(Unicode)
"You're My Husband"
အပိုင်း(၇)။ ။
(၁)....🌧🌻
နံနက်(၈)နာရီ။
"လင်းနေခြည်"သည် ကုမ္ပဏီသွားရန်အတွက် အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာသောအခါ အမြဲလာနှုတ်ဆက်တတ်သော "သွန်း"ကိုမတွေ့ရတော့ပေ။ စားသောက်ခန်းထဲကို လှမ်းကြည့်သော်လည်း မတွေ့။ စားပွဲပေါ်တွင်လည်း ဘာမှမရှိ။ မွေးနေ့ပွဲညပြီးကတည်းက နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းမဆုံမိတော့သည်မှာ နှစ်ရက်လောက်ရှိပြီ။ "သွန်း"ဘက်ကပင် ရှောင်သွားသလို။
ခုလိုကျပြန်တော့လည်း "လင်းနေခြည်"သည် စိတ်ထဲမနေသာ။ ဖုန်းထဲကို ဝင်လာသော message တစ်စောင်ကိုဖတ်ပြီး အိမ်ထဲကနေ ထွက်သွားလိုက်တော့သည်။
မောင်းလာသော ကားသည် အထက်တန်းကျစားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့တွင် ရပ်သွား၏။
"လင်း"
အပြုံးလှလှဖြင့် ဆိုင်ရှေ့တွင် ကြိုနေသူကား "ရတီစံ"ဖြစ်၏။ "လင်းနေခြည်"သည် သွားလိုက်ကာ ဆိုင်ထဲသို့အတူဝင်လိုက်ကြတော့သည်။ စားပွဲတစ်ခုတွင်လည်း အတူထိုင်လိုက်ကြကာ နံနက်စာမှာစားကြ၏။
"လင်း"
မျက်နှာချင်းဆိုင်က တောက်ပစွာလှနေသော ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ "ရတီစံ"ကို "လင်းနေခြည်" နွေးနွေးထွေးထွေးပြုံးပြဖြစ်၏။ "ရတီစံ"နှင့်ကား ပြင်ဦးလွင်ရှိကျောင်းတွင် ခုနစ်တန်းအရွယ်ကစသိကြပြီး ကိုးတန်းတွင် ပြန်ဝေးခဲ့၏။ အကြောင်းမှာ "လင်းနေခြည်"က ရန်ကုန်ကျောင်းပြောင်းသွားကာ "ရတီစံ"လည်း နိုင်ငံခြားသို့ထွက်သွားရသောကြောင့်ဖြစ်၏။ သို့သော်လည်း အမြဲတမ်းအဆက်အသွယ်ရှိနေကာ ယခုမှလူချင်းပြန်တွေ့ဖြစ်၏။
"လင်း၊ ငါ့မွေးနေ့ပွဲတုန်းကလို နင်ဝတ်လာတာ မိုက်တယ်နော်၊ နေ့တိုင်း ဒီလိုမြန်မာပုံတုံးတွေပဲဝတ်နေတော့မှာလား"
"ငါ့ပုံစံပါ၊ မင်းကတော့ ပြောင်းလဲသွားတယ်"
"ငါလှလာတာမလား"
"အင်း"
"ဟာ နင်ကလည်း အေးစက်စက်နိုင်လိုက်တာ၊ အခုမှ လူချင်းပြန်တွေ့ကြပေမယ့် ဖော်ဖော်ရွေရွေပြောဆိုပါဦး၊ ငါအခုထိ single ပါ"
