SİYAHIN GÖLGESİNDE

Kararsızlık

Naz artık kendine gelmeye başlamıştı. Doktor bir kaç gün sonra çıkabileceğini söylemişti.
Ben her gün hastaneye gidiyordum ama naz bilmiyordu.
Doktorla konuşup durumu öğrenip geri çıkıyordum.
Bazende onu uyurken izliyordum.
Beni aldatmamış olsaydı şu an çok farklı yerlerdeydik. Ama o bunu yapmıştı ne kadar affetmek istesemde kendimi kullanılmış gibi hissettim. Kendimi sağlama almam gerekiyordu demişti acaba benim yanımdada bu yüzdenmi kalmıştı?

Bora ile damla savgili olmuşlar. Bizimki aşık olmuş. İlk defa bir kızla bu kadar uzun süre görüştü. Onu tanıyan birisi olarak bu hallerine şaşırıyorum.
Sürekli damla bora ecrin ve benim olduğum planlar yapılıyordu. Ecrinle benim aramı yapmaya çalışıyorlardı ama ben pek istemiyordum. Bu yüzden bir çok planlarında onları yanlız bırakıyordum. Gitmiyordum.

Evet bu gün Nazın hastaneden çıkacağı gün. Sonunda beklediğim gün geldi. Çok merak ediyordum acaba ne yapacak? nereye gidecek? Kimsesinin olmadığını biliyordum. Halasına gidemezdi. E zaten mertle olan ilişkiside bitmişti. Evden hastaneye gidene kadar bunları düşündüm.
Peki ya bana gelmek isterse? Ne yapacağım ne söyleyeceğim ona. Onu affedebilirmiyim? Kafamdaki sesleri dinliyordum sürekli bunlar dönüp duruyordu beynimin içerisinde.
Nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde hastanenin önündeydim. Motoru kilitleyip içeriye girdim. Doktorla karşılaştım ve biraz sohpet ettik. Nazın çıkmasını bekliyordum. Onu tekrardan sağlam ve tertemiz bir şekilde göreceğim için heyecanlıydım. Bahçede kalmayı tercih ettim sonuçta onu affetmiş değildim. Ona karşı çok tuhaf şeyler hissediyorum ama bunun aşk olmadığını biliyorum . Çünkü Ona baktığımda sadece eski halimi hatırlıyorum.

Kısa süre sonra naz hastane kapısına kadar gelmişti. Koluna girmiş ve onunla birlikte yürüyen bir kız daha vardı. Beni görünce gülümsemişti. Naz ona bir dakika diyerek benim yanıma doğru yaklaştı.

NAZ~ seni burda göreceğimi düşünmemiştim.
YAĞIZ~ seni tekrardan bu şekilde görmek çok güzel.
NAZ~ teşekkür ederim sen olmasaydın buraya gelip tedavi olmazdım.
YAĞIZ~ teşekküre gerek yok seni o halde görmek istemezdim ama şu an iyi olmana çok sevindim.
NAZ~ teşekkür ederim.

Diyerek yanımdan ayrıldı. İçimden ona seslenmek geldi.

YAĞIZ~ hey naz bi bakabilirmisin?
Bana doğru döndü
NAZ~ efendim yağız.
YAĞIZ~ ne yapacaksın nereye gideceksin?
NAZ~ o gördüğün beni bekleyen kız benim kuzenim sülalemde görüştüğüm tek kişi onun yanında kalacağım.
YAĞIZ~ senin adına sevindim.
NAZ~ evet sağol bir iş bulup çalışıp onunla birlikte yaşamayı planlıyorum.
YAĞIZ~ bak naz aramızda ne yaşanmış olursa olsun bir telefon kadar uzağındayım eğer bir sorun olursa ara beni. Umarım bundan sonraki hayatın çok güzel olur.
NAZ~ teşekkür ederim sende beni istediğin zaman arayabilirsin.
YAĞIZ~ peki hoşçakal naz kendine çok iyi bak.
NAZ~ sende yağız.

Nazın yanından ayrıldıktan sonra borayla iki kadeh bir şeyler içmek için bir mekana geldik.
Borayla sohpet ediyorduk. Aklım nazdaydı

BORA~ oğlum daldın gittin yine iyimisin?
YAĞIZ~ sayılır
BORA~ hadi dökül bakalım duygusal yakışıklı.
YAĞIZ~ bu gün naz hastaneden çıktı. Hastane bahçesinde biraz sohpet ettik. Kuzeninde yaşamaya başlayacakmış. İş bulacakmış çalışıp kendi ayakları üzerinde duracakmış.
BORA~ eeee ne güzel işte oğlum sen neye dertlendin?
YAĞIZ~ bilmiyorum onu yanımda istiyorum. Ama bir yandanda korkuyorum.
Bi cahillikti yaptığı geldi geçti diyorum. Ama bi tarafım bana hep nazdan uzak durmamı söylüyor. Kafam çok karışık ecrin desen zaten beni istiyor. Ama ben nazdan başka kimseyle olmak istemiyorum.
Ne bilim oğlum ya bu aşk meşk işleri bana göre değilmiş.