Bir Salağın Aşk Hikayesi

41.

Sevgili Günlük;

Ben inanmıştım sana!Salaklığıma doymayayım..

Yalnız şunu iyi biliyorum ki,ben bu hayatta birileri tarafından şuursuzca sevilmeyi hiç hak etmiyorum.Buna karar vereli çok zaman olmadı.Sana anlatamadığım,beni anlamadığın ne varsa yazdım.Bu benimki çaresizlik değil.Bir yalnızlık da sayılmaz.Bu benimki mutsuzluk,evet sadece dokuz harften oluşan ve tüm hayatımı ellerimden alan bir kelime:Mutsuzluk.

Kimi sevdiysem olmadı,ya sevmek bana yakışmadı ya sevilmek sevdiklerime fazla geldi.Ben mi fazlaydım sana yoksa sen mi hiç yakışmadın bana bilmiyorum.Biten şeylerin ardından belki de en saçma olan bunları düşünmek.

Neden ben,diye sormadım hiçbir zaman ve neden seni sevdim diye hiç suçlamadım kendimi.Tek merak ettiğim,neden yaşarken öldürdün ki benim için kendini?

Birinin gelişini beklediğinden ve oyalandığın bir durak olduğumdan hiç haberim olmadı.Sen de haklısın,seven bir adamı kandırmak kolaydır.Çok güzel kandırdın beni.Belki eskiden kalma acılarıma biraz acı kattın,belki ben her gece yatağımda senle yatarken sen aklına fikrine başka aşkları taktın,yanımdayken bile düşüncelerinde beni başka bir adamla aldattın.

İnsan sevildiğinden emin olamıyormuş.Dünyadaki üçüncü meleğim olmanı çok istedim.Bunun için çıktın belki de karşıma ama bunu sen bile bilemedin.Şimdi yanında olduğun kişiyle ne kadar mutlusun bilmiyorum ama ben beddua etmeyi sevmem.NE halin varsa gör de demem.Ben susarım.Bu evrende sesimizi duyanlar var elbette.Ben susarım,eğer vermen gereken bir hesap varsa O'na verirsin.

Ben susarım,ben bir ölü gibi susarım,ne kötü bir laf duyarsın benden ne hakkında konuşurum.Sen benim yanımdayken beni seviyormuş gibi yaparken bile o kadar güzeldin ki,ben o güzel günlerin hatırına susarım.

Canımı yakmış olmanı inan umursamıyorum.Ben sana, bir adamın bir kadını en fazla ne kadar sevebileceğini gösterdim.Bazı bünyeler sevilmeye alışkın değildir,derdi annem.Bu sevgi sana fazla gelmiş olabilir.Bu sevgi o kadar fazla gelmiş olabilir ki,yetinmeyi unutmuş olabilirsin.Yetmediğini sanmış olabilirsin.İnan ki dönmeni istemiyorum.Ben bir başıma sanki daha mutluyum. Seni uzaktan seven halim de artık kalmamış.

Yalnız olduğumdan haberin vardır belki.Senden sonra yalnız kalmak için söz verdim kendime.Artık herkesi uzaktan seveceğim.Yakın olmak benlik bir durum değilmiş.Bu kadar karamsar olmaya da gerek yok sanki.Seni suçlamak istemem ama belki de yanlış insana denk geldim.Neden gittin diye sormayacağım.Usundan geçenleri bilmek dahi istemiyorum.Kalbinden geçenlerin az çok farkındayım ve oralarda bir yerimin olmadığına eminim.

Aklıma tek takılan şey..Senin beni bir zamanlar sevdiğine ikna olduğum tek şey,yazdığın mesajlardan birinde geçen bir cümleydi.

Demiştin ki...

''Seni dün gece sabaha kadar düşündüm.Bütün gece bir adamı düşünmek bir kadının yapacağı en son iştir.Yemedim,içmedim,uyumadım seni düşündüm''

Ben inanmıştım sana.

Şimdi sen de şu son cümleyi düşün.Bir insanı bu cümleyi kuracak kadar kırdın sen.

''Ben inanmıştım sana!Salaklığıma doymayayım...