Bir Salağın Aşk Hikayesi

34.

Sevgili Günlük;
Sana bayadır yazamadığım için özür dilerim.Biliyorsun ki ben bu günlüğe sadece önemli olaylarımı yazarım.Ne yazık ki önemli hiçbir gelişme yok.Ama sana şunu sölemeliyim ki Zerrin malı beni gene ağlatmayı başardı.Yarın yüzüme karşı "Seni Sevmiyorum" derse bundan sonra bütün hayatımı bitireceğim.Tek önemli olan 1 günün hemen geçmesi.Eğer bana o cümleyi kurarsa zaten suratına tokadı yapıştırıcağım.Bence geç bile kaldım.Geçen gün onun bana verdiği notu okuyordum.Dikkatimi çeken iki cümle vardı.
1.Sen benim en keşkesiz aşkımsın,en iyikili cümlelerimin sonusun.
2.Eğer bir gün sen benden ayrılırsan beni sakın unutma tamam mı?
Bu 2 cümlede de kendisinin ayrılmayacağını belirtmiş ama işin komik yanı onun benden ayrılmış olmasıdır.Şuanda bunu yazarken bile ağlıyor olmam benim mal olduğumun kanıtıdır.Ulan Muhammed aradan 1 yıl 1 ay 3 gün geçmiş sen hala neyini unutamıyorsun,değil mi?Herkes böle düşünüyor,benim mal olduğumu.Bence bu mallık değildir,sadece çok sevmektir.Sevmenin en kötü yanı platonik olmaktır.Ona yüzlerce şiir yazdım ama hiç iplemedi beni.Sehabe'nin de dediği gibi "Cesede kurşun,nanköre şiir işlemez." Burdan çıkardığım tek sonuç Zerrin'in nankör olmasıydı.Bugün anlatacağım olay buydu,inşallah bu kitabı bitirmek zorunda kalmam.