Bir Salağın Aşk Hikayesi

43.

Sevgili Günlük;

Selam olsun sana bu hafta ne kadar da çok yazdım sana.Nedenini çok iyi biliyorum aslında.Çünkü yaşadıklarımı anlatacak kimsem kalmadı yanımda.Zaten en güzeli kağıt kaleme sarılmaktır s..... et insanları.Onlar beni üzüyor,ben ise sana yazıyorum.Bütün derdi kahırı sen çekiyorsun.

Son zamanlarda yazdıklarımı siliyorum,sana göndermeye cesaretim yok de yok zaten.İçimde kalmasından korktuğum ne varsa dışıma atıyorum,hepsi bu işte.İçimde kalmasın da nerede kalırsa kalsın.Açık olmak gerekirse,içime kalabilecek pek bir şey yok bu aralar.Biraz seninle doldum sanki.Aklımdan çıkman konusunda inatçıyım ama beceremiyorken,senin bir başkasıyla dolu olman bu güçlü bedenimi yoruyor.Oysa zayıf bir adam değilim,hayatta neyi istediysem bir şekilde sahip oldum. Ta ki konu bir ''aşk'' olana kadar.

Ben bugün şunu öğrendim.Ne kadar güçlü olursan ol,aşkı alamıyorsun.Aşk isterse geliyor.O kapının bir anahtarı yok.Belki de senin bende bi yerin yok,bilemeyiz ki?Hadi ben aşkı hak etmiyorum diyelim,hadi bana aşk yakışmıyor olsun.Adın aşk olmasın ama dur bir yerlerde istiyorum.Beni gör istiyorum,sesimi duy istiyorum.Beceremiyorum sanırım...

Belki de biz seninle Güneş ve Ay gibiyiz.

Sen bamadan ben doğamam,sen doğmadan ben batamam.

Belki de Ay Güneş'e aşık olduğundan bazı günler erkenden beliriyor gökyüzünde..

Biz gökyüzüne aidiz.

Ne kadar uzağa gidebilirsin ki?

İster kapı komşum,ister dünyanın bir ucunda ol.

Bu kalbe girdin ya bir kere,artık nerede istersen orada ol.