"Βρίσκεται παντού και ταυτόχρονα πουθενά κι ομως μπορείς να αισθανθείς μια άγρια ανατριχίλα λιγο προτού εμφανιστεί εκείνος..ο άνδρας σκιά που κανείς δεν ξέρει την σκοτεινη του ιστορία μητε την μορφή του κι ομως στο περασμα του σκορπά τρόμο και θάνατ...
Σκοτάδι..ούτε μια τόση δα σπιθαμή φωτός δεν διαπερνούσε την ψυχή μήτε την διάνοια μου που έμοιαζε να έχει νεκρωθεί έπειτα απ' την θεαματική κατάρρευση μου ενωπίον των δύο εντρομων ανδρών.
Λυπήθηκα βαθειά για τον καημένο τον Εδουάρδο που βαστώντας στο χέρι μου σφικτά ανάμεσα στις παλάμες του φώναζε επαναλαμβανόμενα το όνομα μου με την ελπίδα να με συνεφέρει.
Η δική μου διάνοια βέβαια χρειαζόταν το κάλεσμα μιας άλλης φωνής πιο βαριάς κι στιβαρής για να επανέλθει στην πραγματικότητα που για κάποιο λόγο μου φαινόταν ολοένα πιο βασανιστική.
Μπορεί να το έπαιζα αγέρωχη απέναντι του όμως μέσα μου τα λόγια του έδρασαν σαν καταλύτης των αμυντικών τειχών που πάσχιζα να χτίσω κι μονομιάς γκρεμίστηκαν στο άκουσμα μιας μόνο λέξης απ' τα χείλη του .
Πονούσε πολύ ο καταραμένος εγωισμός μου στην ιδέα πως ενώ πριν λίγες ώρες στην σπηλιά κάναμε έρωτα σαν μανιασμένοι με το πάθος να μεθάει τα κορμιά μας σαν το πιο φίνο κρασί η θύμηση του δεν ξεφεύγε από την Άννα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αυτή η γυναίκα έμοιαζε να έχει αγκριστρωθει για τα καλά στην θύμηση κι την καρδιά του δίχως να αφήνει περιθώρια κι χωρο για κάποια άλλη να εισχωρήσει όσο όμορφη κι εκλεπτυσμένη κι αν ήταν.
Όσα γυναικεία όπλα κι αν είχα στην φαρέτρα μου δεν μπόρεσα να χτυπήσω τον στόχο της καρδιάς του που έμοιαζε αδιαπέραστη κι κλειδωμένη με ένα σκουριασμένο λουκέτο που μονάχα η Άννα κατείχε το κλειδί.
Πονούσε η φρικτή αλήθεια πως είχα αποκτήσει με τον καιρό κι την καθημερινή τριβή μας συναίσθηματα για τον Νταμιάνο δίχως καν να το θελήσω κι παρά το άσχημο φέρσιμο του .
Η χαριστική βολή δόθηκε στην ύστατη συνάντηση μας όταν με έσωσε από εκείνους τους κρετινους κι μπόρεσα να αντικρίσω κι μια άλλη πιο ανθρώπινη πλευρά του που αγνοούσα.
