Wild Case

1. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα

<<Μπορείτε να περάσετε, ο κύριος Σίντλερ είναι έτοιμος να σας δεχτεί.>>η ευγενική κοκκινομάλλα με την λευκή πένσιλ φούστα που κολάκευε τα πόδια της μου έδωσε την άδεια να περάσω και εγώ αμέσως πετάχτηκα από την θέση μου σαν ελατήριο.

Φυσικά και ανυπομονούσα για αυτή τη συνάντηση, δεν είχα σκοπό να το κρύψω. Εξαρτώνται κυριολεκτικά τα πάντα από την έκβαση της συμφωνίας και θα έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να καταφέρω να κλείσει.

Η πρόταση ήταν άψογα διαμορφωμένη και δοσμένη έτσι ώστε να φαίνεται το όφελος που θα αποκομούσε η δική του εταιρεία χωρίς όμως να είναι φανερή η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρισκόταν η δική μου. Ήταν μια εξαιρετικά συμφέρουσα επένδυση για τον όμιλο Σίντλερ και θα ήταν ανόητος να αρνηθεί, εφόσον μάλιστα δεν είχε μαθευτεί πως η εταιρεία μου έφτανε στα όρια της πτώχευσης από στιγμή σε στιγμή.

Το λάθος ήταν εξ ολοκλήρου δικό μου. Οι επενδυτικές μου κινήσεις έσκασαν σαν φούσκα και ήταν μια παρτίδα σκάκι στην οποία βγήκα χαμένη από χέρι.

Οι μετοχές στις οποίες επένδυσα και φαινόντουσαν εξαιρετικά συμφέρουσες, κατρακύλησαν τραβώντας με μαζί τους στον πάτο μέσα σε μία ώρα και εγώ βρέθηκα στον άσσο.

Στην αρχή πανικοβλήθηκα αλλά ποτέ δεν άφηνα τίποτα να με πάρει από κάτω. Πάλευα με όλα τα μέσα, με ο,τι είχα και δεν είχα και αυτό είχα έρθει να κάνω και σήμερα.

Αν έκλεινα αυτή τη συμφωνία, θα κατάφερνα να σώσω την εταιρεία μου. Τόσο απλά.

Πέρασα όλο το προηγούμενο βράδυ διαβάζοντας ατελείωτες συμβουλές για το πως να πείσεις τον άλλον να δεχτεί αυτό που του προσφέρεις και να λειτουργήσει προς όφελός σου. Η εξωτερική εμφάνιση ήταν ένα από τα ατού, καθώς οι άνθρωποι τείνουν να κρατούν πιο δεκτική στάση απέναντι στους όμορφους εξωτερικά ανθρώπους.

Ρηχό και ματαιόδοξο πράγματι, αλλά δεν μπορώ να πάω κόντρα στις στατιστικές και στην ανθρώπινη, μυστήρια ψυχολογία. Ήμουν περιποιημένη στην τρίχα λοιπόν.

Ίσιωσα το μαύρο μου φόρεμα και ακολούθησα την χαριτωμένη γραμματέα μέχρι την είσοδο του γραφείου του, που έστεκε ανοιχτή για να με υποδεχτεί. Πέρασα μέσα με τα πόδια μου να τρέμουν και βρέθηκα αντιμέτωπη με μία ψηλή φιγούρα στην άλλη άκρη του γραφείου.

Παραλίγο να καταπιώ την γλώσσα μου και κατέβαλα τιτάνιες προσπάθειες για να μην διαγραφεί η έκπληξη στα χαρακτηριστικά του προσώπου μου. Αυτός ήταν ο Σίντλερ.