HINDI napigilan ni Daphne ang mapahanga nang makita ang kabuuan ng sinasabi ni Nomer na property nito. It was a house on top of valley. The view from the vast glass wall of the house facing the edge of the cliff made her heart flutter in joy. It was a breath taking view just like the view on their dream home in the Philippines.
"Nagustuhan mo ba?" Nomer was standing behind her, or should she say, hugging her from behind.
"Oo naman. The view is so relaxing that I could forget everything even my worries and fear." Natutop niya ang bibig nang mapagtanto ang nasabi.
Bahagyang lumayo sa kanya si Nomer at alam niyang nagtataka ito sa sinabi niya at kinilos. Inikot siya nito para makaharap siya.
"What are you worried about? Anong kinakatakot mo?" Nag-aalala nitong tanong. "Are you worried about Vivien?"
Lihim siyang natawa rito. Ang totoo ay hindi na niya iniisip si Vivien at ang nakita na pagyayakap ng dalawa. Sapat na sa kanya ang mga sinabi ni Keana na hindi siya magagawang lokohin ni Nomer. Malaki ang tiwala niya rito.
"Why would I be worried about her? May dapat ba akong ipag-alala sa kanya?" Makahulugan niya itong tiningnan.
Yumuko ito nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Nang tumunghay sa kanya ay bakas ang panghihina ng loob sa mukha nito.
"I am not the kind of guy that you're thinking, Daphne." Namamaos nitong wika, namumungay ang mga matang nakatuon sa kanya.
Napalunok siya nang naramdaman ang kakaibang dulot ng mga tingin nito sa katawan niya. Idagdag pa ang marahang paghaplos ng kamay nito sa kanyang likod na mas nakakapagpawala sa kanya sa tamang pag-iisip.
"I-I know, " tanging usal niya.
Ang kamay nitong nasa likod niya ay gumapang hanggang sa bewang niya. Sa bawat paggalaw ng kamay nito sa magkabilang bewang niya ay natatamaan nito ang ibaba ng kanyang dibdib.
There's something inside her that wants more from his touch. Ayaw niya nasasagi lamang ng kamay nito ang kanyang dibdib, she wants it to be claimed by his mighty hands.
"You knew but you kept on giving me that look as if I am guilty of cheating," he pouted his lips like a child.
Pinigilan niya ang mapangiti sa hitsura nito na parang inaway na bata at nagsusumbong sa kanya.
"Are you cheating on me, Mr. Yilmaz?" Kahit alam na niya ang sagot sa kanyang tanong ay tinanong pa rin niya rito. She wanted to see his reaction.
"No, I am not and I don't have any plans of cheating on my future wife." Pinagdikit nito ang mga noo nila. Mabuti na lang naka-heels siya ngayon, hindi nito kailangan yumuko para magkatapat ang kanilang mga mukha. "Ikaw lang ang babae sa buhay ko, Daphne. Hindi na ako maghahanap pa ng iba. You are more than enough. I can't see my future without you."
Nag-init ang mukha niya sa mga tinuran nito. She smiled at the thought that Nomer do love her so much. Siniksik niya ang ulo sa leeg nito para itago ang nararamdamang kilig.
"You're making me blush," aniya na mas siniksik pa ang sarili sa dibdib nito.
She felt comfortable when he wrapped his arms around her.
"And I love seeing my blue blush." Hinawakan nito ang kanyang baba para maiangat ang kanyang mukha at magtama ang kanilang mga mata. "Ako lang dapat ang dahilan ng pamumula mo."
Marahan nitong pinisil ang tungki ng kanyang ilog na mas lalong nagpainit sa kanyang mukha.
"Ikaw lang naman talaga ang nagpapakilig sa akin."
They sealed that moment with a hot passionate kiss that ended up in bed followed by sensual and hot moans from her.
PAGKATAPOS siyang dalhin ni Nomer sa isa sa mga properties nito ay ilang araw din silang nagtigil doon para makapag-relax at magkaroon ng time para sa kanilang dalawa. Hindi naman ibig sabihin na nasa bakasyon sila ay hindi na nila nagagawa ang trabaho. They more did their work at home. Pinapasa na lamang nila sa development team ang mga designs para sa gaganaping event.
![](https://img.wattpad.com/cover/314122931-288-k768207.jpg)
BINABASA MO ANG
Her Secrets, His Love
RomanceNomer despised the woman he truly and only loved. That woman only wants him because of his money and he hates the fact that she didn't tell him the truth. After a year, their paths crossed again but this time his anger was already gone and he still...