ᴊᴇᴀʟᴏᴜs | ʜʏᴜɴᴄʜᴀɴ

𝐭𝐞𝐧

Hayranı olduğum evin önündeydim. Şimdi kapıyı çalacak içeri girecektim ve tüm bu işgencem son bulacaktı. Kapıyı çalmamla karşımda gördüğüm yüzle şaşırmam bir oldu.

Chris Pov

Hyunjin Gelmeden İki Saat Öncesi

Hyunjin gelene kadar evi toplayıp yiyecek bir şeyler hazırlamaya başladım. Okulda olanlardan sonra konuşmak isteyeceğini düşünmüyordum teklifi beni şaşırtmıştı. Yemek için gerekli malzemeleri çıkartıyordum ki kapı çaldı. Erken gelmişti.

Kapıyı açmamla karşımda Jeongin'i görmem bir oldu. Nasıl gelmişti ki buraya?

Flashback

"Benim senin gibi bir oğlum yok!"

"Baba yapma! Gitmesin abim!"

"Defol git bu evden!"

-"Sakin ol Jeongin seni bırakmıyorum sadece şimdi gitmem gerek."

"Hadi dedim sana defol git! Hangi erkeğin altına giriyorsan onun yanına git!"

"Baba yeter bağırma abime!"

"Sen karışma odana git çabuk!"

"Hiçbir yere gitmiyorum!"

-"Jeongin hadi odana çık."

"Ama-"

-"Hadi, beni seviyorsan yap."

"Seni seviyorum ama yapamam."

"Yeter be sizin duygusallığınızı mı çekicem çık dışarı artık hastalıklı herif!"

"Abim hastalıklı değil!"

-"Ne dedin sen?!"

Babam tam elini Jeongin'e kaldırdığı sırada onu yakaladım. Jeongin'e başımla odasını işaret edip oraya gitmesini söyledim. Ağlamaktan gözleri kızarmıştı. Hıçkırıklarını tutamadan odasına koştu. Tuttuğum kolu sertçe bırakmamla karşımdaki yaşlı beden sarsıldı.

"Gidicem ama sende ona iyi bakacaksın."

"Sanane lan ister bakarım ister bakmam çocuk benim değil mi?!"

Öfkemin tekrar ortaya çıktığını hissediyordum. Kontrol etmek için her zaman yaptığım şeylerden birini yaptım. Bana ne zaman istersem şarkı söyleyeceğine dair söz verir misin Hyunjin? Öfkemin geçtiğini hissediyordum. Neden? Bu her zaman işe yaramıştı. Kendimi huzurlu hissediyorum. Söylediği çirkin sözlerin hepsi uçup gitmişti aklımdan.

Annem sabah erkenden işe gitmek için evden çıkmıştı. O olsaydı gitmeme izin vermezdi. Ne olursa olsun bizi bir arada tutan kişi oydu. Jeongin'i normalde arkamda bu adamla baş başa bırakıp asla gitmezdim ama annem vardı. O, Jeongin'e zarar vermesine izin vermezdi.

Babamın gücü bu zamana kadar hep bize yetmişti. Gücünü üzerimizde kullanmadığı anlar sayılıydı bu da annem sayesindeydi. Babam işe yaramaz herifin tekiyken annem ise koskoca Park'ların kızıydı. Bu da babamın annemin yanında kedi olmasının sebebiydi.

Zamanında annem çok kez boşanmak istemiş fakat işler ters gitmişti. Aile itibarıyla başlayıp derinleşen mevzular bizi bu günlere getirmişti. Kendime bir söz vermiştim ileride annemi ve Jeongin'i bu evden bu adamdan kurtaracaktım.

"Bir gün büyüyeceğim ve onu elinden kurtaracağım!"

"Sabırsızlıkla bekliyorum Christopher!"

Kapıyı çarpıp çıktım ve o günden sonra bir daha o evin yakınına bile yaklaşmadım.