ᴊᴇᴀʟᴏᴜs | ʜʏᴜɴᴄʜᴀɴ

𝐧𝐢𝐧𝐞𝐭𝐞𝐞𝐧

Hyunjin Pov

Alarmın çalmasıyla Chris'den önce kalkıp belimdeki elini, uyandırmamaya özen göstererek kaldırıp yataktan kalktım. Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladım. İlk kahvaltımızı birlikte hazırlamıştık ikinciyi de ben hazırlamak istiyordum.

Dün akşam Chris'in attığı linke tıklayıp omlet tariflerine bakmaya başladım. Tarifteki omletlerden birini seçip yapmak için işe koyuldum. O sırada Kkami'de uyanmış mutfağa gelmişti. İşimi bırakıp bir süre Kkami'yi sevmiş mamasını verip işime geri dönmüştüm.

Bu sabahında dünkü gibi huzurlu olmasını umarak salatalıkları doğramaya başladım. Cebimdeki telefonun titremesiyle bıçağı bırakıp cebimdeki telefonu alıp mesaja baktım.

Wooyoung
Hyunjin neden konuşmuyorsun benimle yanlış bir şey mi yaptım?

Kırdım mı seni?

Lütfen bir şey söyle merak ediyorum seni.

Chris'e bir daha Wooyoung'la konuşup görüşmeyeceğime dair söz vermiştim ama aramızdaki şeyi konuşmadan bitirmem de biraz saçma olurdu nasıl olsa aramızda kötü bir şey geçmemişti. Bildirime tıklayıp bir şeyler yazmaya karar verdim. Mesajları sonrasında elbette silecektim.

Hyunjin
Bu aralar pek müsait değilim haftaya okula geldiğimde konuşalım mı?

Wooyoung
Olur

İyisin dimi?

Hyunjin
İyiyim merak etme

İçeriden seslerin gelmesiyle mesajları silip telefonu kapatıp tekrar cebime koydum. Saçma bir şeyden günümüzün mahvolmasını istemiyordum. Okula gittiğimde de Wooyoung'la konuşacak her şeyi çözecektim.

Mutfak kapısının açılmasıyla o yöne doğru döndüm. Chris hala ayılamamış gibi duruyordu.

Chris Pov

Telefonun çalmasıyla kalkıp uyku sersemi aramayı yanıtladım.

"Efendim?"

"Chris, günaydın."

"Günaydın."

"Yeni mi uyandın?"

"Ihım."

"Evde misin?"

"Hayır."

"Neredesin?"

"Bizimkilerleyim."

"Chris."

"Hm?"

"Yalan söylediğini biliyorum."

"Ne?"

Uyku sersemi dediklerini doğru düzgün idrak edemiyordum.

"Boşver, okula geldiğinde konuşuruz."

"Tamam?"

Telefonu kapatıp tekrar uyumak için gözlerimi kapattım ama olmadı, uykum kaçmıştı. Yerimden kalkıp mutfağa doğru ilerledim. Kapıyı aralayıp içeri baktığımda tezgahın savaş alanından farkı yoktu. Yumurta kabukları, sebzeler ve dahasıyla tezgah dolmuştu.

Kkami yerde mamasını yerken beni görmesiyle kuyruğunu sallayarak yanıma gelmiş üstüme atlamıştı.

"Günaydın."

"Günaydın."

"Güzel kokuyor."

"Umarım koktuğu gibidir tadı da."