"ဘာလို႔လဲ နင္က..နင္က ဘာလို႔အားလံုးရဲ႕အခ်စ္ကိုခံေနရတာလဲ"
သူမမ်က္ဝန္းတဲ့အမုန္းမ်ားျပည့္ႏႈက္ေနၿပီး သူမေ႐ွ႕က ေကာင္ေလးကၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
ထိုေကာင္ေလးသည္ ဝမ္းနည္းစြာမ်က္ရည္မ်ားက်လာကာ
"မမ"
"ငါကနင့္အမမဟုတ္ဘူး ငါ့ကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႔ရြန္ဖို႔ေကာင္းတယ္"
ထိုေကာင္ေလးေနာက္မွရပ္ေနတဲ့လူသည္ေအးဆက္စြာမ်က္ေမွာင္က်ဳပ္သြားကာ
"သီရိ မင္းရဲ႕ေလသံကိုျပင္လိုက္ပါ အခုမင္းအသက္႐ွင္ေနေသးတာကေလးေၾကာင့္ဆိုတာမေမ့နဲ႔ငါစိတ္အတိုင္းတာဆိုမင္းကိုသတ္ျပစ္လိုက္တာၾကာၿပီ"
သိရိဆိုတဲ့မိန္းကေလးသည္ ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးလိုက္ကာ
"ဒါဆိုလဲသတ္လိုက္ေလ ငါကေၾကာက္မယ္ထင္လို႔လားငါမွာ႐ွိသမ်ွငါပိုင္သမ်ွအကုန္လံုး အဲ့ဂ်ိဳေကာင္ကလုယူသြားၿပီပဲ ေသဖို႔ေလးကိုဘာလို႔ေၾကာက္ရအံုးမွာလဲ"
သီရိအေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့သူသည္သက္ပ်င္းခ်ကာ
"မင္းအခုခ်ိန္ထိေနာင္တမရေသးဘူးပဲ"
သူမသည္ၾကယ္ေလာင္စြာေအာ္ရယ္က
"ေနာက္တ..ဟြန္႔.. လူကျဖစ္အရာအားလံုးကိုလုပ္ၿပီးသြားၿပီပဲေနာင္တရရင္ေကာ အရင္တိုင္းျပန္ျဖစ္ႏိုင္မွာမို႔လို႔လား ဘုန္းရန္ႏိုင္ရဲ႕ ဒါေပမဲ့ေႏွာင္တရခ်င္းရနင္ပဲေနာင္တရရမွာေလ နင္ခ်စ္တဲ့သူကိုသူမ်ားလက္ထဲထိုးေပးၿပီးေနာက္ဆံုးမပိုင္ဆိုင္ရလို႔ေနာင္တရ မွာနင္ပဲေလ"
"ငါကေလးကိုခ်စ္တာဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့မပိုင္ဆိုင္ခ်င္ဘူး သူေပ်ာ္တာကိုပဲလိုခ်င္တယ္ ဒါေၾကာင့္မင္းရဲ႕မေကာင္းတဲ့အစီစဥ္ေတြကိုေဖာ္ထုပ္ဖို႔ မင္းနဲ႔ပူးေပါင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ"
ဘုန္းရန္ႏိုင္ေျပာၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးရဲ႕ေနာက္မွာ႐ွိေနတဲ့လူမွ
"မင္းကေလးရဲ႕အေဖကိုသတ္ခဲ့တယ္ ကေလးကိုလဲသတ္ဖို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားတယ္ ငါကေလ ငါပိုင္တာကိုလာထိရင္အဲ့ ဒိလူကိုအေသသတ္ခ်င္တာသိလား မင္းကိုကေလးကတားထားလို႔သာငါမင္းကိုမသတ္ေသးတာ
ငါမွာမင္းအတြက္အခြင္းေရးႏွစ္ခု႐ွိတယ္ တစ္ခုက မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့အရာအားလံုးကိုရဲစခန္းမွာသြားဝန္ခံ ေနာက္တစ္ခုက"
YOU ARE READING
ဒီဘဝေတာ့ငါ့ေမာင္ကိုငါကာကြယ္မယ္
FanfictionBlေကာ normalပါႏွစ္မ်ိဳးလံုးပါမဲ့အမ်ိဳးစားေလးမို႔အားေပးၾကပါအံုးေနာ္
