39(zawgyi)

765 13 0
                                        

" သား....သား...အေမ့ရဲ႕သားေလး သားေလး ဟင့္အင္....အီး....ဟီး.......ဟီး........ မဟုတ္ဖူး မသြားနဲ႕...... သားတမန္ကိုေခၚမသြားပါနဲ႕ သားေလး အေမ့သားေလး အေမ့ဆီကိုလာ ဟုတ္တယ္ အေမ့ဆီကိုလား ဟီးဟီး.....ေသြးေတြ.....အီး..ေသြးေတြ....ငါသတ္တာမဟုတ္ဖူး...အီး...ဟီး...ဟီး...ငါသတ္တာမဟုတ္ဖူး...ငါ့သားကို..အဟင့္...ငါသတ္တာမဟုတ္ဖူးလို႔"

အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြေျပာရင္ေအာ္ငိုေနတဲ့ ေဒၚျမင့္ျမတ္ခင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေနမင္းခနဲ႕လင္း စိတ္မေကာင္းေပ။

ဘယ္ေလာက္ထိကိုယ့္အေပၚမွာ ဒုကၡေပးခဲ့ေပးခဲ့ အခုလိုခ်ိန္မွာ စိတၱဇေဝတနာရွင္တစ္ဦးကို ျပန္ကလဲ့စားေခ်ရေအာင္ ေနမင္းခ အဲ့ေလာက္ထိ အသည္းမမာေပ။

ေနမင္းခ ေဒၚျမင့္ျမတ္ခင္ကိုၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လိဳက္မိသည္။ ' ရန္ညိုးတရား ' ကအရမ္းကိုေၾကာက္စရာေကာင္းတာပဲ။

"ေမာင္ ျပန္ၾကရေအာင္ ဒီခ်ိန္ဆိုရင္ သားေလးနိုးေနေလာက္ၿပီ"

"အင္း ျပန္ၾကတာေပါ့"

ေနမင်းခတစ်ယောက် ခ်စ္ရတဲ့အမ်ိဳးသားေလးရဲ႕ပုခုံးကို ဖက္ကာ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။

************************************

" ဖက္....ဖက္....အဲ့....ဖက္ဖက္....အဲ့...အဲ့..."

မ်က္ႏွာေပၚ တစ္ဖက္ရိုတ္ေနတဲ့ သားေလးေၾကာင့္ေနမင္းခ နိုးလာေတာ့သည္။ အိပ္ရာေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားေလးရဲ႕ ပါးပါးက မရွိေတာ့ေပ။

"ဖက္...ဘူး...ဖက္...အဲ့..ဘူး.ဘူး...ဖက္"

"သားေလး...သားသားက ဒယ္ဒီကိုနိုးေနတာလား ဟုတ္လားကြ"

"အဲ့.....ခစ္ခစ္"

သားေလးရဲ႕ပါးပါးက သားကိုဝက္ဝံ႐ုပ္အက်ီေလးကိုဝတ္ေပးထားတာေၾကာင့္ လုံးတုန္းတုန္းနဲ႕တကယ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့သည္။

သားသားက ဝဝကစ္ကစ္ေလး ျဖဴျဖဴတုပ္တုပ္ေလးမို႔ ဘာဝတ္ဝတ္ သားသားရဲ႕အသားအေရနဲ႕ထင္ေနေတာ့သည္။သားသားရဲ႕ပါးပါးက ဝတ္လိုက္သမွ် အ႐ုပ္ဝတ္စုံေလးေတြမို႔ အစားမ်ိဳးမေ႐ြးစားတဲ့ သားရဲ႕ ဗိုက္ပူပူေလးက ပူထြက္ေနေတာ့သည္။

Together with youWhere stories live. Discover now