" ဂျောင်ဝန်း ဘာဖြစ်လို့လဲ တုတ်ကြီးနဲ့ "
ရေကရားထဲကရေတစ်ခွက်ငှဲ့ပြီး ကမ်းပေးရင်း Jay hungက စိတ်ပူစွာမေးသည်။
" အပြန်လမ်းမှာ နောက်ယောင်ခံလိုက်ခံရတယ်လို့ခံစားရလို့
အိမ်ထဲရောက်တော့လည်း hyung ရောက်နေတာမသိဘဲ ခြေသံကြားလို့ လူစိမ်းဝင်နေတယ်ထင်သွားတာ"
နောက်ယောင်ခံလိုက်ခံရတယ်လို့ကြားတော့ Jay hungက မျက်နှာပျက်သွားသည်။
" သိပ်လည်းစိတ်မပူပါနဲ့ hyungရဲ့ ဒီအတိုင်းမနက်က အမှုအကြောင်း စိတ်စွဲပြီး ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတာနေမှာပါ
ကျွန်တော့်နောက်ကိုနောက်ယောင်ခံလိုက်စရာ ဘာအကြောင်းမှမရှိတာကို "
" ဒီတစ်ခါအမှု..
လက်ရှောင်လိုက်လို့မရဘူးလား "
Jay hyungက ထိုသို့မေးရင်း ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုအကဲခတ်သည်။
ထို့နောက်မှ
" အင်း
babe သဘောပါ။
ဒါပေမယ့် အခင်းဖြစ်တဲ့နေရာတွေ သံသယရှိတဲ့သူတွေကို တစ်ဇွတ်ထိုး တစ်ယောက်တည်း စုံစမ်းတာမျိုးတော့ မလုပ်နဲ့နော်
လိမ္မာတယ်။
အနည်းဆုံးတော့ ဘေးမှာ ဆူဘင်းဖြစ်ဖြစ် ယုံကြည်ရတဲ့အဖော်တစ်ယောက်ယောက်ပါမှ သွားမယ်လို့ ကတိပေးနော်။
ပြီးတော့ တစ်ခုခုဖြစ်တာနဲ့ ကိုယ့်ကိုတန်းပြီးဆက်သွယ်.... "
" hyung ကျွန်တော့်ကို ကလေးလိုပဲထင်နေပြန်ပြီလား ကျွန်တော်က အဲလိုပြသနာရှာတတ်တဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး အခုဆို ပိုပြီးတောင်စဥ်းစားတတ်ပြီး အတွေ့အကြုံတွေလည်းရှိနေပါပြီဆို"
သူ့စကားကိုဖြတ်ပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်အသံမှာပါတဲ့ ငြိုငြင်တဲ့အရိပ်အယောင်တွေကို hyungက ရိပ်မိသည်နှင့် နောက်ကျောဘက်ကနေ ငြင်သာစွာ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။
" နောက်ယောင်ခံလိုက်ခံနေရတာ နှစ်ခါရှိပြီမို့ ကိုယ်စိတ်ပူသွားလို့ပါ ဘေဘီ့ကိုမယုံလို့မဟုတ်ပါဘူး
နောက်ဆို ကိုယ်မရှိလည်းစိတ်ချရအောင်လို့ "
နောက်ဆို ကိုယ်မရှိလည်းဆိုတဲ့စကားကြောင့် ဖက်ထားတဲ့သူ့လက်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
ERROR-SIGNAL(Completed)
Fanfictionဒီတက်တူးက ခင်ဗျားအတွက် SIGNAL တစ်ခုဆိုပေမယ့် အကြီးဆုံး ERROR တစ်ခုလည်းဖြစ်တယ် Park Jay မိုးစက်တွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့ဘဝထဲကိုဝင်လာတယ် မိုးစက်တွေနဲ့အတူခွင့်မတောင်းဘဲ ပြန်ပြီးထွက်သွားပြန်တယ် မိုးတွေရွာရင်ကော်ဖီလေးတ...
