Wild Case

26. Βουτιά στα βαθιά

Το νησάκι ήταν μικρό και ιδιωτικό με μια λιλιπούτεια καταπράσινη ζούγκλα να σε υποδέχεται μόλις πέρναγες τα όρια της ακτής. Βρίσκονταν κάπου στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό και σε μετέφερε ειδικό υδροπλάνο, καθώς δεν υπήρχε κάποιο αεροδρόμιο.

Για την ακρίβεια δεν είχε απολύτως τίποτα πέρα από ένα σπίτι, το οποίο ο Σίντλερ συνεννοήθηκε να εφοδιάσουν. Όλα τα κανόνιζε μέχρι να φτάσουμε και εγώ βρισκόμουν σοκαρισμένη, να ακολουθώ, να παρακολουθώ και να μην έχω ιδέα τι θα προκύψει.

Ήμουν ζαλισμένη από το άνετο μα τόσο αναπάντεχο ταξίδι που μόλις πάτησα το πόδι μου στη στεριά ένιωσα για μια στιγμή να τα χάνω και τα γόνατά μου να λυγίζουν μα παρέμεινα όρθια.
Εντόπισα το μοναδικό σπίτι μέσα στα τροπικά δέντρα που ήταν φορτωμένα με ολοστρόγγυλες καρύδες. Η άμμος καλύπτει όλη την παραλία και έμοιαζε με χρυσή πούδρα εκτός από τα σημεία που ενώνεται με την απέραντη θάλασσα.

Τόσο γαλάζια που θα ορκιζόμουν πως ήταν πισίνα με ζωγραφισμένο πάτο, μα έτσι όπως έσκαγε ο ήλιος πάνω στην επιφάνεια κι αντανακλούσε ιριδισμούς, μπορούσες ξεκάθαρα να διακρίνεις τον βυθό της.
Παράδεισος. Αυτή ήταν η μόνη λέξη που μου ερχόταν στο μυαλό. Η καρδιά μου από την άλλη κόντευε να σπάσει και δεν ήξερα τι να πω. Αν έπρεπε ή ήθελα να μιλήσω.

<<Με απήγαγες και με έφερες σε ένα τροπικό νησί;>>ήταν τελικά το πρώτο πράγμα που είπα μόλις ξεκινήσαμε να βαδίζουμε προς το μοναδικό οίκημα που υπήρχε εκεί.

Έκανε μια γκριμάτσα αποδοκιμασίας. <<Σταμάτα να λες ότι σε απήγαγα.>>
Πήρε την τσάντα του λάπτοπ από τα χέρια μου για να την κουβαλάει και προχώρησε μπροστά μου. Η πόρτα άνοιγε με κωδικό, τον οποίο πληκτρολόγησε και περάσαμε μέσα στον χώρο, ο οποίος είχε ήδη ανοιχτά παράθυρα για να αερίζεται.

Το εσωτερικό του σπιτιού ήταν μίνιμαλ. Ξύλινα ανοιχτόχρωμα πατώματα, ρουστίκ κουζίνα και μεγάλες μπαλκονόπορτες που επέτρεπαν στον χώρο να λούζεται με άπλετο φως. Παντού ανεμπόδιστες θέες.

Ένας χώρος ηλιοπερίχυτος που σε αγκάλιαζε με μια περίεργη θαλπωρή.
Έμεινα για μια στιγμή στη μέση του μικρού σαλονιού με τις λευκές πικέ πολυθρόνες να χαζεύω γύρω μου σαν μαγεμένη. Δεν περίμενα ότι ο Σίντλερ θα έχει στην κατοχή του κάτι που είναι κάτω από εκατό τετραγωνικά.

Από την αίθουσα συνεδριάσεων στο κέντρο της πόλης, σε ένα τροπικό νησί μέσα σε μερικές ώρες. Κάποιος μου έκανε πλάκα σε αυτή τη ζωή;
Ο Άντονι ακούμπησε την τσάντα μου απαλά στο παρκέ και μείναμε ο ένας απέναντι από τον άλλον να κοιταζόμαστε.