Bir Salağın Aşk Hikayesi

45.

Sevgili Günlük;

Nasılsın diye hal hatır sormak isterdim.Ve lakin soramam cansızsın lanet olsun.Gerçi benim bu yaşadıklarımı anlatınca can mı kalır oda ayrı konu tabikii.Bugün güzel şeyler yaşadım.Dün geceden ortaokul arkadaşım Mustafa ileydik sohbet muhabbet bilirsin konu birden Zerrin'e döndü.E tabi beni de bilirsin sayfalarında ki göz yaşlarından Zerrin ismini duyunca ağladığımı ama yapacak birşey yok.Dün o kadar çekiştirdikten sonra bugun öğlen civarında bir bira aldım parka oturdum kafamı dinliyorum,tek başıma.Sonra eve geçmek istemedim KC Göksu' ya gideyim dedim.Pes atayımda kafam dağılsın falan havasındayım hala.Sigaramı içtim tam içeri giriyorum ve birden karşıma bum Zerrin çıkıyor.Böle hayatın ta amına koyayım.Neyse işte hayatımı siken insan karşımda duruyor.Ne yapmalıydım?O kadar zaman ''buluşalım mı?'' diye sorduğumda ''hayır'' cevabını veren kız tam karşımda duruyordu.Tokat da atabilirdim ama ben o dükkana girdiğinde dışardan aptal gibi izledim ve sonra dışarıya çağırdım konuşmak için.Konuşuyoruz filan tabi ağlama pozisyonundaydım ama ağlamamalıydım.Çünkü o karşımdaydı ve elini tutuyordum o pozisyondayken ağlayamazdım.Bide ben senin yapraklarını kirletmeyi çok seviyorum günlük ya.Göz yaşlarımla kirletmek çok güzel oluyor sonra mürekkep akıyor ve bütün günlük çöp oluyor tekrar yazıyorum.Bu bana zevkli geliyor şahsen.Hem onun yanında ağlasam ne olacak ki?''Uf Muhammed ya gene yapıyorsun aynı şeyi'' diyip gidicek işte bu kadar yani.O duygusuzlukla ancak bunu söyleyebilirdi.Ve onu zaten tanıyordum o benim 2 Yıllık Platoniğimdi nede olsa o ağlayamazdı bu durumda ben ise bunu yazarken günlüğümün mürekkebi akacaktı.Neyse tekrar tekrar yazarım...