Heartbeat 🔞

13 - Wedding day

ජිමින් ඇඳෙන් නැගිටලා මාවත් ඇදගෙන ඇවිත් මට පෙන්නපු දෙයින් මගේ හක්ක බිමටම වැටුනද කොහෙද.

" ජි.... ජිමින්... මේ මමනේ. " 😳

ඔව් ජිමින් මාවත් එක්කගෙන ආලේ කුඈඊ ගෙනාව paintings ටික දාපු room එකට. ඒ හැම painting එකකම හිටියේ මම.

" මේවා කොහෙන්ද ජිමින් ඔයාට ? "

මම මුලු කාමරේ පුරාම ඇස් යැවිවෙ ඒ හැම painting එකක්ම හරි ආසාවෙන් බලන ගමන්. මගේ හිනාව වගේම මගත ඇසුත් එකපාරටම නතර උනේ එදා දවස ආයම මගේ ඇස් ඉස්සරහ මැවිලා පෙනෙද්දි.

" ජිමින්..... ඒ... ඒ.... ඔයාමද ? "

මගේ කටින් වචන පිටවෙන්නෙත් නැති තරම්. ඒ සතුටටද...පුදුමයටද මන් දන්නෙ නැහැ.

" ඔව් පන... මාව මතකද ඔයාට ? "

" නැතුව.... මම අවුරුදු ගානක් වද උනා ඔයා ගැන. මොකද එදා මට ඔයා ගැන මොකුත් අහගන්න බැරි උනානේ. මම කලබල උනා මන් වගේම ඔයත් ජීවිතය බේරගන්න දුවපු කෙනෙක්ද කියලා. "

" නෑ මැණික. ජීවිතය අතාරින්න ගියපු කෙනෙක්. ඇත්තටම එදා මම මගේ ගෙදරින් එළියට බැහැලා ආවේ මැරෙන්න හිතාගෙන. ඒත් අහම්බෙන් වගේ පුංචි මුව පැටියෙක් බයේ ගැහි ගැහි දුවනවා දැකපු නිසා ඒ මුව පැටියව මම බේර ගත්තා.

ඒත් නොහිතපු විදිහට ඒ මුව පැටික්කි මගේ හිතේ තදින්ම කා වැදුනා. අවුරුදු ගානක් මම හිතින් මේ රූපෙට ආදරේ කලා. ඔය ඇස් දැකපු මුල් දවසෙම හුරු බවක් දැනුනත් ඒ ඔයා කියලා දැනන් හිටියේ නැහැ ඒමී.

මම එදත් රයන්ව පොලීසියට අල්ලලා දුන්නා. ඌ නිදහස් වෙලා ආපු ගමන්ම ඔයාව ඒ කියන්නෙ එදා එයා පන්නපු කෙල්ලව හොයන් යනවා කියලා මම දැනන් හිටියා.

ඒත් මට ගොඩක් දේවල් මිස් උනා. ඒ කොහොම උනත් අන්තිමට මගේ ආදරේ මගේ පලවෙනි ආදරයම මට ලැබුනා ඒමී... I love you.... I love you soooooooooo much.... "

" අනේ මගේ ජිමිනි.... "

මම ජිමින්ගේ කර බදාගෙන එයාගේ බෙල්ල දිගේ කිස් ගොඩාරියක් තිබ්බෙ මට ජිමින්ගේ උතුරා යන ආදරය හොඳටම දැනෙද්දි.

" එතකොට මේ හැම paint එකක්ම කලේ ඔයාමද ජිමින් ? "

" ඔව් පන... මට ඔයාව මතක් වෙන හැම වෙලාවකම painting එකකින් ඔයා දිහා බලන්න පුරුදු උනා. "