"Βρίσκεται παντού και ταυτόχρονα πουθενά κι ομως μπορείς να αισθανθείς μια άγρια ανατριχίλα λιγο προτού εμφανιστεί εκείνος..ο άνδρας σκιά που κανείς δεν ξέρει την σκοτεινη του ιστορία μητε την μορφή του κι ομως στο περασμα του σκορπά τρόμο και θάνατ...
Οι ζοφερές ενθυμήσεις από εκείνο το μοιραίο βράδυ των Χριστουγέννων όπου γέννησε την μονάκριβη της είχαν κατακλύσει το θολωμενο μυαλό της ανήσυχης Σάρον βασανιστικά.
Απανωτά γιατί κι ενοχές την μαστίγωναν αλύπητα από κάθε γωνιά της ψυχής κι της διάνοιας της ενώ το μεγαλύτερο ερώτημα που για χρόνια την βασάνιζε όμοιο με ηφαίστειο είχε ξυπνήσει κι την κατέτρωγε εσωτερικά.
Με τι ψυχή μπόρεσε μια μητέρα να χαρίσει το παιδί της στον κάτω κόσμο αναίμακτα ; Πως κατόρθωσε να κουβαλά για χρόνια αυτή την αμαρτία στην ψυχή της ; Κι το κυριότερο εξ όλων πως άντεχε να την κοιτάζει στα μάτια λέγοντας της τόσα ασυγχώρητα ψέματατα κρύα βράδια που αισθανόταν ολόγυρα της απειλή ;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πετάγοταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα συνήθως ιδρωμενη έως το κόκκαλο κοιτώντας ολόγυρα το σκοτάδι που την αγκαλιαζε τρομαγμένη αναζητώντας στις σκιές να διακρίνει την δική του .
Στεκόταν εκεί στην γωνία του πάντοτε αγέρωχος κι συνάμα απειλητικός απέναντι της να την παρατηρεί σιωπηλός σαν να εποπτεύει κάθε κίνηση της ώστε να μην του την πάρουμε μακριά.
"Μαμά τι συμβαίνει κάποιος βρίσκεται γύρω μας τον αισθάνομαι στην ατμόσφαιρα.." ψέλλιζε φοβισμένη στο αυτί μου όση ώρα την κρατούσα σφικτά ανάμεσα στα χέρια μου φοβισμένη μήπως μου την κλέψει εκείνη την στιγμή κι ας ήταν μόλις δέκα χρονών κοριτσάκι.
"Η ιδέα σου είναι καρδούλα μου .. ξάπλωσε πάλι κι κοιμήσου αφεσου στα όνειρα να σε παρασύρουν ..κι εγώ θα είμαι εδώ δίπλα σου. Κανείς δεν θα σε κλέψει από εμένα να το βάλεις καλά στο μυαλό σου.." ύψωνε επίτηδες την φωνή της επιδεικτικά θέλοντας να τονίσει στο τέρας που την είχε εγκλωβίσει σε έναν φαύλο κύκλο πως δεν θα τον άφηνε να την πάρει.
