Zbiór nieznanych wierszy dedykuję wyłącznie Jemu.
Pozna me słabości, moje pragnienia, ujrzy wykreowany obraz własnej osoby.
Będzie umierać, jak ja z tęsknoty do Niego. Uśmiechać się na myśl, że właśnie w ten sposób pragnę Jego osoby.
Któregoś dnia przeczyta to wszystko. Będzie wiedział.
To właśnie On będzie moją bratnią duszą.
Tylko czy nie robię tego na marne? Może w ogóle nie mam racji? Czy to w ogóle ma sens? Może to wyłącznie głupie marzenia, głupiej dziewczyny?
Czy On też mnie tak postrzega?
CZYTASZ
people write because no one listens.
PoetryI just need a glass of wine and piece of paper. Zbiór sentencji od niewysłuchanej.
