(စိတ်ပူလို့ထပ်ပြောတာပါ။
Ficထဲမှာပါဝင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေနဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေက အပြင်လောကနဲ့သက်ဆိုင်မှုမရှိဘူးနော်။ Idol image ကိုထိခိုက်စေလိုချင်းမရှိပါဘူး။ အထူးသဖြင့် ဒီအပိုင်းမှာပါတဲ့ အဲ့ဇာပနဆိုတာကို စိတ်ခုနေလို့....လုံးဝလုံးဝ ထိခိုက်စေလိုခြင်းမရှိပါဘူး။ ---------------------------------------------------------------------------
- beomgyu မူးနောက်ရီဝေစွာဖြင့် နိုးလာခဲ့သည်။
ဘေးတွင် yeonjunက ပြတင်းပေါက်တွင်ရပ်နေသည်။ ငါဘာဖြစ်ခဲ့တာလည်း။ -"ထယ်...ဟျွန်း...."
"Beomgyuမင်းနိုးလာပြီလား။ "
"ယောန်ဂျွန်း...ငါထချင်တယ်။"
"ငါထူပေးမယ်...."
-ကျက်နေတဲ့စာကိုချထားလိုက်ပြီး beomgyuကို yeonjunထူပေးလိုက်သည်။ -
"ငါ...ငါ...အ့...ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ။ "
"မင်း...accident ဖြစ်ပြီး သတိလစ်နေတာ beomgyu"
"Accident? "
-သူအဲ့တော့မှ ထိုနေ့ကအဖြစ်အပျက်ကို ပြန်သတိရကာ ပြာပြာသလဲလဲဖြင့်....
"Taehyunရော.....သူဘာဖြစ်သွားသေးလည်း။
ဟမ်...yeonjun....hyunဘာဖြစ်သွားသေးလည်း။ ထိခိုက်မိသွားလား။ တခြားအခန်းမှာလား။ အများကြီးထိခိုက်သွားလို့လား။ ဟေ့ကောင် ဖြေဦးလေ ။ ""Taehyun...taehyunက သူ...accident ဖြစ်တဲ့နေ့က ဆေးရုံရောက်ရောက်ချင်းဘဲ သွေးထွက်လွန်ပြီး ဆုံးသွားပြီ beomgyu...မနက်ဖြန်က taehyunရဲ့ဇာပန..."
"ဘာ.....မစနေစမ်းနဲ့ Yeonjun....
မဖြစ်နိုင်တာတွေ....ထယ်ဟျွန်းငါ့ကို မတွေ့ချင်လို့ ပြောခိုင်းထားတာလား။ မဟုတ်တာတွေ....ငါ....ငါ taehyunကို မတောင်းပန်ရသေးဘူး။ ""Beomgyuစိတ်ထိန်းထား....မင်းဒဏ်ရာတွေသက်သာသေးတာမဟုတ်ဘူး။ မင်းစိတ်အေးအေးထားနော်။ "
"မဖြစ်ရဘူး....
ထယ်ဟျွန်းအဲ့လိုဖြစ်ရမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ မဖြစ်ရဘူးလို့.....!!!!!"-ကုတင်ပေါ်ကဆင်းဖို့ကြိုးစားနေသော beomgyu-
"မင်း..မင်းလမ်းလျှောက်လို့မရသေးဘူး beomgyu"
YOU ARE READING
Forever[Completed]
Fanfiction// အမြဲတမ်း တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် ချစ်တယ်။// -Gyu //တောင်းပန်ပါတယ်။ တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် တကယ်မချစ်ပေးနိုင်ရင် ကျွန်တော့်ဘဝထဲဝင်မလာသင့်ဘူး။ // -hyun //ချစ်လားလို့ မေးချင်ပေမဲ့ မချစ်မှန်းသိလို့မမေးမိတော့ဘူး။// -Yeon //ချစ်ပါတယ်ဆိုတာကို ပြောပြဖို့ခက်နေတဲ့ကျွန်...