Regine Velasquez Shortlist

BALIW NA PUSO 1

BALIW NA PUSO 1
miss_shash

A/N:PLEASE DO NOT TAKE THIS SERIOUSLY,THIS IS PURELY IMAGINATION,I DON'T WANNA MAKE THIS A REALISTIC ‘CUZ ONCE AGAIN THIS IS A FICTION.

-

“Mommy,‘di ko siya papakasalan,ayaw"narinig kong pag-ayaw ni Reggie sa Mommy niya.

Matagal ko ng kaibigan si Reggie, special siya.Oo,medyo kulang siya sa pag-iisip pero pagdating sa seryosong usapan,parang mas matanda pa ‘to sa ’kin mag-isip.

‘Saka ngayon naman,a-ayawan niya ang nakatakdang kasal nila ni Robin,pina-check ko ang background ni Robin,adik tsaka may ibat -ibang ilegal na bisyo si Robin.Gusto kong protektahan ang kaibigan ko,kaya kailangan kong gumawa ng paraan para matigil ang kasalang pwede maganap.

“Tita,papakasalan ko si Reggie”ayaw ko na mapahamak ang kaibigan ko.

“Ano?”nagulat si Tita sa sinabi ko

Napalingon din sa ’kin si Reggie,tumayo ako at nilapitan siya, hinawakan ko ang mga kamay niya at hinimas-himas ‘yon.

“Ako bahala sa’yo"bulong ko kay Reggie“Sumakay ka lang”dagdag ko

“Seryoso ka,Kuya?”tanong ni Cacai,kapatid ni Reggie

“Kailan ka pa nagkagusto sa Ate ko,Kuya?‘Di ba ikaw na mismo nagsabi sa’kin na hindi ka magkakagusto sa kanya?”sabi naman ni Jojo“Kailan ka pa natutong mahalin siya?”

“Kahit ano'ng sabihin niyo,mahal ko siya”sabi ko, hinalikan ko si Reggie sa harapan nila,hindi lang naman gumalaw si Reggie, it's her first time at alam ko dahil kami talaga magkasama nito mula bata.

I am her first kiss...

Bumitaw na ako sa halik...

-

“Totoo ba ‘yon?”tanong ni Reggie,andito kami ngayon sa Condo ko, tinanong niya ko at hindi ko alam ang isasagot ko.

“auhm--kung ano man ang nangyari,wala ‘yon”hindi ko siya nililingon.

“A-anong wala?”napaka inosente niya talaga pero nagsinungaling ako sa kanya,pero para lang naman iyon sa kaligtasan niya e.

“Basta,‘di mo maiintindihan”sabi ko“tulog ka na diyan ha”dagdag ko, humawak siya sa braso ko nu'ng tatayo na ako.

“Natatakot ako”ewan ko pero,dinig ko y’ong boses niyang takot,saan ba?“Huwag mo akong iwan,please”

Umupo ako sa tabi niya, hinaplos ko ang buhok niya.Kinumutan ko siya.

“Dito lang ako,Reg”sabi ko,yumakap siya sa’kin.Sobrang higpit ng yakap niya.

-

Nagising ako dahil sa araw na tumatama sa mukha ko.Bumangon ako,alas otso na pala ng umaga.Medyo late na akong natulog kagabi kasi hinintay ko muna makatulog si Reggie.

Tumayo ako at nilapitan si Reggie, mahimbing siyang natutulog.Napaka inosente ng mukha niya,kung titingnan mo siya parang siya y’ong taong walang problema.Parang gusto kong maging katulad na lang niya,hay.

“Diyan ka lang ha, magluluto lang ako”paalam ko sa tulog na si Reggie.

Agad akong lumabas ng kwarto at nagtungo ng kusina para magluto ng umagahan.

-

“Gising ka na pala,Reg.Good morning”bati ko sa kanya,ngumiti lang siya sa ’kin.

“Pwede ba tayong lumabas?”tanong nito sa’kin.Napatigil ako sa ginagawa ko

“Lalabas?tayo?”

“hmm,hu”tugon niya

“Pwede naman”tumalon-talon siya sa tuwa, tumakbo siya palapit sa’kin at agad niya akong niyakap.

“Thank you”sabi niya“That’s why I love you,you always give what I want and want i want to do.You are such a good friend,Ogie.Ever since”dagdag niya,tango lang ako ng tango.

-

Nagpunta kami ng mall,masaya ko na masaya si Reg.Sana hindi ko siya makitang malungkot,parang bibigat ang puso ko kapag nangyari iyon.

Tanghali na at andito kami sa labas ng SM Mall.Kalalabas pa lang namin,marami kaming pinamili.

“Nagugutom ako”reklamo ni Reggie

“Sobrang napaka gutomin naman 'yang bulate mo”natawa kami pareho

“I want, hamburger”pagpili niya

“e ba-biyahe pa tayo nito papuntang Jollibee”

“Okay lang”medyo dinig ko y’ong pagod niyang boses.

Hinawakan ko ang kamay niya at sabay na kaming naglakad papasok ng sasakyan ko.Dumiretaso na kami ng Jollibee.I ordered the very latest burger of Jollibee,that chicken burger,i don’t ko kung magugustuhan niya ba.

“What’s that?!”tanong niya

“Masarap ’yan,Reg.”

“Ikaw muna”pinapakagat niya sa akin y’ong burger.

Ngumiti siya sa akin at tiningnan niya ako ng diretso sa mata.Sa pagkakataong ito parang nag slow-moving nu'ng ngumiti siya sa akin.

Ha?

“Masayahin kang tao ‘no?”bigla kong tanong,nanatili siyang nakangiti sa akin.

Napansin kong nabawasan y’ong ngiti niya,may problema ba siya?

Naging mapungay ang kanyang mga mata...

“Ngayon ko lang naramdaman ang maging masaya ng ganito,sobrang saya ng puso ko ngayon.Parang ayaw ko ng matapos ang araw na ito dahil kasama kita.”aniya, napayuko siya,binaba niya y’ong kamay niya sa ilalim ng mesa,nakita kong tumulo ang luha niya.

Nag-panic akong lumapit sa kanya,nag squat ako ng upo sa harapan niya, hinawakan ko ang pisngi niya at pinunasan ang luha niya.

“Bakit ka umiyak?”tanong ko,umiling lang naman siya.

“Tears of joy”pilit siyang ngumiti

“Hindi ‘yan ang rason,Reg.C’mon tell me”pangungulit ko,hindi siya umiimik “Sige na”

Humugot siya ng malalim na hininga.

“Ngayon ko lang naranasan maging malaya sa mansyon namin,sa mga magulang ko,sa mga nakababata kong kapatid”paliwanag niya,tumayo ako at niyakap siya.

“Don’t worry, hangga't nasa puder kita, malaya at magiging masaya ka ‘lagi”sabi ko,yumakap siya pabalik.

Kawawa talaga siya sa bahay nila...