The Shadow Man

Κεφάλαιο Πρώτο - Εξαφανίσεις

Αγαπημένοι μου αποφάσισα να ανεβάσω την ολοκαίνουρια ιστορία φαντασίας που εμπνεύστηκα κι έχω λατρέψει ελπίζοντας να σας ταξιδέψει ανάμεσα στο χθές κι το σήμερα..
Όπως πάντα αφιερωμένο με αγάπη στον καθένα σας ξεχωριστά..❤️❤️🌹🌹🌹

Townsville 1994

"Αγαπητοί ακροατές βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση να σας μεταδώσουμε μια τραγική είδηση που έφθασε μόλις στα χέρια μας. Δυστυχώς αλλη μια συμπολίτης μας εξαφανίστηκε στα βάθη του δάσους μας επειτα απο σαράντα σχεδόν χρόνια απο την τελευταία εξαφάνιση που καταγράφηκε. Ο σεριφης στις δηλώσεις του υπήρξε φιδωλος οσον αφορά τον δράστη μα στην μικρή πολη μας άρχισαν ήδη οι πρώτοι ψίθυροι που αναβιώνουν τον γνωστο αστικό θρύλο του ανδρα χωρίς πρόσωπο που χτυπάει παντοτε αδιορατα και μυστικα.."

"Τζοναθαν κλεισε επιτελους το ραδιοφωνο δεν αισθάνομαι καλά.." ψέλλισε αχνα η νεαρή ετοιμογεννη Σαρον με πρόσωπο χλωμό σαν το πανι στηρίζοντας με δυσκολία το σωμα της στο ξύλινο κουφωμα του στολισμένου χριστουγεννιάτικα καθιστικου.

"Τι επαθες παλι Σαρον ; Σε επιασε η γνωστή υστερία σου ; Αφησε με να ενημερωθώ δεν ακούς τι συμβαίνει γύρω μας..." γκρίνιαξε αδιάφορα ο σύζυγος οπου είχε επιλέξει να μοιραστεί τις χαρές και τις λύπες της ζωής διχως κανεις ποτε να της αποκαλύψει πως ακόμη και έπειτα απο τον γάμο θα συνέχιζε ολομόναχη να αντιμετωπιζει τα αλλεπάλληλα κύματα της σκληρής ζωης.

"Ηπιες παλι ετσι ;..Είσαι μεθυσμένος.. πως θα πάμε στο μαιευτήριο τωρα που γενναω !" Φώναξε αξαφνα σχεδόν υστερικά καθώς οι πρώτοι πόνοι του πρόωρου τοκετού σταδιακά δυναμωναν ολοένα οσο περνούσε η ώρα.

Ηταν το πρώτο της παιδι και η αγωνία σε συνδυασμό με τους αβασταχτους πόνους της γέννας φάνταζαν πλέον ενα ατελείωτο μαρτύριο που δεν είχε προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει πόσο μάλλον ολομόναχη δίχως τον πατέρα του παιδιού κοντά της.

" Καλά κάνω εσένα τι σε νοιάζει ! Μήπως σε ενοχλώ ; Ομως αφού εγω οπως λες είμαι μεθυσμένος πήγαινε μόνη σου στο νοσοκομείο οριστε και τα κλειδιά του αγροτικού..εγω εξω με τέτοιο κρυο και χιονιά δεν βγαίνω.." ανακοίνωσε παγερα δίχως καν να ρίξει δεύτερο βλέμμα προς το μέρος της συνεχίζοντας να πίνει αμέριμνος την μπύρα του ακουμπισμένος στην λευκή πολυθρόνα δυναμωνοντας ταυτόχρονα μάλιστα εκ νεου την ένταση του ραδιοφώνου ώστε να μην ακούει τους γοερούς αναστεναγμους της.