"Βρίσκεται παντού και ταυτόχρονα πουθενά κι ομως μπορείς να αισθανθείς μια άγρια ανατριχίλα λιγο προτού εμφανιστεί εκείνος..ο άνδρας σκιά που κανείς δεν ξέρει την σκοτεινη του ιστορία μητε την μορφή του κι ομως στο περασμα του σκορπά τρόμο και θάνατ...
Στεκόταν σαστισμένος απέναντι μου κοιτώντας συνομωτικα κάθε τόσο προς το μέρος του γραφείου στο οποίο εισχώρησε φανερά εκνευρισμένη η Βικτώρια αναμένοντας τον κι συνάμα βάζοντας φωτιά στα απανωτά σενάρια που έπλεκε το μυαλό μου.
"Το ζήτημα ήταν να μην εμπλακεί η Βασίλισσα τώρα τα πράγματα έχουν ανατραπεί πολύ άσχημα..! Οπότε πίστεψε με θα βρει έναν ευφάνταστο τρόπο να μας τιμωρήσει τελικά.." μουρμούρισε κοφτά φανερά προβληματισμένος ακολουθώντας την βασίλισσα στο γραφείο του σιωπηλός.
"Τι εννοείς περίμενε μην φέυγεις..θελω να ξέρω τι στο καλό μέλει να μου συμβεί.." φώναξα τρέχοντας ξοπίσω του ανήσυχη στο καθιστικό αρπάζοντας την τελευταία στιγμή το μανίκι του μεταξένιου πουκαμίσου του προτού εισχωρήσει έξαλλος στο γραφείο οπου τον περίμενε εκείνη .
" Άφησε με μην με καθυστερείς !" Διαμαρτυρήθηκε σπρώχνοντας με φόρα μακριά το χέρι μου λες και θα τον χτυπούσε ηλεκτρικό ρέυμα οσο με πλησίαζε.
" Σε ρώτησα κάτι και δεν μου αρέσει να με αγνοούν ..τι εχει σκοπό να μας κάνει ; Εσύ δουλεύεις τόσα χρόνια στην αυλή της και φαίνεται να ξέρεις.."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ακριβώς επειδή γνωρίζω .. επακριβώς τι μέλει γενέσθαι θα προσπαθήσω να την εξευμενίσω ειδάλλως ..θα πληρώσω την παρουσία σου εδώ πολύ ακριβά.." αποκρίθηκε με ολοφάνερη αποστροφή να καθρεπτίζεται στο πανέμορφο αρρενωπό πρόσωπο του προχωρώντας ανήσυχος προς το καθιστικό οπου ενώνονταν μέσω μιας μικρής ξύλινης σκάλας με το αχανές δωμάτιο οπου ονόμαζε γραφείο.
Έμεινα μετέωρη να ακροβατώ μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας τρόμου και αγωνίας για το μέλλον το οποίο είχα μάθει να ορίζω μονάχη μέχρι σήμερα οπου ολοι οι κανόνες και οι οροι στην ζωή μου είχαν ανατραπεί.
