အခုဆိုရင် မောင်ဆေးရုံက ဆင်းလို့ ၁ပတ်ကျော်နေပြီဖြစ်သည်။ ဘယ်ဘက်လက်က ကျောက်ပတ်တီးစည်းထားတာမို့ဘာလုပ်လုပ်လင်းပဲလိုက်လုပ်ပေးနေရသည်။
အန်တီသုကတော့ တစ်ခါတစ်လေမှလာဖြစ်သည်။ မောင့်ရဲ့အလုပ်နဲ့ အန်တီသုရဲ့ကလပ်ကို အန်တီသုတစ်ယောက်လုပ်နေရတာမို့သိပ်မအားပေ ဒါကြောင့်မလာဖြစ်ချင်းဖြစ်သည်။
တော်သေးတာပေါ့ ညာဘက်လက်မဖြစ်လိုက်လို့မဟုတ်ရင် မောင်ထမင်းတောင်ကောင်းကောင်းစားရမည်မဟုတ်ပေ။
မနက်စောစော မောင်ကြိုက်တတ်တဲ့ မုန့်ဟင်းခါးချက်ရမည်။ ဒေါ်လေးမြက သူချက်လိုက်ပါ့မယ်လို့ပြောပေမယ့် ကိုယ်ကစိတ်တိုင်းမကိပေ။ မောင့်အတွက်သူကိုယ်တိုင်သာဝင်ချက်လိုက်မိသည်။
မုန့်ဟင်းခါယချက် နေတုန်း ခါးနောက်ကလာဖက်တဲ့လက်နဲ့ လာဗင်ဒါရနံကြောင့် ဒါဘယ်သူလဲဆို မေးစရာမလိုပေ။ သူ့ရဲ့၂ယောက်မရှိတဲ့အမျိုးသား နေမင်းခပင်ဖြစ်သည်။
ထိုနောက် လင်းရဲ့ လည်ပင်းကိုမှေးလာတင်ရင်း ၄လကေျာ်လို့ လထဲရောက်လို့ ပူဖောင်းနေတဲ့လင်းရဲ့ဗိုက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ပွတ်သတ်နေတာကြောင့်
"မောင့် လက်ကိုညိမ်ညိမ်ထားလေ ဒီမှာလင်းမနက်စာချက်နေတယ်"
" လင်းကလည်း အဲ့ဒါတွေကို ဒေါ်မြ လုပ်ပါစေ လင်းကမပေါ့မပါးကြီးနဲ့လေ"
ထိုအခါ ဒေါ်မြ ကပါ
"ဟုတ်ပါတယ်သခင်လေးရယ် ဒေါ်လေးမြလုပ်ပေးမယ်လို့ပြောတာကို သခင်လေးအတွက်သူကိုယ်တိုင်လုပ်ချင်လို့ပါလို့ပြောလျု့ အန်တီမြဘေးကနေဘဲကြည့်နေရတာ"
"မောင်ရဲ့ ကဲ ရပြီ စားပွဲမှာသွားထိုင်နေနော်"
"ရွတ်...မောင့်မိန်းမလေးအလို့ကျပါခင်မျာ"
နေမင်းခတစ်ယောက် မနက်စာစားပွဲကနေလင်းကိုငေးကြည့်နေမိသည်။ ခါးအထိရှည်တဲ့ဆံပင်တွေကို ရွှေရောင်ကလစ်ဖြင့် သေသပ်စွာ ညှပ်ထားပြီး အေပရွန် အနီလေးကိုခါးမှာစည်းထားပေမယ့် ပူဖောင်းနေတဲ့ဗိုက်လုံးလုံးလေးကြောင့် အေပရွန်က ခါးအထိပင်မရောက်ချေ။
YOU ARE READING
Together with you
Randomဒီ ficက zhanyi မဟုတ်ပဲတခြား BL fan ficမို့ 18+ တွေပါပါမယ်နော် ပြီးတော့ ဒီficကလေ TVကားတစ်ခုကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာပါနော်
