. Mag-pahinga ka na muna." inalalayan ko syang tumayo at pinagpahinga ko sya sa kwarto ko. 

"Wag mo ko iwan." she said. 

"Hindi kita iiwan. Nandito lang ako mag-pahinga ka na muna, hmm." nginitian ko sya at tumango naman sya. 

Ilang minuto ang lumipas at nakatulog na din sya. Lumabas naman ako ng kwarto at tinawagan si Austin. He also deserves to know. Nang matapos ng tawag ay kumuha ako ng tubig at pilit kinakalma ang sarili ko. 

Nang narinig ko ang doorbell tinignan ko muna sa peephole kung sino ang tao. Thank goodness si Austin naman. Nakita ko din sa mukha nya ang pagaalala. 

"Where is she?" tanong nya sakin. 

"Shh, she is resting to my room kaya wag kang maingay." inirapan ko sya. 

"Are you really sure na sinasaktan sya ng gagong yun?" tanong nya pa sakin. 

"Yeah, pinabasa nya din sakin mga convo nila ng kupal na yun." pinakita ko kay Austin ang mga screenshots. 

He was livid it's written to his face. Kahit ako din naman magagalit dahil sa panga-abuso na ginawa ng kupal na yun sa kaibigan namin. Nakita kong napahilamos si Austin. 

"I'm going to kill that bastard." 

"Can you please calm down? Walang mapapala yang galit mo." pagpapakalma ko kay Austin. 

"Then what do you want me to do then huh? Sit here and do nothing?" he sarcastically said. 

"Yes. Anak ng mayor ang makakalaban natin Austin and alam natin kung gaano kadumi sila maglaro. Ang dapat natin gawin ay makapag-isip ng plano kung paano mapapalabas ang baho nya." 

Nag-isip pa kami ng pwedeng gawin para makaganti sa boyfriend ni Phoebe. What he did is not right lalo na ang pangbabanta nya sa bawat message now I understand bakit parang takot si Phoebe it's because he already abusing her physically and emotionally. Kung alam ko lang na mangyayari 'to hinding hindi ko hahayaan na mapunta si Phoebe kay Maxrill. 

"I have an idea. Do you remember the girl na nakaaway ng bebe mo?" tanong ko kay Austin. 

"Oh, that Cheapsy. What's with her?" confused nyang tanong sakin. 

I told him the plan I was plotting. I'm in the middle of discussing the plan when someone interrupted. 

"Wag nyo na ituloy yan. Mapapahamak pa kayo sa ginagawa nyo." sabi ni Phoebe samin kaya naman napatayo si Austin. 

"Phoebe." Austin mumbled. 

"Hi." she smiled at Austin. Hindi na nagsayang ng oras si Austin at niyakap nya si Phoebe kaya naman naririnig ko na naman ang mahinang hikbi ni Phoebe. 

"We miss you, Phoebe." sabi ni Austin habang yakap nya si Phoebe kaya naman ang mahinang hikbi ni Phoebe ay naging hagulgol. 

"This time hindi na kami papayag na saktan ka ng gagong yun. Hindi ka namin sinasaktan pero ang lakas ng loob ng kupal na yun na ganyanin ka? Shh, tahan na hindi na kita pinapaiyak patay ako kay Amara." pang-aalo ni Austin kay Phoebe kaya natawa kami pareho. 

Don't worry Phoebe we will make sure that he will suffer. No one will ever gonna hurt you again.  I promise that. 

＿〆(。。)＿〆(。。)

Sorry for the super super late update I have been busy last month because of research. Thank you for still supporting my story! Advance Merry Christmas and Happy New Year to all!