ထူးျမတ္ေခ်ာင္တေနရာမွာပုန္းေနၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကားသူ႔ကို႐ွာမေတြ႔သြားဖို႔သာစုေတာင္းေနလ်ွက္ သို႔ေပမဲ့ ကံတရားကသူေတာင္းဆိုသလိုမျဖစ္ပဲ အနက္ေရာင္အက်ႌနဲ႔လူတစ္ေယာက္ကသူ႔ကိုေတြ႔သြားခဲ့ၿပီး
"ဒီမွာကေလးတစ္ေယာက္"
လို႔သူ႔လူေတြအားေအာ္ေျပာလိုက္၍ထူးျမတ္အားဂုတ္မွဆြဲမလိုက္ေတာ့သည္။
ထူးျမတ္သည္ေၾကာက္တန္တၾကားနဲ႔ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ပဲ ထိုလူလက္ထဲပါသြားေတာ့သည္ ထို႔ေနာက္ထိုလူႀကီးကသူ႔ကိုလူတစ္ေယာက္ေ႐ွ႕ျပစ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
သူက်မ္းျပင္ေပၚသို႔ပ်င္းထန္စြာေမွာက္ရပ္က်သြားၿပီးျပန္မထႏိုင္ေခ် သူအခုေခါင္းလဲမေမာ့ရဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔တာက်မ္းျပင္ေပၚေမွာက္ရပ္႐ွိေနေတာ့သည္။
သူ႔ေ႐ွ႕ကလူကစိတ္ျပတ္တဲ့အသံနဲ႔စကားစလာေတာ့သည္။
"ကေလးတစ္ေယာက္ကဒီေနရာမွာဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲ?
ဒါမွမဟုတ္..."ထိုလူသည္ေျပာလက္စကိုရပ္လိုက္၍ ထူးျမတ္ေမးကိုခမ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္ကာေမာ့လိုက္ၿပီး
"မင္းက သူတို႔ရဲ႕sexပါတနာလား"
ထူးျမတ္ေၾကာင္သြား၍ sexပါတနာက ဘာကိုဆိုလိုမွန္းသူမသိေပ သူအရာအားလံုးကိုမေတြးေတာႏိုင္ခင္ထိုလူက သူေမးေစ့ကိုခမ္ၾကမ္းၾကမ္းလႊတ္ခ်လိုက္ၿပီး
မတ္တပ္ျပန္ရပ္ကာ သူ႔အက်ႌအိပ္ကပ္ထဲကလက္ကိုင္ပုဝါကိုထုတ္လိုက္ၿပီး ထူးျမတ္အားကိုင္လိုက္တဲ့လက္ကိုရႊံ႐ွာသလိုမ်ိဳး လက္ကိုင္ပုဝါနဲ႔သုတ္လိုက္ၿပီး ထိုလက္ကိုင္ပုဝါအားအျမန္ပင္လႊင့္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
ထူးျမတ္သူ႔အေ႐ွ႕ကလူလွည့္ထြက္သြားေတာ့သူလြတ္ၿပီလို႔ထင္ေပမဲ့ သူကိုအေနာက္ကတစ္ေယာက္ေယာက္ကဆြဲမလိုက္၍
ဇာတ္ပိုးက႐ုတ္တရပ္ဆစ္ခနည္းနာသြားၿပီး အေမာင္ထုထဲသို္႔
.
..
.
.
.
.
."ဘာ ထူးထူးေပ်ာက္ေနတယ္"
သီရိညစာပါတီကေနျပန္လာၿပီးအနားေတာင္မယူရေသးအိမ္အေစေတြေျပာတဲ့စကားက သူမရင္ဝေဆာင့္ကန္လိုက္သလိုပင္
YOU ARE READING
ဒီဘဝေတာ့ငါ့ေမာင္ကိုငါကာကြယ္မယ္
FanfictionBlေကာ normalပါႏွစ္မ်ိဳးလံုးပါမဲ့အမ်ိဳးစားေလးမို႔အားေပးၾကပါအံုးေနာ္